دوره 16، شماره 1 - ( بهار 1403 )
جلد 16 شماره 1 صفحات 61-54 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.SSRI.REC.1401.1909
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Karimi E, Taheri Kalani A, Abbasi M, Arghavanfar H, Lotfi A. The Effect of High Intensity Interval Training with High-Fat Diet on Levels of Glutathione Peroxidase and Malondialdehyde in Heart Tissue of Wistar Rats. North Khorasan University of Medical Sciences 2024; 16 (1) :54-61
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2925-fa.html
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2925-fa.html
کریمی عشرت، طاهری کلانی عبدالحسین، عباسی مریم، ارغوان فر حدیث، لطفی علیرضا. اثر تمرین تناوبی شدید همراه با جیره پرچرب بر سطح گلوتاتیون پراکسیداز و مالون دی آلدئید در بافت قلب رت های ویستار. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. 1403; 16 (1) :54-61
عشرت کریمی1 
، عبدالحسین طاهری کلانی* 2، مریم عباسی3 ، حدیث ارغوان فر1 ، علیرضا لطفی1
، عبدالحسین طاهری کلانی* 2، مریم عباسی3 ، حدیث ارغوان فر1 ، علیرضا لطفی1
1- کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران
2- استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران ، htaheriedu@gmail.com
3- استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران
2- استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران ، htaheriedu@gmail.com
3- استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران
چکيده: (76 مشاهده)
مقدمه: مشخص شده است که رژیم غذایی پرچرب فشار اکسایشی قلب را افزایش میدهد که ممکن است در پاتوژنز بیماری‌های قلبیعروقی مؤثر باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر 8 هفته تمرین تناوبی شدید همراه با جیره غذایی پرچرب بر سطح گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و مالوندیآلدئید (MDA) در بافت قلب رتهای ویستار اجرا شد.
روش کار: در این پژوهش تجربی، تعداد 21 سر رت نر نژاد ویستار با دامنه سنی 12 تا 14 هفته، بهطور تصادفی به سه گروه شامل جیره نرمال (7=n)، جیره پرچرب (7=n) و جیره پرچرب + تمرین تناوبی شدید (7=n) تقسیم شدند. حیوانات گروههای دارای جیره پرچرب به مدت 23 هفته رژیم پرچرب دریافت کردند. گروه جیره پرچرب + تمرین تناوبی شدید ضمن دریافت رژیم پرچرب، 8 هفته پایانی پروتکل تمرین تناوبی شدید را روی نوارگردان و 3 جلسه در هفته اجرا کردند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، رتها قربانی شدند و سطوح GPX و MDA در بافت قلب به روش رنگسنجی آنزیمی اندازهگیری شد. دادههای جمعآوری‌شده با آزمونهای آماری تحلیل واریانس یکطرفه (ANOVA) و تعقیبی توکی در سطح 05/0>P بررسی شدند.
یافته‌ها: تغییر معناداری در سطوح آنزیم GPX (14/0=P) و MDA (214/0=P) در بافت قلبی هر سه گروه جیره نرمال، جیره پرچرب و جیره پرچرب + تمرین تناوبی شدید دیده نشد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، به نظر میرسد که اجرای 8 هفته تمرین تناوبی شدید اثری بر نشانگرهای فشار اکسایشی بافت قلبی در رتهای دریافتکننده جیره پرچرب ندارد.
روش کار: در این پژوهش تجربی، تعداد 21 سر رت نر نژاد ویستار با دامنه سنی 12 تا 14 هفته، بهطور تصادفی به سه گروه شامل جیره نرمال (7=n)، جیره پرچرب (7=n) و جیره پرچرب + تمرین تناوبی شدید (7=n) تقسیم شدند. حیوانات گروههای دارای جیره پرچرب به مدت 23 هفته رژیم پرچرب دریافت کردند. گروه جیره پرچرب + تمرین تناوبی شدید ضمن دریافت رژیم پرچرب، 8 هفته پایانی پروتکل تمرین تناوبی شدید را روی نوارگردان و 3 جلسه در هفته اجرا کردند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، رتها قربانی شدند و سطوح GPX و MDA در بافت قلب به روش رنگسنجی آنزیمی اندازهگیری شد. دادههای جمعآوری‌شده با آزمونهای آماری تحلیل واریانس یکطرفه (ANOVA) و تعقیبی توکی در سطح 05/0>P بررسی شدند.
یافته‌ها: تغییر معناداری در سطوح آنزیم GPX (14/0=P) و MDA (214/0=P) در بافت قلبی هر سه گروه جیره نرمال، جیره پرچرب و جیره پرچرب + تمرین تناوبی شدید دیده نشد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، به نظر میرسد که اجرای 8 هفته تمرین تناوبی شدید اثری بر نشانگرهای فشار اکسایشی بافت قلبی در رتهای دریافتکننده جیره پرچرب ندارد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم پایه
دریافت: 1402/4/17 | پذیرش: 1402/8/14 | انتشار: 1403/1/7
دریافت: 1402/4/17 | پذیرش: 1402/8/14 | انتشار: 1403/1/7
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
