مجله دانشگاه علوم پزشکی

چکیده زمینه و هدف: نظریه‌ی هوش هیجانی دیدگاهی تازه در مورد پیش بینی عوامل موثر بر موفقیت و در پی آن پیشگیری از ایجاد اختلالات جسمانی و روانی است. شواهد گذشته حاکی از آنست که افراد با مهارت هیجانی بالاتر، در حیطه‌های مختلف زندگی برتر‌ند. از آنجایی که دانشجویان افراد تاثیر‌گذار جامعه در آینده خواهند بود، لذا این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین هوش هیجانی و سلامت عمومی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بجنورد در سال 1392 انجام شد. مواد و روش کار: این مطالعه‌ی تحلیلی بر روی 235 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بجنورد انجام شد. جهت بررسی سلامت عمومی و هوش هیجانی در آنان به ترتیب از پرسشنامه‌ی سلامت عمومی Goldberg و هوش هیجانی بار-ان (Bar-on i) استفاده شد. جهت تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری توصیفی، آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و t گروه‌های مستقل با در نظر گرفتن سطح معناداری 05/0 p<، در نرم‌افزار SPSS20 استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج حاصل از آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین هوش هیجانی و بعد اضطراب ارتباط معنی‌دار آماری در جهت مثبت وجود داشت (23/0r= و008/0 p=) . همچنین بین هوش عاطفی و اختلال افسردگی ارتباط آماری معنا‌داری در جهت مثبت وجود داشت (43/0 r= و 001/0 p <). بین ترم تحصیلی دانشجویان و میزان هوش هیجانی و همچنین میزان سلامت عمومی آنها، رابطه‌ی معناداری از نظر آماری در جهت منفی مشاهده شد (0.14 r=- و000/0 P=). نتیجه‌گیری: هوش هیجانی می‌تواند عاملی پیشگویی کننده در سطح سلامت عمومی فرد باشد. پایین بودن سلامت عمومی و هوش هیجانی در بین شرکت کنندگان مطالعه‌ی ما و میزان ارتباط نزدیک بین این دو مولفه، لزوم استفاده از روشهای روانشناختی و درمانی جهت رفع موانع ارتقای سلامت عمومی و بهبود وضعیتهوش هیجانی را طلب می‌کند.