مجله دانشگاه علوم پزشکی

زمینه و هدف: بروز آسفکسی میزان مرگ و میر نوزادان را افزایش داده و عوارض جدی و ناتوانی های طولانی مدت بر جای می گذارد از این روی مطالعه حاضر به بررسی شیوع و برخی عوامل موثر بر تولد نوزاد دچار آسفکسی می پردازد. مواد و روش کار: در این مطالعه مورد شاهدی، نوزادان زنده متولد شده در بیمارستان بنت الهدی شهر بجنورد در سال1391 به صورت سرشماری وارد مطالعه شده(3561 نوزاد) و از نظر داشتن آسفکسی مورد بررسی قرار گرفته و به تعداد نوزادان دارای آسفکسی(75 مورد) به تشخیص پزشک، موردهای کنترل(75 شاهد) که آسفکسی نداشتند به روش تصادفی سیستماتیک از روی شماره پرونده وارد مطالعه شدند. از اطلاعات موجود در پرونده نوزادان و مادران آنها و همچنین مصاحبه با مادر جهت تکمیل کردن پرسشنامه مطالعه استفاده شد و با کمک نرم افزار آماری SPSS18 و آزمونهای تی مستقل و کای دو تجزیه و تحلیل داده ها انجام شد. یافته ها: شیوع آسفکسی در این مطالعه 1/2 درصد(75 مورد) تعیین شد و بین قد مادر(01/0=p)، استفاده از ساکشن(04/0=p)، تناسب سر جنین با لگن مادر(02/0=p)، زایمان دیررس(01/0=p)، فشار روی بند ناف(03/0=p)، خونریزی در زایمان (01/0=p) و زایمان با پا(03/0=p) و بروز آسفکسی رابطه مشاهده شد. اما بین سن مادر، وزن نوزاد، تعداد بارداری های قبلی مادر، جنسیت نوزاد، نوع زایمان، زایمان زودرس، بیماری قلبی و دیابت مادر با بروز آسفکسی رابطه ای مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به شیوع نسبتا بالای آسفکسی در این مطالعه و میزان مرگ و میر و عوارض شدیدی که بر جای می گذارد لزوم کنترل و مدیریت عوامل موثر بر بروز آسفکسی باید جزء اولویت های سیستم بهداشتی درمانی قرار گیرد.