دوره 9، شماره 2 - ( 7-1396 )                   جلد 9 شماره 2 صفحات 157-147 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ramezani N, Gaiini A, CHoobineh S, Kordi M, Baesi K. The Effect of resistance training on serum levels of RBP-4 and insulin resistance index in type 2 diabetic male rats. North Khorasan University of Medical Sciences 2017; 9 (2) :147-157
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-1195-fa.html
رمضانی نسرین، گائینی عباسعلی، چوبینه سیروس، کردی محمدرضا، باعثی کاظم. اثر تمرین مقاومتی بر غلظت سرمی RBP-4 و شاخص مقاومت انسولینی در موش های صحرایی نر دیابتی نوع2. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. 1396; 9 (2) :147-157

URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-1195-fa.html


1- دانشجوی دکتری، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران ، nasrinramezany49@yahoo.com
2- استاد، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
3- دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
4- استادیار، گروه هپاتیت و ایدز، انستیتوپاستور ایران
چکيده:   (4993 مشاهده)
زمینه و هدف: دیابت، اختلالی متابولیکی با ویژگی هیپرگلیسیمی و نارسایی عملکرد انسولین درون زاد، یکی از شایع ترین بیماری های متابولیکی است. رتینول اتصالی به پروتئین چهار (RBP-4) آدیپوکاینی است که غلظت سرمی آن در افرادی مقاوم به انسولین یا دیابت نوع دو، افزایش می یابد و در تنظیم عملکرد انسولین و متابولیسم گلوکز نقش دارد. هدف پژوهش بررسی اثر تمرین مقاومتی بر غلظت سرمی RBP-4 و شاخص مقاومت انسولینی در موش های صحرایی نر دیابتی نوع دو بود.
مواد و روش کار: هجده سر موش صحرایی نر 8 هفته ای نمونه پژوهش انتخاب شدند. دیابت با استفاده از داروی نیکوتین آمید و استرپتوزتوسین القا شد. پنج روز پس از تزریق، گلوکز خون اندازه گیری شد و موش هایی که گلوکز ناشتایی آن ها بین 126-400 میلی گرم در دسی لیتر بود، نمونه های دیابتی در نظر گرفته شدند. موش ها تصادفی و بر اساس همگن سازی وزن بدن در دو گروه کنترل و مقاومتی قرار گرفتند. یک ماه پس از القای دیابت، برنامه تمرینی 8 هفته ای صعود از نردبان، انجام شد در حالی که موش های گروه کنترل به صورت بی تحرک در قفس ماندند. مقادیر گلوکز، انسولین، RBP-4 و شاخص مقاومت به انسولین اندازه گیری شد.
یافته ها: مقادیر سرمی RBP-4{(9±3/57 به 12±9/70(ng/ml)) (007/0p=)}، گلوکز{(36±8/234 به 16±5/324(mg/dL))001/0p=)}، انسولین {(8/0±5/5  به 66/0±7/6 (µmol/L) )، (002/0p=)} و شاخص مقاومت انسولینی {(3/0±11/0 به 2/0±18/0 (HOMA-IR) )، (002/0p=)} در گروه تمرینی در مقایسه با گروه کنترل کاهش معناداری پیدا کرد.
نتیجه گیری: یافته های نشان داد تمرین مقاومتی مقادیر گلوکز، انسولین و RBP-4 را در موش های دیابتی نوع 2 کاهش می دهد و مقاومت به انسولین را بهبود می بخشد بنابراین به نظر می رسد این نوع تمرین هم می تواند برای بیماران دیابتی نوع 2 مفید باشد.
متن کامل [PDF 260 kb]   (1754 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: علوم پایه
دریافت: 1396/7/1 | پذیرش: 1396/7/1 | انتشار: 1396/7/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of North Khorasan University of Medical Sciences

Designed & Developed by: Yektaweb