دوره 9، شماره 2 - ( 7-1396 )
جلد 9 شماره 2 صفحات 202-192 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشگاه گیلان ، mehrabanij@gmail.com
2- دانشگاه گیلان
2- دانشگاه گیلان
چکيده: (4113 مشاهده)
زمینه و هدف: چاقی و افزایش شاخص‌های التهابی از جمله آمیلوئید A (SAA) و LDL اکسید شده (Ox-LDL)، از عوامل اصلی ابتلای به بیماری‌های قلبی - عروقی است و فعالیت‌های ورزشی اثر مثبتی در کاهش عوامل خطرزای این بیماری‌ها دارد. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی اثر یک جلسه تمرین استقامتی روی چرخ کارسنج بر سطوح خونی SAA و Ox-LDL در مردان جوان چاق بود.
مواد و روش کار: تعداد 22 مرد جوان در این مطالعه شرکت کردند که به دو گروه وزن طبیعی (12 نفر با میانگین و انحراف معیار سن 42/1±12/25 سال، وزن 75/2±91/69 کیلوگرم و قد 75/2±04/173 سانتی‌متر) و گروه چاق (10 نفر با میانگین و انحراف معیار سن 39/1±45/26 سال، وزن 40/7±15/91 کیلوگرم و قد 6/3±6/173 سانتی‌متر) تقسیم شدند. پروتکل فعالیت بدنی شامل رکاب‌زدن با شدت 65% VO2max به مدت 60 دقیقه روی چرخ کارسنج بود. نمونه‌گیری خون، قبل و بعد از پایان فعالیت انجام شد و مقادیر SAA و Ox-LDL با روش الایزا مورد اندازه‌گیری قرار گرفت.
یافته‌ها: آزمون یومان‌ویتنی نشان داد سطح سرمی Ox-LDL گروه چاق پس از فعالیت در مقایسه با گروه وزن طبیعی بالاتر بود (05/0≥p). در گروه چاق، سطح SAA پس از فعالیت از گروه وزن طبیعی بالاتر بود (05/0≥p). آزمون تی مستقل نشان داد سطح SAA در هر دو گروه در مقایسه با قبل از فعالیت افزایش معنی‌داری داشت (05/0≥p). در هر دو گروه بین SAA با BMI و در گروه چاق بین Ox-LDL و BMI رابطه معنی‌داری مشاهده شد (05/0≥p).
نتیجه‌گیری: یک جلسه فعالیت استقامتی موجب افزایش سطوح SAA و Ox-LDL می‌شود و به نظر می‌رسد این تغییر تحت تاثیر بالاتر بودن توده بدن و اثر التهاب حاد ناشی از فعالیت ورزشی قرار داشته باشد.
مواد و روش کار: تعداد 22 مرد جوان در این مطالعه شرکت کردند که به دو گروه وزن طبیعی (12 نفر با میانگین و انحراف معیار سن 42/1±12/25 سال، وزن 75/2±91/69 کیلوگرم و قد 75/2±04/173 سانتی‌متر) و گروه چاق (10 نفر با میانگین و انحراف معیار سن 39/1±45/26 سال، وزن 40/7±15/91 کیلوگرم و قد 6/3±6/173 سانتی‌متر) تقسیم شدند. پروتکل فعالیت بدنی شامل رکاب‌زدن با شدت 65% VO2max به مدت 60 دقیقه روی چرخ کارسنج بود. نمونه‌گیری خون، قبل و بعد از پایان فعالیت انجام شد و مقادیر SAA و Ox-LDL با روش الایزا مورد اندازه‌گیری قرار گرفت.
یافته‌ها: آزمون یومان‌ویتنی نشان داد سطح سرمی Ox-LDL گروه چاق پس از فعالیت در مقایسه با گروه وزن طبیعی بالاتر بود (05/0≥p). در گروه چاق، سطح SAA پس از فعالیت از گروه وزن طبیعی بالاتر بود (05/0≥p). آزمون تی مستقل نشان داد سطح SAA در هر دو گروه در مقایسه با قبل از فعالیت افزایش معنی‌داری داشت (05/0≥p). در هر دو گروه بین SAA با BMI و در گروه چاق بین Ox-LDL و BMI رابطه معنی‌داری مشاهده شد (05/0≥p).
نتیجه‌گیری: یک جلسه فعالیت استقامتی موجب افزایش سطوح SAA و Ox-LDL می‌شود و به نظر می‌رسد این تغییر تحت تاثیر بالاتر بودن توده بدن و اثر التهاب حاد ناشی از فعالیت ورزشی قرار داشته باشد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم پایه
دریافت: 1396/7/1 | پذیرش: 1396/7/1 | انتشار: 1396/7/1
دریافت: 1396/7/1 | پذیرش: 1396/7/1 | انتشار: 1396/7/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |