1- استادیار گروه روانشناسی و مشاوره، دانشگاه پیام نور, تهران، ایران ، a15um@hotmail.com
2- دانشجوی دکتری مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بجنورد، باشگاه پژوهشگران جوان ، بجنورد، ایران
3- کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی مدرس دانشگاه پیام نور مرکز بجنورد، بجنورد، ایران
چکيده: (4639 مشاهده)
مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم شناختی هیجانی و خودکار آمدی مقابله با مشکلات در مردان وابسته به مواد تحت درمان با متادون می باشد.
روش کار: پژوهش حاضر به شیوه شبه آزمایشی ( پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری این پژوهش شامل مردان واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﺼﺮف ﻣﻮاد ﺷﻬﺮ بجنورد بود که تحت درمان با متادون قرار گرفته بودند . نمونه مورد نظر شامل 30 مرد بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس بصورت تصادفی در دو گروه ﮔــﺮوه ﮐﻨﺘــﺮل و ﮔﺮوه آزﻣﺎیﺶ تقسیم شدند. از گروه آزمایش خواسته شد تا 10جلسه در جلسات گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار بگیرند ولی گروه کنترل در معرض فعالیتی قرار نگرفتند. در انتهاء هر دو گروه همزمان تحت پس آزمون توسط پرسشنامه های خودکار آمدی در مقابل مشکلات و تنظیم شناختی هیجانی قرار گرفتند. داده ها بوسیله تحلیل کوواریانس چند متغییری تحلیل شد.
یافتهها: یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، باعث افزایش نمرات خرده مقیاس رویکرد مسئله مدار خودکار آمدی و خرده مقیاس های تنظیم شناختی هیجان ( تمرکز مجدد مثبت، تمرکز مجدد بر روی برنامه ریزی، ارزیابی مجدد مثبت ، پذیرش و اتخاذ دیدگاه ) بطور معناداری(P 0/001) گردیده است.
نتیجه گیری: از طریق درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودکار آمدی و تنظیم شناختی هیجان معتادان تحت درمان متادون می توان کمک کرد.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم پایه دریافت: 1396/12/23 | پذیرش: 1397/2/18 | انتشار: 1397/7/4