دوره 10، شماره 2 - ( تابستان 1397 )
جلد 10 شماره 2 صفحات 64-57 |
برگشت به فهرست نسخه ها
ناصر امیری زاده1 
، فرهاد ذاکر2 ، سامان سهرابی آخکند* 3
، فرهاد ذاکر2 ، سامان سهرابی آخکند* 3
1- استادیار، مرکز تحقیقات سازمان انتقال خون ایران، تهران، ایران
2- استاد، مرکز تحقیقات سلولی مولکولی، گروه هماتولوژی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
3- مربی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران ،sohrabi.s@umsu.ac.ir
2- استاد، مرکز تحقیقات سلولی مولکولی، گروه هماتولوژی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
3- مربی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران ،
چکيده: (3517 مشاهده)
مقدمه: خون بندناف یکی از مهمترین منابع سلولهای بنیادی خونساز(HSCs) است، اما متآسفانه تعداد محدود آنها در واحدهای خون بندناف استفاده از این منبع را در پیوند سلولهای بنیادی برای بزرگسالان محدود نموده است. یکی از روشهای بکار گرفته شده برای غلبه بر این مشکل ، تکثیر سلولهای بنیادی خونساز در محیط کشت است که میتوان علاوه بر فاکتورهای رشد افزودنی از عواملی مانند سلولهایی بنیادی مزانشیمی (MSCs) به عنوان لایه Feeder برای تکثیر ex vivo سلولهای بنیادی خونساز استفاده نمود.
روش کار: سلولهای CD34+ در دو شرایط مختلف کشت داده شدند شامل : 1) کشت سلولهای CD34+ در محیط فاقد سرم (Stemspan ) و در حضور فاکتورهای رشد 2) کشت سلولهای CD34+ بر روی لایه فیدر سلولهای مزانشیمی در محیط حاوی فاکتورهای رشد. محیط های کشت پس از 8 روز از لحاظ مارکر سطحی CD34، تعداد کل سلولهای هسته دار (TNCs) و آزمون کلونی زایی مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته‌ها: میانگین تعداد سلولهای CD34⁺ و TNCs در محیط اول به ترتیب 9/1± 8/10 ، 3± 2/32 برابر و در محیط دوم به ترتیب3/7± 9/40 ، 1/8± 5/63 برابر بود. اختلاف تعداد سلولها در دو محیط در روز پایانی کشت نسبت به تعداد سلولها در روز صفر (قبل از تکثیر) معنی دار بود (05/0P<).
نتیجه گیری: بکار گیری فاکتورهای رشد و و سلول های بنیادی مزانشیمی بصورت همزمان در محیط های کشت میتواند به ازدیاد HSCs در محیط آزمایشگاه کمک شایانی نماید.
روش کار: سلولهای CD34+ در دو شرایط مختلف کشت داده شدند شامل : 1) کشت سلولهای CD34+ در محیط فاقد سرم (Stemspan ) و در حضور فاکتورهای رشد 2) کشت سلولهای CD34+ بر روی لایه فیدر سلولهای مزانشیمی در محیط حاوی فاکتورهای رشد. محیط های کشت پس از 8 روز از لحاظ مارکر سطحی CD34، تعداد کل سلولهای هسته دار (TNCs) و آزمون کلونی زایی مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته‌ها: میانگین تعداد سلولهای CD34⁺ و TNCs در محیط اول به ترتیب 9/1± 8/10 ، 3± 2/32 برابر و در محیط دوم به ترتیب3/7± 9/40 ، 1/8± 5/63 برابر بود. اختلاف تعداد سلولها در دو محیط در روز پایانی کشت نسبت به تعداد سلولها در روز صفر (قبل از تکثیر) معنی دار بود (05/0P<).
نتیجه گیری: بکار گیری فاکتورهای رشد و و سلول های بنیادی مزانشیمی بصورت همزمان در محیط های کشت میتواند به ازدیاد HSCs در محیط آزمایشگاه کمک شایانی نماید.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم پایه
دریافت: 1396/7/20 | پذیرش: 1397/2/18 | انتشار: 1397/7/7
دریافت: 1396/7/20 | پذیرش: 1397/2/18 | انتشار: 1397/7/7
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |