دوره 10، شماره 2 - ( تابستان 1397 )                   جلد 10 شماره 2 صفحات 64-57 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Amirizadeh N, Zaker F, Sohrabi Akhkand S. Effect of Bone Marrow Mesenchymal Stem Cells and Growth Factors on Umbilical Cord Blood Hematopoietic Stem Cells Proliferation in ex vivo. North Khorasan University of Medical Sciences 2018; 10 (2) :57-64
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-1521-fa.html
امیری زاده ناصر، ذاکر فرهاد، سهرابی آخکند سامان. بررسی تاثیر سلولهای بنیادی مزانشیمی مغز استخوان و فاکتورهای رشد بر روی تکثیر سلولهای بنیادی خونساز بندناف در محیط آزمایشگاه. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. 1397; 10 (2) :57-64

URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-1521-fa.html


1- استادیار، مرکز تحقیقات سازمان انتقال خون ایران، تهران، ایران
2- استاد، مرکز تحقیقات سلولی مولکولی، گروه هماتولوژی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
3- مربی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران ، sohrabi.s@umsu.ac.ir
چکيده:   (3449 مشاهده)
مقدمه: خون بندناف یکی از مهمترین منابع سلولهای بنیادی خونساز(HSCs) است، اما متآسفانه تعداد محدود آنها در واحدهای خون بندناف استفاده از این منبع را در پیوند سلولهای بنیادی برای بزرگسالان محدود نموده است. یکی از روشهای بکار گرفته شده برای غلبه بر این مشکل ، تکثیر سلولهای بنیادی خونساز در محیط کشت است که میتوان علاوه بر فاکتورهای رشد افزودنی از عواملی مانند سلولهایی بنیادی مزانشیمی (MSCs) به عنوان لایه Feeder برای تکثیر ex vivo سلولهای بنیادی خونساز استفاده نمود.
روش کار: سلولهای CD34+ در دو شرایط مختلف کشت داده شدند شامل : 1) کشت سلولهای CD34+ در محیط فاقد سرم (Stemspan ) و در حضور فاکتورهای رشد 2) کشت سلولهای CD34+ بر روی لایه فیدر سلولهای مزانشیمی در محیط حاوی فاکتورهای رشد. محیط های کشت پس از 8 روز از لحاظ مارکر سطحی CD34، تعداد کل سلولهای هسته دار (TNCs) و آزمون کلونی زایی مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته‌ها: میانگین تعداد سلولهای CD34 و TNCs در محیط اول به ترتیب 9/1± 8/10 ، 3± 2/32 برابر و در محیط دوم به ترتیب3/7± 9/40 ، 1/8± 5/63 برابر بود. اختلاف تعداد سلولها در دو محیط در روز پایانی کشت نسبت به تعداد سلولها در روز صفر (قبل از تکثیر) معنی دار بود (05/0‍P<).
نتیجه گیری: بکار گیری فاکتورهای رشد و و سلول های بنیادی مزانشیمی بصورت همزمان در محیط های کشت میتواند به ازدیاد HSCs در محیط آزمایشگاه کمک شایانی نماید.
متن کامل [PDF 967 kb]   (2040 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: علوم پایه
دریافت: 1396/7/20 | پذیرش: 1397/2/18 | انتشار: 1397/7/7

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of North Khorasan University of Medical Sciences

Designed & Developed by: Yektaweb