دوره 10، شماره 3 - ( 9-1397 )
جلد 10 شماره 3 صفحات 92-85 |
برگشت به فهرست نسخه ها
معصومه اسلامی* 
1، زهره خسروی2 ، لیلا چراغ ملایی3 ، شقایق زهرایی3
1، زهره خسروی2 ، لیلا چراغ ملایی3 ، شقایق زهرایی3
1- دانشجوی دکترای روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران ، isma232000@yahoo.com
2- استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه الزهراء، تهران، ایران
3- استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه الزهراء، تهران، ایران
2- استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه الزهراء، تهران، ایران
3- استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه الزهراء، تهران، ایران
چکيده: (3519 مشاهده)
مقدمه: سبکهای دفاعی در مطالعه شخصیت و تبادلات اجتماعی سهم بسیار مهمی را به خود اختصاص داده‌اند. آگاهی از هیجانات و خاطرات مرتبط با خشم نیز در این خصوص بسیار تأثیر گذار هستند. بنابراین شناسایی و ارتباط افکار و احساسات برای سازگاری روانشناختی در دراز مدت بسیار مهم است.. به همین منظور، هدف پژوهش حاضر پیش بینی نوع سبکهای دفاعی "من"با دخالت ناگویی هیجانی و نشخوار خشم، بین دو جنس زن و مرد می‌باشد.
روش کار: بدین منظور، نمونه‌ای متشکل از 348 نفر از دانشجویان (153 دختر،195 پسر) به صورت نمونه گیری سهمیه‌ای از بین دانشجویان انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های سبکهای دفاعی اندروز، پرسشنامه ناگویی هیجانی تورنتو و پرسشنامه نشخوار خشم ساخودولوسکی استفاده شد. روش آماری مورد استفاده در این پژوهش رگرسیون چند متغیره وآزمون مان ویتنی است.
یافته‌ها: حاکی از این است که: در سبک دفاعی رشد نایافته، متغیرهای ناگویی هیجانی و جنسیت 40/0 واریانس را پیش بینی می‌کنند. ودر سبک دفاعی نوروتیک هر سه متغیر (جنسیت و ناگویی هیجانی و نشخوار خشم) 14/0 درصد واریانس را پیش بینی می‌کنند. همچنین با توجه به آزمونمان ویتنی، میانگین ناگویی هیجانی در بین مردان بیشتر از زنان بود (01/0 > P). در مورد متغیر نشخوار خشم بین زن و مرد تفاوت معنی داری مشاهده نشد (5/0 > P).
نتیجه گیری: ناگویی هیجانی و عدم اگاهی از احساسات و دشواری در بیان انها بین مردان بیشتر از زنان بوده و بهتر است طی برگزاری اموزشهای متنوع این مساله در بین مردان به حداقل برسد. زیرا باعث ایجاد مسائل ارتباطی در محیط کار و زندگی شخصی خواهد بود.
روش کار: بدین منظور، نمونه‌ای متشکل از 348 نفر از دانشجویان (153 دختر،195 پسر) به صورت نمونه گیری سهمیه‌ای از بین دانشجویان انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های سبکهای دفاعی اندروز، پرسشنامه ناگویی هیجانی تورنتو و پرسشنامه نشخوار خشم ساخودولوسکی استفاده شد. روش آماری مورد استفاده در این پژوهش رگرسیون چند متغیره وآزمون مان ویتنی است.
یافته‌ها: حاکی از این است که: در سبک دفاعی رشد نایافته، متغیرهای ناگویی هیجانی و جنسیت 40/0 واریانس را پیش بینی می‌کنند. ودر سبک دفاعی نوروتیک هر سه متغیر (جنسیت و ناگویی هیجانی و نشخوار خشم) 14/0 درصد واریانس را پیش بینی می‌کنند. همچنین با توجه به آزمونمان ویتنی، میانگین ناگویی هیجانی در بین مردان بیشتر از زنان بود (01/0 > P). در مورد متغیر نشخوار خشم بین زن و مرد تفاوت معنی داری مشاهده نشد (5/0 > P).
نتیجه گیری: ناگویی هیجانی و عدم اگاهی از احساسات و دشواری در بیان انها بین مردان بیشتر از زنان بوده و بهتر است طی برگزاری اموزشهای متنوع این مساله در بین مردان به حداقل برسد. زیرا باعث ایجاد مسائل ارتباطی در محیط کار و زندگی شخصی خواهد بود.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
بالینی
دریافت: 1397/4/31 | پذیرش: 1397/8/7 | انتشار: 1397/10/3
دریافت: 1397/4/31 | پذیرش: 1397/8/7 | انتشار: 1397/10/3
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |