دوره 11، شماره 4 - ( زمستان 1398 )                   جلد 11 شماره 4 صفحات 95-91 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- کارشناس ارشد حشره شناسی پزشکی، مرکز تحقیقات بیماریهای منتقله بوسیله ناقلین، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران ، f.kouhestani2015@gmail.com
2- هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، دکترای بیماریهای عفونی، مرکز تحقیقات بیماریهای منتقله بوسیله ناقلین، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
3- هیئت علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، دکتری انگل شناسی، مرکز تحقیقات بیماریهای منتقله بوسیله ناقلین، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
چکيده:   (3087 مشاهده)
مقدمه: مصرف بی رویه حشره کش ها اثرات منفی بر سلامت انسان و محیط میگذارد. گیاهان دارویی جزء ذخایر طبیعی هر کشور هستند. تحقیقات زیادی برای کاربرد اسانسهای گیاهی صورت گرفته است. پونه کوهی Mentha longifolia L جنس Mentha و خانواده Lamiaceae میباشد. این گیاه در حاشیه رودخانه ها و داخل آب رشد میکند. دارای خواص درمانی و اثرات بیولوژیکی است که شامل ضد باکتری، ضد قارچی و حشره کشی میباشد. مهمترین ترکیبات اسانس را پولگون، آلفا ترپینه آل، منتون، منتوفوران، 1 و 8 سینئول، سیس ایزو پولگون، سینئول، پی پریتون، پی پریتنون اکسید، سیس پی پریتون اپوکسید، اکالیپتول و تیمول تشکیل میدهند.
روش کار: از منابع اطلاعی Google Scholar ،SID ،Magiran ،Medline،Pubmed و Civilica برای یافتن مقالات از سال 2007 تا 2018 استفاده شد.
یافته ها: ابتدا، 47 مقاله یافت شد. که با اعمال معیارهای ورود و خروج، 9 مقاله انتخاب شدند. طبق نتایج میزان LC50 پونه کوهی در مقایسه با سایر گیاهان بسیار کم میباشد که باعث سمیت بیشتر برای حشرات میباشد همچنین میزان مرگ و میر 6/96 درصد در حشرات برای پونه گزارش شده است.
نتیجه گیری: محدود بودن تحقیقات حشره کشی این گیاه در ایران و تأثیر بالای اسانس پونه کوهی بر میزان مرگ و میر حشرات، این گیاه میتواند به عنوان یک حشره کش گیاهی برای کنترل آفات، استفاده شود، و بررسی های بیشتر برای کنترل آفات کشاورزی و ناقلین بیماری زای بهداشتی توصیه میشود
متن کامل [PDF 1272 kb]   (1361 دریافت)    
نوع مطالعه: مقالات مروری | موضوع مقاله: علوم پایه
دریافت: 1398/2/15 | پذیرش: 1398/6/10 | انتشار: 1399/1/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.