چکیده زمینه و هدف: از مهمترین خطرات شغلی در مراکز درمانی صدمات ناشی از وسایل نوک تیز و تماس با عوامل بیماری‌زا و عفونی قابل انتقال از راه خون است. با توجه به بالا بودن میزان صدمات در پرسنل بهداشتی درمانی این مطالعه، با هدف توصیف تجربه پرسنل از تماس با وسایل نوک تیز آلوده به خون بیمار انجام شد. مواد و روش کار: برای انجام این مطالعه از یکی از روشهای تحقیق کیفی تحت عنوان پدیدارشناسی با رویکرد هوسرلی مورد استفاده قرارگرفت. روش اصلی جمع آوری اطلاعات در این مطالعه مصاحبه های نیمه سازمان یافته با 6 نفر از پرسنل رده های مختلف بهداشت و درمان بود که از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و تجزیه و تحلیل داده های حاصله با روش درون مایه ای کلایزی انجام شد. یافته ها: موضوع اصلی استخراج شده از تجارب شرکت کنندگان در پژوهش عبارت بود از: بی احتیاطی، دلواپسی، ننگ و رسوایی، عدم حمایت، پیگیری. اکثرشرکت کنندگان دراین پژوهش دریافتند که مهمترین علت آلوده شدن به خون و ترشحات عفونی بیمار بی احتیاطی خودشان است .همچنین عدم تمرکز فکری در هنگام انجام دادن اقدامات مراقبتی و کمبود نیروی انسانی را از سایر علل ذکر کردند. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش فقدان نظام پیگیری صحیح موارد مواجه شغلی را نشان می‌دهد که اکثریت شرکت کنندگان از عدم حمایت مسئولین، ناچیز شماری و انکار این خطر بزرگ شکایت داشتند این امر موجب ناامیدی و نداشتن انگیزه برای پیگیری پس از مواجه آنها شده بود.با وجود ناامیدی از پیگیری و تلاش برای نجات زندگی غافل نبودند.این یافته ها دید جدیدی به مسئولین وپرسنل بهداشت ودرمانی برای درک واقعی تر این خطر بزرگ خواهد داد