چکیده زمینه و هدف: بیماری استئاتو هپاتیت غیرالکلی (NASH) قسمتی از طیف وسیع بیماری مزمن کبدچرب غیرالکلی است که شیوع آن به‌طور موازی با افزایش شیوع چاقی در حال افزایش است. هدف، بررسی اثر رژیم غذایی همراه و بدون برنامه‌ی تمرین هوازی بر شاخص‌های تن‌سنجی و آمادگی قلبی تنفسی بیماران مبتلا به NASHبود. مواد و روش کار: مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بوده، که در سال 1389 در بیمارستان امام رضا(ع) مشهد انجام شد. بدین منظور 24 بیمار NASH با دامنه‌ی سنی 25 تا 50 سال، به‌طور تصادفی به دو گروه رژیم غذایی همراه با تمرین هوازی (12بیمار) و رژیم غذایی به‌تنهایی (12بیمار) تقسیم شدند. رژیم غذایی در هر دو گروه 500 کیلوکالری کمتر از انرژی محاسبه شده‌ روزانه و تمرین هوازی تنها در گروه اول به‌مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته) و با شدت 55 تا 60 درصد ضربان قلب ذخیره‌ای بود. شاخص‌های تن‌سنجی و اوج اکسیژن مصرفی بیماران در دو گروه پیش و پس از هشت هفته مداخله ا ندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از روش آماری تی‌ در گرو‌ه‌های همبسته و مستقل در سطح معنی‌داری 05/0> pآزمایش شدند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد، در دو گروه تمام شاخص‌های تن‌سنجی کاهش و اوج اکسیژن مصرفی افزایش معناداری داشت. تفاوت کاهشی معنا داری بین دو گروه در متغیرهای دور کمر، نسبت دور کمر به باسن، نسبت دور کمر به قد و اوج اکسیژن مصرفی وجود داشت. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه، تأثیر مطلوب‌تری بر کاهش چاقی مرکزی و احشایی و پیشرفت آمادگی قلبی تنفسی بیماران مبتلا به NASH را بوسیله رژیم غذایی همراه با برنامه‌ی تمرین هوازی نشان داد