دوره 12، شماره 2 - ( تابستان 1399 )                   جلد 12 شماره 2 صفحات 8-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.USB.REC.1398.025


XML English Abstract Print


1- کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزش، گروه علوم ورزشی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
2- استادیار مدیریت ورزشی، گروه علوم ورزشی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
3- استادیار فیزیولوژی ورزش، گروه علوم ورزشی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران ، shila_Nayebifar@ped.usb.ac.ir
چکيده:   (2848 مشاهده)
مقدمه: آمیلوئید A (SAA) یک مارکر حساس حالت التهابی حاد است و در کبد ساخته میشود و نقش دفاعی و ترمیم در فرایند التهاب دارد. نانو کورکومین رنگدانه زردچوبه یک ماده ضدالتهابی و آنتی اکسیدانی است. هدف از این مطالعه، بررسی یک دوره تمرین ایروبیک و مکمل یاری نانو کورکومین بر شاخصهای ترکیببدنی و آمیلوئید سرم A زنان دارای اضافه وزن و چاق است.
روش کار: در مطالعه نیمه تجربی حاضر، 44 زن میانگین سن 33/3 ± 7/28 سال، شاخص توده بدنی 86/4 ± 53/31 کیلوگرم بر متر مربع و نسبت دور کمر به لگن 07/0 ± 82/0 سانتی متر بصورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه تمرین 12 نفر، تمرین+ نانوکورکومین 12 نفر، نانو کورکومین 10 نفر و کنترل 10 نفر تقسیم شدند و به مدت 8 هفته به انجام تمرین ایروبیک و مصرف روزانه یک کپسول 80 میلی گرم نانومیسیل پرداختند. داده با استفاده از آزمون تی مستقل و زوجی و کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شد و 05/0 > P معنی دار تلقی گردید.
یافته ها: هشت هفته تمرین ایروبیک، مصرف مکمل یاری نانو کورکومین و همچنین اثر توامان تمرین و نانو کورکومین سبب کاهش معنی داری در سطوح سرمی آمیلوئید A و مقادیر وزن بدن و شاخص توده بدنی میشود 05/0 > P بین میانگین تمرین ایروبیک و کنترل و همچنین تمرین به همراه مکمل نانو کورکومین با کنترل تغییرات معنی داری مشاهد شد 05/0 > P؛ اما نسبت دور کمر به لگن در تمامی گروه پژوهش کاهش معنی داری نداشت 05/0 < P.
نتیجه گیری: به نظر میرسد تمرین ایروبیک و نانو کورکومین به واسطه کاهش عوامل التهابی، میتواند در کاهش وضعیت التهابی در زنان دارای اضافه وزن و چاق و همچنین کاهش وزن بدن مؤثر باشد.
متن کامل [PDF 1539 kb]   (1390 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: علوم پایه
دریافت: 1398/12/4 | پذیرش: 1399/4/18 | انتشار: 1399/7/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.