دوره 12، شماره 2 - ( تابستان 1399 )                   جلد 12 شماره 2 صفحات 51-44 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشجوی دکتری مدیریت دولتی گرایش منابع انسانی، گروه مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، کرمان، ایران
2- استادیار، گروه مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، کرمان، ایران ، s.salajeghe@iauk.ac.ir
3- استادیار، دانشکده ریاضی و کامپیوتر، دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران
چکيده:   (1984 مشاهده)
مقدمه: بهبود و موفقیت سازمان، طیف وسیعی از فعالیت هایی با تحولات بیپایان را دربرمیگیرد و جهت افزایش موفقیت سازمانی نیاز به شناسایی عوامل محتوایی و ساختاری و نیز سرمایه اجتماعی در نظام اداری میباشد. لذا پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی نقش عوامل محتوایی و ساختاری سازمان با سرمایه اجتماعی و موفقیت سازمانی در دانشگاه علوم پزشکی اراک انجام گرفته است.
روش کار: این تحقیق از نظر هدف، توسعهای و از نظر ماهیت، توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش، تمامی کارمندان دانشگاه علوم پزشکی اراک بود که از میان آنها نمونهای به حجم 305 نفر انتخاب شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی و استنباطی آزمون همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد.
یافته ها: بر اساس بررسی نظرات خبرگان پنج بُعُد استراتژی و اهداف، تکنولوژیکی، اندازه، فرهنگ سازمانی و محیط عوامل محتوایی و سه بعد )پیچیدگی، تمرکز و رسمیت عوامل ساختاری مدل تحقیق را تشکیل می دهند و موفقیت سازمانی در قالب سه بُعُد چابکی سازمانی، به اشتراک گذاری دانش و نوآوری و سرمایه اجتماعی سه ُبُعد ساختاری، شناختی و ارتباطی در مدل را تشکیل میدهند. و عوامل ساختاری به طور معنی دار بر موفقیت سازمانی 120/0= rو سرمایه اجتماعی 116/0 = rتأثیر مثبت گذاشته است 05/0 > P و عوامل محتوایی نیز به طور معنی دار بر موفقیت سازمانی 780/0= r و سرمایه اجتماعی 771/0 = r تأثیر داشته اند 05/0 > P
نتیجه گیری: با توجه به مدل نهایی و تأثیر مثبت عوامل ساختاری و محتوایی بر موفقیت سازمانی و سرمایه اجتماعی میتوان با کنترل این عوامل موفقیت سازمانی و سرمایه اجتماعی را تقویت نمود.
متن کامل [PDF 1358 kb]   (911 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: علوم پایه
دریافت: 1398/5/2 | پذیرش: 1398/10/15 | انتشار: 1399/7/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.