دوره 12، شماره 4 - ( زمستان 1399 )
جلد 12 شماره 4 صفحات 17-10 |
برگشت به فهرست نسخه ها
اکبر احمدی آسور1 
، میلاد پور انصاری2 
، محمود محمدیان3 ، فاطمه فصیح رامندی1 ، رجبعلی حکم آبادی4 ، رحیم اکرمی5 ، سید مهدی رضوی* 6
، میلاد پور انصاری2 ، محمود محمدیان3 ، فاطمه فصیح رامندی1 ، رجبعلی حکم آبادی4 ، رحیم اکرمی5 ، سید مهدی رضوی* 6
1- دانشجوی دکتری مهندسی بهدا شت حرفه ای ، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- کارشناسی ارشد بهداشت حرفه ای، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
3- مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، پژوهشکده اعتیاد، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
4- کارشناس ارشد،گروه مهندسی بهداشت حرفه ای،دانشکده بهداشت،دانشگاه علومپزشکی خراسان شمالی،بجنورد،ایران
5- دانشجوی دکتری اپیدمیولوژی، گروه آمار و اپیدمیولوژی دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
6- کارشناسی ارشد بهداشت حرفه ای، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران ، razavi_seyedmehdi@yahoo.com
2- کارشناسی ارشد بهداشت حرفه ای، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
3- مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، پژوهشکده اعتیاد، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
4- کارشناس ارشد،گروه مهندسی بهداشت حرفه ای،دانشکده بهداشت،دانشگاه علومپزشکی خراسان شمالی،بجنورد،ایران
5- دانشجوی دکتری اپیدمیولوژی، گروه آمار و اپیدمیولوژی دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
6- کارشناسی ارشد بهداشت حرفه ای، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران ، razavi_seyedmehdi@yahoo.com
چکيده: (2803 مشاهده)
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف ارزیابی ریسک مواجهه ی شغلی با ذرات قابل استنشاق سیمان و سیلیس موجود در آن در یک واحد صنعتی تولید سیمان واقع در استان خراسان رضوی انجام شد.
روش کار: در این مطالعه مقطعی با استفاده از روش استاندارد MDHS توصیه شده توسط NIOSH جهت تعیین غلظت ذرات قابل استنشاق سیمان در هوای منطقه تنفسی کارگران و از روش پراش سنج پودری پرتو ایکس (XRD) جهت تعیین غلظت ذرات قابل استنشاق سیلیس بلوری استفاده شد. همچنین از روش ارائه شده توسط انستیتو ایمنی و بهداشت شغلی سنگاپور به منظور ارزیابی ریسک بهداشتی ذرات قابل استنشاق سیمان و سیلیس موجود در آن استفاده شد. بر اساس پیشنهاد ECS حجم نمونه برآورد شده 42 نفر محاسبه و از منطقه تنفسی نمونه برداری انجام گرفته است.
یافته ها: مواجهه کارگران شاغل در اکثر بخش های کارخانه سیمان مورد مطالعه با ذرات قابل استنشاق سیمان و سیلیس کریستالی بیش از مقادیر استاندارد OEL و ACGIH بوده است. نتایج مربوط به ارزیابی ریسک مواجهه کارگران در واحدهای مختلف نشان داد که سطح ریسک ذرات قابل استنشاق سیمان در قسمت کوره کم و در سایر واحدها متوسط و سطح ریسک مواجهه با ذرات قابل استنشاق سیلیس در واحد آسیاب مواد زیاد و در سایر واحدها خیلی زیاد بوده است.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه، کارگران صنعت سیمان مورد نظر در معرض ریسک متوسط ذرات قابل استنشاق سیمان و ریسک بالای مواجهه با سیلیس قرار دارند.
روش کار: در این مطالعه مقطعی با استفاده از روش استاندارد MDHS توصیه شده توسط NIOSH جهت تعیین غلظت ذرات قابل استنشاق سیمان در هوای منطقه تنفسی کارگران و از روش پراش سنج پودری پرتو ایکس (XRD) جهت تعیین غلظت ذرات قابل استنشاق سیلیس بلوری استفاده شد. همچنین از روش ارائه شده توسط انستیتو ایمنی و بهداشت شغلی سنگاپور به منظور ارزیابی ریسک بهداشتی ذرات قابل استنشاق سیمان و سیلیس موجود در آن استفاده شد. بر اساس پیشنهاد ECS حجم نمونه برآورد شده 42 نفر محاسبه و از منطقه تنفسی نمونه برداری انجام گرفته است.
یافته ها: مواجهه کارگران شاغل در اکثر بخش های کارخانه سیمان مورد مطالعه با ذرات قابل استنشاق سیمان و سیلیس کریستالی بیش از مقادیر استاندارد OEL و ACGIH بوده است. نتایج مربوط به ارزیابی ریسک مواجهه کارگران در واحدهای مختلف نشان داد که سطح ریسک ذرات قابل استنشاق سیمان در قسمت کوره کم و در سایر واحدها متوسط و سطح ریسک مواجهه با ذرات قابل استنشاق سیلیس در واحد آسیاب مواد زیاد و در سایر واحدها خیلی زیاد بوده است.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه، کارگران صنعت سیمان مورد نظر در معرض ریسک متوسط ذرات قابل استنشاق سیمان و ریسک بالای مواجهه با سیلیس قرار دارند.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم پایه
دریافت: 1399/5/29 | پذیرش: 1399/8/27 | انتشار: 1399/12/10
دریافت: 1399/5/29 | پذیرش: 1399/8/27 | انتشار: 1399/12/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |