دوره 12، شماره 4 - ( زمستان 1399 )
جلد 12 شماره 4 صفحات 54-46 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه نیشابور، نیشابور، ایران ، zarei.m8716@yahoo.com
2- استادیار، گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
2- استادیار، گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
چکيده: (1960 مشاهده)
مقدمه: مطالعات نشان داده اند که CTRP3 به عنوان یک آدیپوکاین ضدالتهابی مستقل از انسولین بر متابولیسم تاثیر داشته و سوخت و ساز گلوکز را تنظیم میکند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر تمرینات ترکیبی هوازی- مقاومتی بر غلظت های سرمی CTRP3 و اینترلوکین-6 در مردان مبتلا به دیابت نوع 2 بود.
روش کار: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 24 بیمار مرد مبتلا به دیابت نوع2 به صورت تصادفی در دو گروه تمرین ترکیبی هوازی- مقاومتی (12 نفر) و کنترل(12 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه تمرینی 3 جلسه در هفته به مدت 12 هفته به اجرای تمرینات ترکیبی هوازی- مقاومتی پرداختند. قبل و پس از 12هفته، نمونه‌های خونی جهت اندازه گیری غلظت انسولین، CTRP3 و اینترلوکین-6 از آزمودنی‌ها به عمل آمد. از آزمون تحلیل کواریانس جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد.
یافته ها: بعد از 12 هفته در گروه تمرین ترکیبی گلوکز ناشتا(014/0=p)، HbA1c(001/0=p)، وزن بدن(048/0=p)، شاخص توده بدنی(037/0=p)، درصدچربی بدن(001/0=p)، توده چربی(001/0=p) نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کاهش یافت اما تغییر معناداری در انسولین(054/0=p)، توده بدون چربی(987/0=p) و WHR(291/0=p) پس از 12 هفته مشاهده نشد. همچنین، نتایج نشان داد که یعد از 12 هفته تمرینات ترکیبی، غلظت CTRP3 در گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری افزایش یافت(028/0=p). غلظت اینترلوکین-6 در گروه تمرین ترکیبی نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کاهش یافت(040/0=p).
نتیجه گیری: 12 هفته تمرین ترکیبی هوازی- مقاومتی در مردان مبتلا به دیابت نوع 2 علاوه بر بهبود شاخص‌های کنترل گلیسمیک منجر به افزایش معنادار CTRP3 و کاهش معنادار اینترلوکین-6 می‌گردد.
روش کار: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 24 بیمار مرد مبتلا به دیابت نوع2 به صورت تصادفی در دو گروه تمرین ترکیبی هوازی- مقاومتی (12 نفر) و کنترل(12 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه تمرینی 3 جلسه در هفته به مدت 12 هفته به اجرای تمرینات ترکیبی هوازی- مقاومتی پرداختند. قبل و پس از 12هفته، نمونه‌های خونی جهت اندازه گیری غلظت انسولین، CTRP3 و اینترلوکین-6 از آزمودنی‌ها به عمل آمد. از آزمون تحلیل کواریانس جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد.
یافته ها: بعد از 12 هفته در گروه تمرین ترکیبی گلوکز ناشتا(014/0=p)، HbA1c(001/0=p)، وزن بدن(048/0=p)، شاخص توده بدنی(037/0=p)، درصدچربی بدن(001/0=p)، توده چربی(001/0=p) نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کاهش یافت اما تغییر معناداری در انسولین(054/0=p)، توده بدون چربی(987/0=p) و WHR(291/0=p) پس از 12 هفته مشاهده نشد. همچنین، نتایج نشان داد که یعد از 12 هفته تمرینات ترکیبی، غلظت CTRP3 در گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری افزایش یافت(028/0=p). غلظت اینترلوکین-6 در گروه تمرین ترکیبی نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کاهش یافت(040/0=p).
نتیجه گیری: 12 هفته تمرین ترکیبی هوازی- مقاومتی در مردان مبتلا به دیابت نوع 2 علاوه بر بهبود شاخص‌های کنترل گلیسمیک منجر به افزایش معنادار CTRP3 و کاهش معنادار اینترلوکین-6 می‌گردد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم پایه
دریافت: 1399/7/5 | پذیرش: 1399/9/26 | انتشار: 1399/12/10
دریافت: 1399/7/5 | پذیرش: 1399/9/26 | انتشار: 1399/12/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |