دوره 12، شماره 4 - ( زمستان 1399 )
جلد 12 شماره 4 صفحات 89-83 |
برگشت به فهرست نسخه ها
سالار پوربرات1 
، رضوان رجب زاده2 ، جمیله رحیمی3 ، حمیدرضا محدث حکاک4 ، رضا گنجی5 ، سیدحمید حسینی* 6، محمد احمدپور7
، رضوان رجب زاده2 ، جمیله رحیمی3 ، حمیدرضا محدث حکاک4 ، رضا گنجی5 ، سیدحمید حسینی* 6، محمد احمدپور7
1- دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
2- گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
3- گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران.
4- استادیار گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
5- استادیار گروه جراحی ارتوپدی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
6- گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران ،hosseini.ha60@gmail.com
7- استادیار گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده علوم پزشکی مراغه، مراغه، ایران
2- گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
3- گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران.
4- استادیار گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
5- استادیار گروه جراحی ارتوپدی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
6- گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران ،
7- استادیار گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده علوم پزشکی مراغه، مراغه، ایران
چکيده: (2657 مشاهده)
مقدمه: اضطراب امتحان یکی از مهم ترین دغدغه های نظام آموزشی می باشد. هوش معنوی مجموعه ای است از ظرفیت های فردی در ارتباط با منابع معنوی می باشد. به دلیل اهمیت تاثیر هوش معنوی بر اضطراب امتحان و متقابلا موفقیت و پیشرفت تحصیلی دانشجویان، این مطالعه با هدف تعیین رابطه بین هوش معنوی و اضطراب امتحان در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر مطالعه ای مقطعی از نوع تحلیلی می باشد که 435 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی در سال 1396-97 را مورد بررسی قرار می دهد. روش نمونه گیری چند مرحله ای (طبقه ای و تصادفی سیستماتیک) بود. داده ها توسط پرسشنامه های استاندارد هوش معنوی کینگ و اضطراب امتحان ساراسون جمع آوری گردید و داده ها درنرم افزار SPSS20 با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: میانگین سنی افراد مورد بررسی57/3 ± 57/21 سال بود و تعداد 308 نفر (8/70 درصد) دختر بودند. میانگین نمره هوش معنوی دانشجویان 9/13± 82/45 و میانگین نمره اضطراب امتحان07/6± 7/15 بود. نتایج نشان داد که ارتباط معنا دار و معکوس بین اضطراب امتحان و نمره کل هوش معنوی وجود دارد. از ابعاد هوش معنوی، بعد تفکر وجودی انتقادی و بعد تولید معنای شخصی با اضطراب امتحان رابطه معنا دار و معکوس داشتند.(001/0 >P-value)
نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، شناخت رابطه معکوس بین هوش معنوی و اضطراب امتحان دانشجویان می تواند پایه ای را برای ارتقاء هوش معنوی و کاهش میزان اضطراب دانشجویان فراهم می کند.
روش کار: پژوهش حاضر مطالعه ای مقطعی از نوع تحلیلی می باشد که 435 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی در سال 1396-97 را مورد بررسی قرار می دهد. روش نمونه گیری چند مرحله ای (طبقه ای و تصادفی سیستماتیک) بود. داده ها توسط پرسشنامه های استاندارد هوش معنوی کینگ و اضطراب امتحان ساراسون جمع آوری گردید و داده ها درنرم افزار SPSS20 با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: میانگین سنی افراد مورد بررسی57/3 ± 57/21 سال بود و تعداد 308 نفر (8/70 درصد) دختر بودند. میانگین نمره هوش معنوی دانشجویان 9/13± 82/45 و میانگین نمره اضطراب امتحان07/6± 7/15 بود. نتایج نشان داد که ارتباط معنا دار و معکوس بین اضطراب امتحان و نمره کل هوش معنوی وجود دارد. از ابعاد هوش معنوی، بعد تفکر وجودی انتقادی و بعد تولید معنای شخصی با اضطراب امتحان رابطه معنا دار و معکوس داشتند.(001/0 >P-value)
نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، شناخت رابطه معکوس بین هوش معنوی و اضطراب امتحان دانشجویان می تواند پایه ای را برای ارتقاء هوش معنوی و کاهش میزان اضطراب دانشجویان فراهم می کند.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم پایه
دریافت: 1399/2/1 | پذیرش: 1399/6/3 | انتشار: 1399/12/10
دریافت: 1399/2/1 | پذیرش: 1399/6/3 | انتشار: 1399/12/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |