دوره 13، شماره 3 - ( پاییز 1400 )
جلد 13 شماره 3 صفحات 101-95 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: EE97/3/24-61254/SCU.AC.IR
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Moghaddasi R, Ghotbeddin Z, Moazedi A A, Akhond M R. Study of Anticonvulsant Effects of Carbamazepine During Epileptic Process by Unilateral Kindling of CA1 Dorsal Hippocampus in Adult Male Rats. North Khorasan University of Medical Sciences 2021; 13 (3) :95-101
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2440-fa.html
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2440-fa.html
مقدسی رضا، قطب الدین زهره، معاضدی احمدعلی، آخوند محمدرضا. مطالعه اثرات ضد تشنجی کاربامازپین در طی فرایند صرع زائی با روش کیندلینگ یک هیپوکامپ پشتی در موش CA طرفه ی ناحیه 1 های صحرایی نر بالغ. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. 1400; 13 (3) :95-101
رضا مقدسی*1 
، زهره قطب الدین2 ، احمدعلی معاضدی3 ، محمدرضا آخوند4
، زهره قطب الدین2 ، احمدعلی معاضدی3 ، محمدرضا آخوند4
1- دکتری فیزیولوژی، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران ، ghr.moghaddasi@gmail.com
2- دانشیار فیزیولوژی، گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
3- استاد فیزیولوژی، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
4- استادیار گروه آمار، دانشکده آمار، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
2- دانشیار فیزیولوژی، گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
3- استاد فیزیولوژی، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
4- استادیار گروه آمار، دانشکده آمار، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
چکيده: (1792 مشاهده)
مقدمه: صرع، نوعی بیماری مزمن و چندعاملی همراه با تشنج¬های ناگهانیِ تکراری است. کاربامازپین، معمول¬ترین دارو برای درمان صرع می¬باشد. در این طرح تحقیقاتی، به بررسی اثرات ضدتشنجی کاربامازپین، در طی صرع¬زائی ناحیه هیپوکامپ پشتی با روش کیندلینگ الکتریکی، بر شاخص¬های تشنجی در موش¬های صحرائی نر بالغ پرداخته¬ می¬شود.
روش کار: این مطالعه از نوع تجربی است. در این مطالعه تعداد 49 سر موش صحرایی نر بالغ به طور تصادفی به 7 گروه تقسیم شدند: کنترل، شاهد جراحی و شاهد دارو، کیندل، گروه¬های دریافت کننده دارو-کیندل و گروه حلال-کیندل. حیوانات گروه کیندل(KND)، تحریکات روزانه کیندلینگ را به روش سریع، در ناحیه CA1 هیپوکامپ پشتی دریافت می¬کردند. در گروه¬های دارو-کیندل (CBZ20K و CBZ40K)، قبل از دریافت تحریکات کیندلینگ، مقادیر 20mg/kg و 40mg/kg داروی کاربامازپین تزریق می¬شد. در گروه متیل¬سلولز+کیندل (MCK)، قبل از دریافت تحریکات کیندلینگ، مقدار 2/. میلی¬لیتر محلول 5/.% متیل¬سلولز (کمک حلال کاربامازپین) تزریق می¬شد. شاخص¬های شدت تشنج، مدت امواج تخلیه متعاقب و مدت تشنج در ضمن اجرا ثبت می¬شدند. تجزیـه و تحلیل داده¬های رفتار تشنجی با استفاده آزمون¬های آنالیز واریانس و کروسکال-والیس انجام شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان می دهند که، بین میانگین شدت تشنج در مقایسه دو به دوی گروه¬ها اختلاف معنی¬دار وجود دارد. ولی، بین میانگین مدت امواج تخلیه متعاقب در دو گروه MCK و CBZ40K اختلاف معنی¬دار وجود ندارد. به¬علاوه، بین میانگین مدت تشنج در دو گروهKND و MCK اختلاف معنی¬دار آماری وجود ندارد.
نتیجه گیری: نتایج نشان می¬دهند که مقدار موثر ( 40mg/kg) کاربامازپین در گروه CBZ40K موجب کاهش شدت تشنج، مدت زمان امواج تخلیه متعاقب و مدت تشنج در مقایسه با موش¬های صحرایی گروهKND می¬شود.
روش کار: این مطالعه از نوع تجربی است. در این مطالعه تعداد 49 سر موش صحرایی نر بالغ به طور تصادفی به 7 گروه تقسیم شدند: کنترل، شاهد جراحی و شاهد دارو، کیندل، گروه¬های دریافت کننده دارو-کیندل و گروه حلال-کیندل. حیوانات گروه کیندل(KND)، تحریکات روزانه کیندلینگ را به روش سریع، در ناحیه CA1 هیپوکامپ پشتی دریافت می¬کردند. در گروه¬های دارو-کیندل (CBZ20K و CBZ40K)، قبل از دریافت تحریکات کیندلینگ، مقادیر 20mg/kg و 40mg/kg داروی کاربامازپین تزریق می¬شد. در گروه متیل¬سلولز+کیندل (MCK)، قبل از دریافت تحریکات کیندلینگ، مقدار 2/. میلی¬لیتر محلول 5/.% متیل¬سلولز (کمک حلال کاربامازپین) تزریق می¬شد. شاخص¬های شدت تشنج، مدت امواج تخلیه متعاقب و مدت تشنج در ضمن اجرا ثبت می¬شدند. تجزیـه و تحلیل داده¬های رفتار تشنجی با استفاده آزمون¬های آنالیز واریانس و کروسکال-والیس انجام شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان می دهند که، بین میانگین شدت تشنج در مقایسه دو به دوی گروه¬ها اختلاف معنی¬دار وجود دارد. ولی، بین میانگین مدت امواج تخلیه متعاقب در دو گروه MCK و CBZ40K اختلاف معنی¬دار وجود ندارد. به¬علاوه، بین میانگین مدت تشنج در دو گروهKND و MCK اختلاف معنی¬دار آماری وجود ندارد.
نتیجه گیری: نتایج نشان می¬دهند که مقدار موثر ( 40mg/kg) کاربامازپین در گروه CBZ40K موجب کاهش شدت تشنج، مدت زمان امواج تخلیه متعاقب و مدت تشنج در مقایسه با موش¬های صحرایی گروهKND می¬شود.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم پایه
دریافت: 1399/12/9 | پذیرش: 1400/6/2 | انتشار: 1400/9/10
دریافت: 1399/12/9 | پذیرش: 1400/6/2 | انتشار: 1400/9/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
