دوره 14، شماره 3 - ( پاییز 1401 )
جلد 14 شماره 3 صفحات 69-59 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Salary S, Roshan R, Poursharifi H, Farahani H, Hosseini M S. Effectiveness of an Integrated Web-Based Self-Care Protocol on Mental Well-Being, Quality of Life, and Blood Sugar in Patients with Type 2 Diabetes. North Khorasan University of Medical Sciences 2022; 14 (3) :59-69
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2649-fa.html
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2649-fa.html
سالاری سوسن، روشن رسول، پورشریفی حمید، فراهانی حجت الله، حسینی محبوبه سادات. اثربخشی پروتکل یکپارچه‌نگر مبتنی بر خودمراقبتی تحت وب بر بهزیستی روانی، کیفیت زندگی و قندخون در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. 1401; 14 (3) :59-69
سوسن سالاری1 
، رسول روشن*2 ، حمید پورشریفی3 ، حجت الله فراهانی4 ، محبوبه سادات حسینی5
، رسول روشن*2 ، حمید پورشریفی3 ، حجت الله فراهانی4 ، محبوبه سادات حسینی5
1- دانشجوی دکتری، گروه روان‌شناسی بالینی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
2- استاد، گروه روان‌شناسی بالینی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران ،rasolroshan@yahoo.com
3- دانشیار، گروه روان‌شناسی بالینی، دانشگاه علوم بهزیستی، تهران، ایران
4- استادیار،گروه روان‌شناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
5- دانشیار، پژوهشکده سبک زندگی، مرکز تحقیقات سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله، تهران، ایران
2- استاد، گروه روان‌شناسی بالینی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران ،
3- دانشیار، گروه روان‌شناسی بالینی، دانشگاه علوم بهزیستی، تهران، ایران
4- استادیار،گروه روان‌شناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
5- دانشیار، پژوهشکده سبک زندگی، مرکز تحقیقات سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله، تهران، ایران
چکيده: (1394 مشاهده)
مقدمه: امروزه دیابت به‌عنوان ششمین عامل مرگ‌ومیر شناخته شده است که درمان قطعی ندارد. بنابراین، توجه به آموزش و افزایش آگاهی بسیار مهم است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی پروتکل یکپارچه‌نگر خودمراقبتی تحت وب بر کیفیت زندگی وابسته به سلامت، بهزیستی روانی و قندخون بیماران مبتلا به دیابت نوع دو است.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع مطالعات تجربی با گروه کنترل با استفاده از طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون است. از میان بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه‌کننده به انجمن دیابت شهر تهران، 64 نفر انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه گماشته شدند. گروه آزمایش در معرض 5 جلسه درمانی یک ساعته تحت وب قرار گرفتند و داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌های خلاصه فعالیت‌های خودمراقبتی دیابت SDSCA، مقیاس کیفیت زندگی وابسته به دیابتADDQoL، پرسش‌نامه بهزیستی روان‌شناختی W-BQ12 در پیش‌آزمون و پس‌آزمون جمع آوری شد. بعد از جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد استفاده از این پروتکل درمانی بین دو گروه در میزان قندخون 35/4F=، بهزیستی روان‌شناختی 24/14F=، کیفیت زندگی 63/52 F=و خودمراقبتی 54/68F= در سطح 001/0 تفاوت معناداری ایجاد کرده است.
نتیجه گیری: با توجه به اهمیت آموزش‌های خودمراقبتی و سلامت همراه مجازی توصیه می‌شود تیم سلامت از درمان‌های خودمراقبتی تحت وب برای کنترل بیماری دیابت استفاده کنند
روش کار: پژوهش حاضر از نوع مطالعات تجربی با گروه کنترل با استفاده از طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون است. از میان بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه‌کننده به انجمن دیابت شهر تهران، 64 نفر انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه گماشته شدند. گروه آزمایش در معرض 5 جلسه درمانی یک ساعته تحت وب قرار گرفتند و داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌های خلاصه فعالیت‌های خودمراقبتی دیابت SDSCA، مقیاس کیفیت زندگی وابسته به دیابتADDQoL، پرسش‌نامه بهزیستی روان‌شناختی W-BQ12 در پیش‌آزمون و پس‌آزمون جمع آوری شد. بعد از جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد استفاده از این پروتکل درمانی بین دو گروه در میزان قندخون 35/4F=، بهزیستی روان‌شناختی 24/14F=، کیفیت زندگی 63/52 F=و خودمراقبتی 54/68F= در سطح 001/0 تفاوت معناداری ایجاد کرده است.
نتیجه گیری: با توجه به اهمیت آموزش‌های خودمراقبتی و سلامت همراه مجازی توصیه می‌شود تیم سلامت از درمان‌های خودمراقبتی تحت وب برای کنترل بیماری دیابت استفاده کنند
موضوع مقاله:
علوم پایه
دریافت: 1401/3/1 | پذیرش: 1401/6/23 | انتشار: 1401/8/30
دریافت: 1401/3/1 | پذیرش: 1401/6/23 | انتشار: 1401/8/30
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
