1- استاد آموزش پزشکی، استاد، گروه آموزش پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- دانشجوی دکترای تخصصی، گروه آموزش پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ، sepidgholami1368@gmail.com
3- دانشجوی دکترای تخصصی، گروه آموزش پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکيده: (570 مشاهده)
مقدمه: یادگیری ترکیبی یکی از قویترین و رایجترین روشهای آموزشی برای ایجاد تجارب یادگیری عمیق و دستیابی به سطوح بالای یادگیری به شمار میرود. اگرچه، مطالعات نشان داده است که استفاده از یادگیری ترکیبی در حال افزایش است، به نقش این رویکرد آموزشی در آموزش بالینی دانشجویان کمتر توجه شده است. این پژوهش با هدف تعیین نقش یادگیری ترکیبی در آموزش بالینی دانشجویان انجام شد.
روش کار: پس از جستجو در پایگاههای اطلاعاتی Pubmed،Scopus ،Web of science ،magiran ، SID و موتور جستجوی Google scholar با کلیدواژههای «blended learning»، «clinical performance»، «clinical competency»، «health professional students» از مجموع 850 مقاله متن کامل 54 مطالعه وارد مرور شد.
یافتهها: صاحبنظران به یادگیری ترکیبی از جهات مختلف پرداختهاند. به طوری که میتوان از سه بعد پیشینه و ضرورت، آثار و پیامدها و طراحی و اجرا به این مفهوم اشاره کرد.
نتیجهگیری: با توجه به سرعت فزاینده تکنولوژیهای نو و نیز نبود الگو و روش ثابت و منحصربهفردی برای یادگیری ترکیبی و از طرفی چندبـعدی بودن محیطهای بالینی و عملکردهای بالینی دانشجویان؛ همه این فاکتورها در کنار هم میتوانند مورد بحث و مطالعه بیشتر قرار بگیرند.
نوع مطالعه:
مقالات مروری |
موضوع مقاله:
علوم پایه دریافت: 1403/3/21 | پذیرش: 1403/5/2 | انتشار: 1403/10/12