مجله دانشگاه علوم پزشکی

چکیده مقدمه: کار کردن در شیفت شب بعنوان یک ریسک فاکتور برای بسیاری از بیماریها از جمله بیماریهای متابولیکی محسوب میگردد و ممکن است این اختلالات تحت تأثیر تغذیه، ریتم سیرکادین و سبک زندگی قرار بگیرد. یکی از راههایی که میتواند ریسک این بیماریها را افزایش دهد پاسخ نامناسب هورمونی و متابولیکی بدن در شیفت شب است. بنابراین مطالعهای با هدف بررسی غلظت گلوکز خون و تعیین ارتباط آن با برخی متغییرها در پرسنل پرستاری شبکار انجام شد. روش کار: 60 نفر از پرسنل پرستاری شاغل در بخشهای مختلف بیمارستانهای شهر دامغان بطور تصادفی انتخاب شدند. میزان گلوکز 4 صبح اندازهگیری گردید. این روند دوبار دیگر (در پایان ماه اول و دوم)و در - پلاسما در طول یکی از شبکاریهایشان و بین ساعت 5 مجموع سه بار انجام شد. سپس ارتباط بین سن، جنس، وزن، سابقه کار، وتعداد شبکاری آنها در ماه با غلظت گلوکز خون آنها توسط و ضریب همبستگی پیرسون) Repeated measurement اندازه گیری مکرر یا ، t روشهای آمار توصیفی و تحلیلی (آزمونهای آماری سنجیده شد. 82 ، و نوبت / 82 ، نوبت دوم 68 / نتایج: میانگین غلظت گلوکز پلاسمای پرسنل پرستاری در ساعت بین 4 تا 5 صبح، در نوبت اول 12 83 بود. همچنین، یافتهها نشان داد که بین سن، جنس، وزن، سابقه کار، وتعداد شبکاری در ماه با غلظت های گلوکز / سوم 75 پلاسمای آنها در طی سه نوبت تفاوت معنی داری وجود ندارد. نتیجه گیری: گلوکز پلاسمای پرستارانی که در شیفت شبکار میکنند در حد افراد ناشتا میباشد و عدم ارتباط آن با سایر متغیرهای مورد بررسی نشان دهنده آن است که تمامی افراد حتی با وجود شرایط مختلف از آن رنج میبرند. لذا پیشنهاد میشود به منظور ایجاد شرایطی با حداقل آسیب و حداکثر کارآیی و رضایتمندی در پرستاران شبکار چارهاندیشی شده و نسبت به بهبود وضعیت تغذیهای پرستاران بخصوص در ساعات اولیه صبح توجه بیشتری شود.