BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-583-fa.html
، هادی پرهون* 2، شهرام محمدخانی2 ، جعفر حسنی2 ، کمال پرهون3
2- دانشگاه خوارزمی
3- دانشگاه علامه طباطبایی
زمینه و هدف: افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات روانی می باشد، روش‌های متنوعی جهت درمان آن وجود دارد. این مطالعه با هدف بررسی اثر بخشی درمان فراشناختی بر کاهش علایم افسردگی و افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلاء به اختلال افسردگی اساسی انجام شده است. مواد و روش کار: در یک طرح تجربی با پیش آزمون- پس آزمون توام با گروه کنترل، و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 22 آزمودنی زن، که براساس ملاک های DSM-V توسط روانپزشک افسرده اساسی تشخیص داده شدند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند؛ گروه آزمایش طی دو ماه تحت درمان فراشناختی قرار گرفت، نمرات پرسش نامه ی افسردگی بک (BDI-II) و پرسش نامه کیفیت زندگی WHOQOL-BREF)) قبل و بعد از مداخله و در مرحله پیگیری سه ماهه در هر دو گروه جمع آوری و با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس مختلط مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد که درمان فراشناختی به طور معنی داری موجب کاهش نشانه های افسردگی (001/0>p) و افزایش کیفیت زندگی (001/0>P) گروه آزمایش در مرحله ی پس آزمون و پیگیری شده است. نتیجه‌گیری: درمان فراشناختی تغییرات معنی داری در کاهش علایم افسردگی و افزایش کیفیت زندگی بیماران ایجاد کرد و این نتیجه در چارچوب دیدگاه های رفتاری موج سوم قابل تفسیر است. به نظر می رسد این درمان در کاهش علایم افسردگی اساسی و بهبود کیفیت زندگی این بیماران موثر باشد، لذا به عنوان یک روش درمان موثر برای اختلال افسردگی اساسی توصیه می شود.
دریافت: 1394/6/30 | پذیرش: 1394/6/30 | انتشار: 1394/6/30
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
