زمینه و هدف: فعالیت استقامتی و "زیر واحد 13 کمپلکس واسطه" تاثیر قابل ملاحظهای بر ساختار و بافت قلب دارند، هدف این پژوهش بررسی تاثیر یک برنامه فعالیت استقامتی بلند مدت بر بیان ژن "زیر واحد 13 کمپلکس واسطه" در بطن چپ بود.
مواد و روش کار: 14 رت تحت شرایط استاندارد نگهداری و بعد از آشناسازی با پروتکل تمرینی به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی یک برنامه (14 هفتهای) استقامتی را روی تردمیل اجرا کرد و سپس 48 ساعت پس از پایان آخرین جلسه تمرینی بیهوش و تشریح شدند، سپس بطن چپ آنها خارج و با استفاده از روش Real time-PCR میزان بیان "زیر واحد 13 کمپلکس واسطه "قلب آنها اندازهگیری شد. در پایان با استفاده از آزمون آماری تی اطلاعات به دست آمده ارزیابی شد.
یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد فعالیت استقامتی نه تنها بر شاخصهای توزین و نسبت های بطن چپ و قلب تاثیر معنیداری دارد بلکه موجب افزایش معنیدار بیان ژن" زیر واحد 13 کمپلکس واسطه" در بافت بطن چپ رتهای تمرینکرده می شود.
نتیجه گیری: با توجه به تاثیر فعالیتهای استقامتی بر اندازه توده بطن چپ و شاخص های آن به نظر می رسد بخشی از این تاثیرات ناشی از افزایش بیان ژن "زیر واحد 13 کمپلکس واسطه" باشد.
واژه های کلیدی: ژن زیر واحد 13 کمپلکس واسطه، فعالیت استقامتی، بطن چپ
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |