زمینه و هدف: پاتوتایپهای مختلف اشریشیاکلی، از جمله EHEC (Enterohemorragic Escherichia coli) عامل ایجاد بیماریهای روده­ای و خارج روده­ای می­باشند. اشریشیاکلی شیگا توکسین (STEC)، به همراه سویه­هایEHEC به عنوان شایع ترین عامل ایجاد کننده اسهال در کشورهای توسعه یافته شناخته می­شوند. هدف از این مطالعه، بررسی ژنهای حدت در باکتری اشریشیاکلی به روشMultiplex- PCR  جداشده از نمونه­های اسهال و تعیین میزان مقاومت آنتی­بیوتیکی این نمونه­ها می­باشد.

مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی – مقطعی، پس از جمع­آوری 100 نمونه­ اسهال انسانی از مراکز درمانی سرپایی شهر تهران، آزمایش­های کشت میکروبی و بیوشیمیایی انجام و 55 سویه باکتری اشریشیاکلی جداسازی و همزمان DNA جدایه­ها استخراج گردید. آزمون­ حساسیت آنتی­بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن و E-test بر اساس دستورالعمل CLSI با آنتی­بیوتیک­هایی از گروه­های مختلف انجام شد. داده­های آماری با SPSS19 و با استفاده از آزمون­های آماری توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته­ها: اکثر اشریشیاکلی جدا شده نسبت به آنتی­بیوتیکهای اریترومایسین (100%) و آمپی سیلین (94%) مقاوم و نسبت به نیتروفورانتوئین (96%) و آمیکاسین (100%) حساس بودند. در آزمون E-Test بیشترین مقاومت نسبت به آنتی­بیوتیک اریترومایسین (100%) و بیشترین حساسیت به آنتی­بیوتیکهای جنتامایسین و آمیکاسین (100%) مشاهده شد. بر طبق نتایج آزمون ملکولی از مجموع 55 نمونه انسانی، 12 نمونه (8/21%) واجد ژنStx₂  و 4 نمونه (2/7%) حاوی ژن Stx₁  هستند.

نتیجه‌گیری: نتایج بدست آمده در این مطالعه در مقایسه با سایر مطالعات نشان داد که سن افراد، نوع نمونه، محل جغرافیایی، نوع رژیم غذایی، وضعیت بهداشت فردی، فصول سال، در روش­های شناسایی و جداسازی باکتری نقش دارند.

واژه­های کلیدی: اشریشیاکلی، STEC، ژن­های حدت