مقدمه: با توجه به اینکه پلی‌مورفیسم‌ها در بروز بیماری‌های تنفسی مؤثر شناخته شده‌اند، به‌نظر می‌رسد که این تغییرات ژنتیکی در گیرنده‌های ویروسی و میکروبی در بروز و پیشرفت بیماری مؤثر باشند. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط پلی‌مورفیسم C-۱۵۹T موجود در پروموتور ژن CD۱۴ با شدت بیماری در مبتلایان به کروناویروس ۲۰۱۹، طی سال‌های ۱۴۰۰-۱۳۹۹ انجام شد.
روش کار: نمونه‌ها از بین مراجعه‌کنندگان برای انجام تست PCR به‌صورت تصادفی و در دسترس انتخاب شدند و در ۵ گروه افراد سالم، مبتلایان سرپایی، مبتلایان بستری غیربدحال، مبتلایان بستری بدحال و فوتی بررسی شدند. از تمامی افراد ۳ میلی‌لیتر خون محیطی تهیه و DNA استخراج شد. سپس، با انجام PCR-RFLP، پلی‌مورفیسم C-۱۵۹T موجود در پروموتور ژن CD۱۴ مشخص شد. فراوانی ژنوتیپی نمونه‌ها از نظر هتروزیگوتی، هموزیگوتی و موتانت در پلی‌مورفیسم تعیین شد. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۱ با آزمون‌‌های آماری در سطح معناداری ۰۵/۰P< تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد بیشترین پلی‌مورفیسم C-۱۵۹T در پروموتور ژن CD۱۴، پلی‌مورفیسم CT بود که در ۱۰۷ نفر (۵۱ درصد) مشاهده شد و در تمامی افرادPCR- و PCR+ به‌طور معناداری بیشتر از سایر پلی‌مورفیسم‌ها بود، اما در افراد فوت‌شده این تفاوت معنادار نبود.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج که پلی‌مورفیسم C-۱۵۹T در ایجاد بیماری مؤثر است و همچنین رابطه معنادار بین ژنوتیپ TT و CT با کروناویروس، احتمال ایجاد بیماری در کریرهای آلل T بیشتر است. لذا، پیشنهاد می‌شود پلی‌مورفیسم CT موجود در پروموتور ژن CD۱۴ به‌عنوان یک پیش‌آگهی مهم در بیماری کروناویروس در نظر گرفته شود.
