جستجو در مقالات منتشر شده


۹ نتیجه برای جوان

حسین کرمی، رضا ولی پور، بابک جوانمرد، رضا محمدی، محمد محسن مظلوم فرد، علیرضا گلشن، بهزاد لطفی، علیرضا باقر تبریزی، امین حسن زاده حداد، محمد یعقوبی،
دوره ۳، شماره ۴ - ( زمستان ۹۰ ۱۳۹۰ )
چکیده

چکیده زمینه و هدف: بررسی فراوانی یافته های غیر طبیعی در مردان جوان با علائم مزمن سیستم ادراری تحتانی (علائم انسدادی و تحریکی مزمن). مواد و روش کار: ما در این مطالعه ۴۵۶ مرد (۱۸ تا ۴۰ ساله) با علائم تحریکی و انسدادی ادراری مزمن را تحت بررسی قرار دادیم. بیماران با سابقه بد خیمی های ادراری تناسلی، بیماری های نورولوژیک، تروما یا تنگی مجرای ادراری، عفونت حادادراری، بیماری ارولوژیک مادر زادی و دیابت شیرین از مطالعه خارج شدند. بیماران بر اساس تشخیص های یوروداینامیک طبقه بندی شدند. یافته ها: میانگین سن بیماران ۹/۵ ±۸/۲۵ سال و میانگین طول مدت علائم ۲/۳ ±۳/۱۲ ماه بود. مشاهدات یوروداینامیک عبارت بودند از اختلال عملکرد گردن مثانه در ۹۶ بیمار (۲۱%)، اختلال ادرار کردن در ۶۹ بیمار (۱/۱۵%) میانگین باقیمانده ادرار در بیماران با فعالیت کاهش یافته دترسور همراه با حجم پذیری کم مثانه بیش از سایر گروه ها بود. پروستاتیت مزمن در بیماران با یوروداینامیک طبیعی بیش از سایر گروه ها مشاهده شد. نتیجه گیری: علائم و تست های غیر تهاجمی در بیماران با علائم انسدادی و تحریکی مزمن ادراری مفید واقع میشود وبه این ترتیب بررسی یوروداینامیک مثانه جهت این موارد میتواند به کار رود.


نیلوفر جوانروح گیوی، رسول علیمی، حبیب ا... اسماعیلی، محمدتقی شاکری، علی شمسا،
دوره ۵، شماره ۲ - ( تابستان ۹۲ ۱۳۹۲ )
چکیده

چکیده زمینه و هدف: پیوند کلیه یکی از موثرترین روش‌های درمانی برای درمان بیماران مبتلا به بیماری پیشرفته کلیه می باشد. فشار خون، سن بیمار و هپاتیت از عوامل موثر بر بقا پیوند کلیه می باشند. هدف از این مطالعه بررسی عوامل موثر بر بقا پیوند کلیه در بیمارانی است که بین سالهای ۱۳۶۸تا ۱۳۸۵در مرکز درمانی بیمارستان قائم برای اولین بار پیوند دریافت می کنند. مواد و روش کار: این مطالعه از نوع هم گروهی تاریخی بوده و به بررسی عوامل موثر بر بقا و برآورد نرخ خطر رد پیوند کلیه می پردازد، متغیرهای مورد بررسی در این مطالعه شامل سن و جنس گیرنده، نوع دهنده، تعداد دفعات دیالیز قبل از انجام پیوند در یک ماه، ابتلای بیمار به دیابت و ویروس هپاتیت و گروه خونی گیرنده می باشند. محاسبات آماری با استفاده از برآوردگر کاپلان-‌مایر، آزمون لگاریتم رتبه‌ای، مدل کاکس و با کمک نرم افزار SAS نسخه۲/۹ انجام گردید. در تمامی آزمون ها سطح معناداری ۰۵/۰ در نظر گرفته شده است. یافته‌ها: از بین ۱۳۴۰ بیمار تحت مطالعه، ۸۴۲ نفر (۶۳%) مذکر بودند. اثر متغیرهای تعداد دفعات دیالیز، ابتلا به هپاتیت و سن گیرنده در مدل کاکس، بر بقا پیوند معنادار شناخته شد (۰۰۱/۰ >P). به ازای هر واحد افزایش در سن و تعداد دفعات دیالیز، خطر رد پیوند به ترتیب حدود ۴% کاهش و ۶۰% افزایش می یابد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که متغیرهای سن گیرنده و تعداد دفعات دیالیز قبل از پیوند با تعدیل اثر دیگر متغیرهای تحت مطالعه تاثیر معناداری بر بقای پیوند دارند که بایستی مدنظر قرار گیرند.


محمدرضا حاجی نژاد، سیده آیدا داوری، صدیقه اسماعیل زاده بهابادی، حمیدرضا میری، مژده اکبری، شهناز کمالی جوان،
دوره ۷، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۴ )
چکیده

زمینه و هدف: دیابت اختلالی درون ریز است که سبب افزایش قند و چربی خون می گردد. امروزه گیاهان دارویی بدلیل قیمت مناسب و عوارض جانبی کمتر بطور گسترده در درمان دیابت بکار می روند. در این مطالعه تاثیر عصاره برگ گیاه جغجغه بر بافت کبد و سطح سرمی مالون دی آلدئید در موش های دیابتی مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش کار: ۴۵ موش صحرایی نر ویستار به سه گروه شاهد، دیابتی و دیابتی تحت درمان تقسیم شدند. دیابت نوع I با تزریق صفاقی استرپتوزوسین (mg/kg۴۲) القاء شد. سپس عصاره گیاه جغجغه با دز ۳۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم به مدت سی روز به موش ها خورانده شد. گروه های شاهد و دیابتی نیز نرمال سالین دریافت کردند. پس از تهیه مقاطع بافتی، تغییرات هیستوپاتولوژیکی کبد توسط میکروسکوپ نوری مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین میزان مالون دی آلدئید سرمی و کبدی بر اساس واکنش تیوباربیتوریک اسید (TBARS) اندازه گیری شد. نهایتا اعداد بدست آمده با استفاده از آزمون آماری Student t-test و Mann-Whitney rank sum test بررسی شدند. یافته ها: القاء دیابت توسط استرپتوزوسین سبب افزایش مالون دی آلدئید سرمی و کبدی شد (۰۵/ ۰p<). در حالی که تیمار با عصاره گیاه جغجغه غلظت ماده مذکور را بطور معنی داری کاهش داد (۰۵/۰p<). یافته های هیستوپاتولوژیک نیز مؤید نقش مؤثر این عصاره در بهبود ضایعات ناشی از دیابت بود. نتیجه گیری: عصاره برگ جغجغه می تواند غلظت مالون دی آلدئید سرمی و کبدی را کاهش دهد و از آسیب کبدی ناشی از دیابت جلوگیری کند.


غلامحسین فرجاه، پریسا هادوی، باقر پورحیدر، معصومه زیرک جوانمرد، بهنام حشمتیان،
دوره ۷، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۴ )
چکیده

زمینه و هدف: آسیب اعصاب محیطی شایع است. اگر چه اتوگرافت عصب هنوز هم بعنوان روش استاندارد طلایی برای ترمیم شکاف ناشی از آسیب های اعصاب محیطی می باشد، اما زیان هایی دارد. از ورید نافی انسان برای باز سازی عروق استفاده می شود. هدف از انجام این مطالعه مقایسه ارزیابی نتایج ترمیم عصب از طریق ورید نافی با اتوگرافت است.

مواد و روش کار: در این مطالعه از ۳۰ سر موش صحرایی نر استفاده شد. موش ها به سه گروه شم جراحی، ورید نافی و اتوگرافت تقسیم شدند. در گروه های ورید نافی و اتوگرافت، یک سانتی متر از عصب سیاتیک برداشته شد، سپس شکاف ایجاد شده توسط ورید نافی یا اتوگرافت عصب ترمیم شد. رژنراسیون عصب در روزهای ۲۸ و ۹۰ پس از ترمیم توسط شاخص فعالیت عصب سیاتیک (SFI)، الکتروفیزیولوژی و هیستولوژی و ایمنوهیستوشیمی مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته ها: در روز های ۶۰ و ۹۰ پس از جراحی، میانگین SFI در گروه اتوگرافت بیشتر از گروه ورید نافی بود اما اختلاف معنی دار نبود (۰۵/۰<P). روز ۹۰، میانگین سرعت هدایت عصب در گروه اتوگرافت بطور معنی داری بیشتر از گروه ورید نافی بود (۰۵/۰P<)، اما در روز ۲۸، اختلاف معنی دار نبود. میانگین تعداد آکسون های میلین دار در گروه های اتوگرافت و گروه ورید نافی اختلاف معنی داری نداشت (۰۵/۰P>).

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که با توجه به اثرات مثبت ورید نافی ممکن است برای درمان ضایعات عصب محیطی مفید باشد.

واژه های کلیدی : رژنراسیون، عصب سیاتیک، ورید نافی انسانی، کانال راهنمای عصب، موش صحرایی


امیر علی‌ خوارزمی، محمد رحیم رهنما، جعفر جوان، محمد اجزا شکوهی،
دوره ۸، شماره ۳ - ( ۱۰-۱۳۹۵ )
چکیده

زمینه و هدف: گردشگری سلامت یکی از اشکال گردشگری است که سال‌هاست بین جوامع رواج داشته است. هدف پژوهش حاضر ارزیابی عوامل موثر بر ارتقاء گردشگری سلامت در مشهد از منظر گردشگران خارجی و مدیران می باشد.

مواد و روش کار: پژوهش حاضر از منظر هدف کاربردی و با روش توصیفی-پیمایشی انجام شد. محدوده‌ی مورد مطالعه کلان شهر مشهد در بازه‌ی زمانی سال ۹۴ و ۹۵ بوده و جامعه آماری شامل مدیران و کارشناسان در سازمان های مرتبط بوده است که به شیوه تمام شماری ۵۰ نفر از متولیان امر انتخاب شدند و همچنین ۳۸۴ نفر از گردشگران خارجی به صورت تصادفی ساده مورد پرسش قرار گرفتند. پرسشنامه در دو گروه برای مدیران و گردشگران خارجی طراحی شد. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS ۲۲ و از آزمون‌های تی تک نمونه و زوجی استفاده شد، همچنین میانگین ± انحراف معیار کل در ابعاد ۶ گانه‌ی مدل الماس پورتر در وضع موجود و میزان اثرگذاری سنجیده شده است.

یافته ها: مدیران و کارشناسان وضع موجود مشهد در راستای گردشگری سلامت را بالاتر از حد متوسط ارزیابی نمودند (میانگین ۳۶/۳)، حال آنکه گردشگران تنها وضع دو متغیر دولت (۱۱/۳) و فرهنگ (۳۷/۳) را بالاتر از حد متوسط ارزیابی نمودند و میانگین کل ۸۵/۲ پایین تر از حد متوسط ارزیابی شد.

نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که عوامل فرهنگی از وضعیت مطلوب و اثرگذاری بالایی از دیدگاه گردشگران خارجی و مدیران برخوردار بود. همچنین حمایت های دولت در ارائه ی خدمات ویزا و اقامت برای گردشگران معیاری مهم در انتخاب مقصد شناسایی شد. در مجموع پیشنهاد شد که متولیان امر در جهت ارتقای تکریم ارباب رجوع و همچنین ارائه‌ی قیمت‌های رقابت‌پذیر گام بردارند.


فاطمه خراشادی زاده، رامین حقیقی، علیرضا ایزدفر، زهرا جوانوش، مهدی فرحدل، علی غلامی، جواد قدیمی، اعظم زیبایی، میثم لطیفی، هادی لطفی، میترا شجاعی، سجاد رحیمی، سالار پوربرات،
دوره ۱۱، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۹۸ )
چکیده

مقدمه: از مهمترین مشکلات بیمارستانها، پرستاران جدیدالورود وکم تجربه ایی است که مدیران پرستاری از سطح صلاحیت آنان آگاهی ندارند. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی صلاحیت بالینی پرسنل پرستاری بیمارستان امام حسن ع بجنورد در سال ۱۳۹۷ به انجام رسیده است.
روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی ۱۰۱ پرستاری با سابقه کار زیر ده سال که به روش سرشماری وارد مطالعه شدند انجام گرفت. ۱۳ چک لیستهای ارزیابی عملکرد براساس شرح وظیفه پرستاران و تصمیم کمیته اعتبار بخشی صلاحیت بالینی انتخاب شدند. روایی محتوا و پایایی به روش هم ارز انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS ویرایش ۲۰ و با استفاده از آزمونهای آماری مورد شامل میانگین، انحراف معیار، و آزمونهای استنباطی شامل آزمون همبستگی پیرسون و سطح معنی داری۰۵ / ۰ > P انجام شد.
یافته ها: در این پژوهش اکثر افراد ( ۲ / ۸۰ )درصد زن و طرحی ( ۳ / ۶۸ ) بودند. میانگین و انحراف معیار سابقه کار افراد ۶۴ / ۲۶ ۴۴ / ۳۲ماه بود. همچنین میانگین نمره آزمون آسکی در وضعیت خوب بود. صلاحیت بالینی با افزایش سنوات خدمت، جنسیت پرستاران، دانشگاه محل تحصیل رابطه معنا داری داشته ( ۰۵ / ۰ > P )، در صورتی که با متغیرهایی همچون محل اشتغال به خدمت و نوع استخدام رابطه معنا داری ندارد ( ۰۵ / ۰ < P .)
نتیجه گیری: اجرای برنامه های بازآموزی منسجم و براساس نیازمندی پرستاران و بررسی مکرر صلاحیت بالینی نیروهای پرستاری از بدو خدمت میتواند سبب بهبود صلاحیت بالینی و به تبع آن انجام مهارتهای بالینی پرستاران شود.

مهدی صحرائی، جوانشیر اسدی، افسانه خواجوند خوشلی،
دوره ۱۲، شماره ۳ - ( پاییز ۱۳۹۹ )
چکیده

مقدمه: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و رفتار درمانی دیالکتیک از مدلهای نوین موج سوم مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری هستند. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی این دو مدل درمانی بر راهبردهای شناختی تنظیم هیجان معتادان دارای اختلال شخصیت ضد اجتماعی انجام گرفت.
روش کار: نوع روش تحقیق پژوهش حاضر شبه آزمایشی نوع کاربست بالینی توام باپیش آزمونپس آزمون می باشد. جامعه آماری شامل کلیه افراد مقیم در مرکز نگهداری معتادان ماده ۱۶ شهرستان بجنورد می باشند. آزمودنی ها با روش نمونه گیری هدفمند و بر اساس پرسشنامه چند محوری بالینی میلون MCMI-III و مصاحبه بالینی ساختار یافته بر اساس DSM نسخه بالینی ( (SCID-۵-PD انتخاب شدند. پس از غربالگری، آزمودنی ها در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل جایگذاری شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس مانکووآ و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد.
یافته ها: هر دو مدل درمانی ACT و  DBTدر بهبود راهبردهای شناختی تنظیم هیجان معتادان دارای اختلال شخصیت ضد اجتماعی موثرند و در افزایش نمره راهبردهای مثبت شناختی تنظیم هیجان (تمرکز مثبت مجدد و ارزیابی مجدد مثبت) و کاهش نمره راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان (سرزنش خود، سرزنش دیگران، نشخوار فکری و فاجعه آمیز انگاری) تاثیر مثبت و معناداری داشتند(۰۵/۰>P). مدل درمانی ACTدر کاهش نمره راهبرد منفی تنظیم هیجان "پذیرش" موثرتر بود.
نتیجه گیری: هر دو مدل درمانی مورد مطالعه بر بهبود راهبردهای شناختی تنظیم هیجان معتادان دارای اختلال شخصیت ضد اجتماعی موثر می باشد.

احمد صادقی، سیدحمید حسینی، عبدالمجید قلیزاده، جواد جوان نوقابی، حسین جاجرمی، حسن جعفری،
دوره ۱۴، شماره ۳ - ( پاییز ۱۴۰۱ )
چکیده

مقدمه: کاهش نابرابری در بهره‌مندی از منابع و امکانات جامعه یکی از معیارهای اساسی توسعه به شمار می‌رود. مطالعه حاضر با هدف بررسی وضعیت برابری در توزیع منابع انسانی بخش سلامت در استان خراسان شمالی (با استفاده از ضریب جینی و منحنی لورنز) در سال ۱۳۹۹ انجام شد.
روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی و کاربردی بود. جامعه پژوهش منابع انسانی بخش سلامت بودند. داده‌ها از درگاه ملی مرکز آمار ایران، سالنامه جمعیتی استان و با استفاده از فرم محقق‌ساخته جمع‌آوری شد. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار STATA۱۲ و DASP۲,۲ استفاده شد.
یافته‌ها: به‌ازای هر ۱۰ هزار نفر، ۳/۵۵ نیروی انسانی در بخش سلامت مشغول به کار هستند. توزیع منابع انسانی سلامت برابری خوبی دارد. مقدار ضریب جینی برای همه منابع انسانی سلامت به‌جز پرستاران و پزشکان متخصص کمتر از ۲/۰ بود که نشان‌دهنده برابری کامل در توزیع منابع است. کمترین مقدار ضریب مربوط به پزشکان عمومی  و بیشترین مقدار ضریب مربوط به پزشکان متخصص بود که نشان‌دهنده نابرابری نسبی در توزیع پزشکان متخصص در سطح استان است.
نتیجه گیری: رفع نابرابری‌های منابع بخش سلامت در مناطق مختلف زمینه بهبود و افزایش برابری پیامدهای سلامت را فراهم می‌آورد. لذا پیشنهاد می‌شود سیاست‌گذاران و مدیران ارشد نظام سلامت اقدامات مناسبی را برای بهبود عدالت در دسترسی مردم جامعه به منابع انسانی مورد نیاز بخش سلامت به‌کار گیرند

رحیم جوان، کاظم خدائی، سیامک عصری رضایی،
دوره ۱۵، شماره ۱ - ( بهار ۱۴۰۲ )
چکیده

مقدمه: هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر دو نوع تمرین هوازی و مقاومتی طی رژیم غذایی کتوژنیک بر سطوح سرمی آدیپوکاین‌ها و شاخص‌های مقاومت انسولینی مردان دارای اضافه‌وزن یا چاق بود.
روش کار: در این پژوهش، ۳۶ مرد دارای اضافه‌وزن یا چاق به‌طور تصادفی به سه گروه تمرین هوازی طی رژیم کتوژنیک (AT-KD)، تمرین مقاومتی طی رژیم کتوژنیک (RT-KD) و رژیم غذایی کتوژنیک به‌تنهایی (KD) تقسیم شدند. گروه‌های تمرین علاوه بر پیروی از رژیم کتوژنیک، به‌مدت ۶ هفته و هر هفته ۳ روز تمرین هوازی یا مقاومتی انجام دادند. برای تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس دوطرفه ترکیبی با سطح معنی‌داری کمتر از ۰۵/۰ و نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۴ استفاده شد.
یافته‌ها: میزان سرمی آدیپونکتین، رزیستین و SFRP۵ بین گروه‌ها تفاوت معناداری نداشت. در همه گروها، رزیستین کاهش معنادار و آدیپونکتین و SFRP۵ افزایش معناداری نسبت به پیش‌آزمون داشتند. میزان سرمی گلوکز، انسولین، تری‌گلیسیرید و شاخص‌های مقاومت و حساسیت انسولینی بین گروه‌ها تفاوت معناداری نداشت. کاهش معنادار میزان گلوکز و تری‌گلیسیرید در سه گروه نسبت به پیش‌آزمون مشاهد شد. هردو گروه KD و AT-KD باعث کاهش معنادار انسولین و HOMA-IR و افزایش شاخص McAuley نسبت به پیش‌آزمون شدند. تنها گروه AT-KD باعث افزایش معنادار شاخص QUICKI نسبت به پیش‌آزمون شد.
نتیجه‌گیری: AT-KD و RT-KD باعث بهبود میزان آدیپوکاین‌ها در مردان دارای اضافه‌وزن یا چاق شد. با این ‌حال، بین دو نوع تمرین تفاوتی وجود نداشت. با وجود نبود تفاوت بین دو نوع تمرین، تمرینات هوازی ممکن است اثربخشی بیشتری نسبت به تمرینات مقاومتی طی رژیم کتوژنیک داشته باشند.


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of North Khorasan University of Medical Sciences

Designed & Developed by: Yektaweb