سیدحمید نبوی، محسن اسدی لاری، میرطاهر موسوی، وحید راشدی، رضا فدای وطن،
دوره ۱۴، شماره ۳ - ( پاییز ۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: اعتماد یکی از مؤلفه‌های اجتماعی مؤثر بر سلامت سالمندان است. با توجه به اهمیت اعتماد، این مطالعه با هدف بررسی عوامل مؤثر دموگرافیک، اقتصادی-اجتماعی و سلامت بر اعتماد در سالمندان بالای ۶۰ سال انجام شد.
روش کار: این مطالعه مقطعی با استفاده از داده‌های فاز دوم عدالت شهری و ابزار پاسخگویی Urban Health equity and response tool-۲ Urban HERAT-۲ روی ۵۷۶۰ سالمند انجام شد. وضعیت اقتصادی خانوار به روش تحلیل مؤلفه‌های اصلی و بر اساس متغیرهای تسهیلات و لوازم زندگی سنجیده شد. سپس با استفاده از متغیرهای دموگرافیک و اقتصادی-اجتماعی نظیر نمره اقتصادی خانوار، شغل، قومیت، تحصیلات و سلامت جسمی خودگزارش‌شده و سلامت روان در رگرسیون خطی مدل تبیین‌کننده اعتماد با نرم‌افزار STATA ارائه شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد متغیرهای لوازم و تسهیلات زندگی ۵۸/۰ واریانس نمره اقتصادی خانوار را تبیین می‌کنند. همچنین وضعیت تأهل، کارگر فصلی، کارگر دائمی و نسبتاً فقیر بودن سالمندان با کاهش اعتماد در سالمندان و توانایی خواندن و نوشتن سالمند، سلامت جسمی خودگزارش‌شده خوب و بدون تغییر با افزایش اعتماد در سالمندان همراه بود. متغیرهای سن، جنس، بازنشستگی، قومیت و سلامت روان نیز با اعتماد سالمندان مرتبط نبود.
نتیجه گیری: متغیرهایی نظیر مشاغل کارگری، تحصیلات کم و وضعیت اقتصادی نامناسب عوامل مؤثر بر اعتماد در سالمندان بودند. یافته‌های این مطالعه نشان داد بین اعتماد نهادی و بین‌گروهی در سالمندان ارتباطی وجود ندارد که این نیازمند توجه سیاست‌گذاران است.
