مقدمه: بیماریهای انگلی یکی از مشکلات مهم بهداشتی در اکثر نقاط دنیا به خصوص کشورهای در حال توسعه مانند ایران میباشند. شیوع این بیماریها در مناطق گرمسیری یا نیمه گرمسیری بالاست که میزان آن در برخی نواحی تا ۴۳ % میرسد. عدم آشنایی به اصول بهداشتی از عوامل مهم در اشاعه آلودگیهای انگلی است. بسیاری از انگلها قسمتی از سیر تکاملی خود را به صورت تخم یا کیست در محیط بیرون سپری میکنند و از طریق آب، خاک، مواد غذایی و یا تماس مستقیم به انسان منتقل شده و به سلامتی وی آسیب میرسانند. هدف این مطالعه تعیین سطح و نوع آلودگیهای انگلی در سبزیجات خوراکی مصرفی در شهرستان بجنورد و ارائه راهکارهای مناسب برای کنترل آلودگی در جامعه بوده است.
روش کار: در این پژوهش توصیفی، سبزیجات به دو نوع محلی و غیر محلی (وارداتی از سایر شهرها)تقسیم شده و در هر مرتبه، از هر نوع سبزی (تره، تربچه، پیازچه، شاهی، گشنیز و کاهو، بادرنجبویه، نعنا) ۲ بار در هر ماه برداشت میشد و مدت زمان نمونه برداری(تابستان و زمستان) ۶ ماه ( ۱۳۴۶ )بود. بررسی نمونه ها با روش فلوتاسیون (محلول سولفات روی) و سپس تهیه اسمیر و مشاهده با میکروسکوپ نوری بوده است.
یافته ها: هیچگونه آلودگی انگلی در سبزیجات مورد آزمایش مشاهده نشد.
نتیجه گیری: به نظر میرسد افزایش سطح دانش و بهبود شرایط بهداشتی و استفاده از روشهای نوین جمع آوری زباله، اصلاح سیستم فاضلاب و جلوگیری از تردد حیوانات به مزارع سبزیکاری از جمله عوامل مؤثر در کاهش شیوع بیماریهای انگلی میباشد.
