مجله دانشگاه علوم پزشکی

چکیده زمینه و هدف: سرطان تخمدان با اینکه شیوع چندان زیادی ندارد اما یکی از عوامل مهم مرگ و میر در زنان محسوب می‌گردد. با توجه به نقش آنزیم‌های سیکلواکسیژناز (COX) در کانسر و تولید پروستاگلندین نوع E۲ در ایجاد ضایعات توموری، به کارگیری مهار کننده‌های COX در ممانعت از ایجاد سرطان موثر بنظر می رسد. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی اثرکتوپروفن به عنوان مهار کننده غیر انتخابی آنزیم سیکلواکسیژناز در بروز سرطان تخمدان در موش‌های صحرایی ماده بود. مواد و روش کار: در این پژوهش از موش‌های صحرایی ماده نژاد ویستاراستفاده شد. حیوانات به ۵ گروه تقسیم شدند: گروه اول گروه نرمال بود، گروه دوم فقط تزریق (DMBA) ۷,۱۲ Dimethyl benz(a) anthracene را داشتند، گروه سوم تحت تزریق DMBA +Saline واقع شدند و گروه‌های بعد مورد تزریق مقادیر مختلف کتوپروفن قرار گرفتند. به منظور القاء سرطان از DMBA استفاده شد، که مستقیما به داخل تخمدان حیوان تزریق گردید. دراین تحقیق وزن تخمدان و خصوصیات هیستوپاتولوژیکی تخمدان در تمام گروه‌های آزمایشی مورد سنجش و بررسی قرار گرفت. و در انتها اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS۱۶ و آنالیز واریانس یک طرفه تحلیل شد. یافته‌ها: در این پژوهش وزن تومور در گروه‌های دریافت کننده کتوپروفن به شدت کاهش یافت، به طوری که وزن تخمدان در گروههای مورد تزریق کتوپروفن به ترتیب ۰۰۴/۰± ۰۳۷/۰ و ۰۰۱/۰± ۰۳۳/۰ گرم در حالی که در گروه سوم میانگین ۰۰۸/۰±۱۵۲/۰ بود. در برش‌های میکروسکوپی نیز، کاهش رشد تومور را در گروههای دریافت کننده کتوپروفن نشان داده شد. نتیجه گیری: این تحقیق تأثیر مثبت این ترکیب را در درمان سرطان تخمدان تأیید می‌کند، اگرچه مطالعات بیشتری مورد نیاز است.

چکیده زمینه و هدف :تخمین زده می شود که لیشمانیاها۵۰-۱۰میلیون نفر را در تمام کشورها آلوده می نمایند. اشکال مختلف بیماری از نظر علت، مشخصات اپیدمیولوژیک، انتقال و توزیع جغرافیایی با هم متفاوتند. آلودگی انسان هنگامی روی می دهد که فعالیتهای انسانها آنها را در تماس با چرخه زونوتیک قرار دهد. در طی دهه اخیر افزایش تعداد موارد در تعدادی از کانونهایی که مدتها آندمیک بوده اند گزارش شده است. و این در حالی است که درمان این بیماران خیلی سخت و طولانی است، و گلوکانتیم به عنوان داروی انتخاب اول در درمان بیماران کالاآزار، با افزایش موارد عدم پاسخ به این دارو مواجه بوده است لذا در این مطالعه تلاش شده است اثر درمانی گلوکانتیم با آمفوتریسینB در درمان کالا آزار به عنوان خط اول درمان مورد مقایسه قرار گیرد. مواد و روش کار: با توجه به اینکه علائم این بیماری مبهم (بی حالی، ضعف، کاهش وزن و اشتها، تب) می باشد و تشخیص آن سخت است. بیماران مراجعه کننده با علائم کاهش رده های خونی درآزمایش خون و بزرگی طحال، که علت دیگری برای آنها پیدا نمی شد، تحت آسپیراسیون مغز استخوان قرار گرفتند. و توسط هماتولوژیست ماهر لامهای خونی بررسی و تشخیص قطعی کالاآزار با دیدن جسم لشمن در نمونه ها داده شد. در این مطالعه آینده نگر، ۱۹ بیمار با سن ۵/۶ ماه تا ۱۰ سال و با کالا آزار (لیشمانیوز احشایی ) به طور تصادفی به دو گروه تقسیم و مورد بررسی قرار گرفت,۱۲بیمار از ۱۹ بیمار آمفوتریسین B، و بقیه تحت درمان با گلوکانتیم قرارگرفتند. یافته ها: تب در ۱۰۰% گروه تحت درمان با آمفوترسین B در روز ۵-۳ قطع شد، ولی در گروه گلوکانتیم ادامه داشت. رگرسیون طحال در طول ۶-۳ ماه بعد از درمان درگروه آمفوترسین۸۳% و در گروه گلوکانتیم۴۲% بود. بهبود ترومبوسیتوپنی در پایان ماه اول در گروه آمفوترسین ۸۵% و در گروه گلوکانتیم ۲۸% گزارش شد. بهبود ائوزینوفیلی در پایان ماه اول در گروه آمفوترسین۸۳% و در گروه گلوکانتیم۴۲% بدست آمد (۰۵/۰ P=و ۰۱۷/۰ P=). دو نفر از گروه درمان با گلوکانتیم فوت شدند (۰۲/۰ P= ). در صورتی که تمام بیمارانی که آمفوتریسین Bدریافت کردند با موفقیت درمان شدند. نتیجه گیری: آمفوتریسین B می تواند کالاآزار را به طور کامل با بهبود تب و ترومبوسیتوپنی سریعتر نسبت به گلوکانتیم درمان کند.

چکیده زمینه و هدف: ارتباط دوطرفه بین مغز-روده در انسجام عملکرد گوارشی و مغزی مهم است. بنابراین هدف این تحقیق بررسی اثر عصاره آبی آلوئه ورا بر محتوای آب مغز، روده و ترشح اسید معده به دنبال القاء زخم معده ناشی از اسیداستیک در موش های صحرایی نر بود. مواد و روش کار: موش های صحرایی بطور تصادفی در۳گروه ۷تایی قرارگرفتند: گروه سالم، گروه زخم معده و گروه درمان با آلوئه ورا. سطوح اسید، محتوای آب مغز و روده درهر نمونه ۸ روز پس از شروع زخم معده، اندازه گیری شد. اولسر معدی توسط تزریق اسیداستیک ۲۰% به زیرسروز القاء شد. یافته ها: سطح اسید معده درگروه درمان در مقایسه با گروه زخم کاهش معنی داری داشت (۰۵/ ۰ p<) اما درگروه درمان و زخم در مقایسه با گروه سالم تفاوتی نداشت. بعد از درمان، مقدار آب بافت مغز تفاوت معنی داری با گروه سالم و زخم نداشت (۰۵/ ۰ p<). محتوای آب دئودنوم در گروه درمان در مقایسه باگروه سالم بطور قابل توجهی کاهش یافت (۰۵/ ۰ p<)، اما گروه زخم با گروه سالم و درمان تفاوت معنی داری نداشت. نتایج هیستوپاتولوژیک، پرخونی در عروق و ارتشاح گلبول های سفید در بافت همبند آستر مخاط را نشان داد. شرایط بهبود بعد از درمان با آلوئه ورا دیده شد. نتیجه گیری: به نظر می رسد که اثر محافظتی آلوئه ورا ممکن است ناشی از اثر مهاری این عصاره بر ترشح اسید معده باشد. این اثر می تواند بخاطر حضور لکتین درگیاه باشد.

زمینه و هدف: گیاه گل ماهوراز جمله گیاهان دارویی است که دارای خواص متعدد درمانی از جمله رفع دل درد، درمان سرماخوردگی و برونشیت، ضد تب، هموروئید و میگرن می‌باشد. لذا با توجه به مصرف عصاره این گیاه توسط ساکنین مناطق کوهستانی که به این گیاه دسترسی دارند و با توجه به عدم بررسی اثر تراتوژن احتمالی این گیاه در گذشته، مطالعه حاضربا هدف بررسی تاثیر عصاره آبی بخش هوایی گیاه گل ماهور با غلظت های مختلف در ایجاد ناهنجاری در جنین موش سوری انجام شده است. مواد و روش کار: دراین مطالعه تجربی، ۵۰ سرموش سوری ماده بالغ پس از جفت گیری به صورت تصادفی به ۵ گروه (کنترل، فنی توئین و۳ گروه مورد آزمایش )تقسیم شدند. به موش های باردار گروه های فنی توئین و مورد آزمایش، در روزهای ۶، ۸، ۱۰، ۱۲و ۱۴ بارداری عصاره‌ی آبی بخش هوایی گیاه گل ماهور بصورت داخل صفاقی تزریق گردید. دوز تزریق در گروههای ۳، ۴ و ۵ به ترتیب ۲۵/۲، ۳ و ۷۵/۳ گرم بر کیلوگرم بود. سپس در روز ۱۸حاملگی جنین ها از طریق سزارین از رحم خارج شدند و ابتدا از نظر زنده، مرده و بازجذب مورد بررسی و سپس وزن و قد آنها به ترتیب توسط ترازوی دیجیتالی و کولیس اندازه گیری شد. سپس جهت بررسی ناهنجاری های ماکروسکوپی اسکلت، بااستفاده ازتکنیک دوگانه آلیزارین ردوآلسین بلو،رنگ آمیزی گردیدند. داده‌های به دست آمده به کمک آزمون های ANOVA و مربع کای تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: وزن و قد جنین موش های دریافت کننده عصاره آبی بخش هوایی گیاه گل ماهورکاهش قابل ملاحظه ای را نشان دادند. ناهنجاری های اسکلتی متعدد در گروه های دریافت کننده عصاره آبی مشاهده شد که از آن جمله می توان به انگشت اضافه، دنده اضافه، دنده بهم چسبیده، اسکولیوزیس، اسپاینابیفدا، شکاف کام و استخوانی شدن ناقص جمجمه اشاره کرد. نتیجه گیری: عصاره گیاه گل ماهور می‌تواند منجر به کاهش رشد و ایجاد ناهنجاری های مختلف درجنین شود و لذا لازم است مصرف این گیاه در دوران بارداری با احتیاط صورت گیرد.

زمینه و هدفNovaMin : یک ترکیب معدنی صناعی از کلسیم، سدیم، فسفر و سیلیکاست که کریستالین‌های هیدروکسیل کربنات آپاتیت با ساختاری مشابه ترکیبات معدنی دندان آزاد می‌کند. نانوهیدروکسی آپاتیت هم یکی از ترکیبات زیست سازگار است که تمایل زیادی به مینای دندان داشته و ذرات نانو از نظر مرفولوژی شباهت زیادی به کریستالهای آپاتیت مینا دارند. تحقیق حاضر با هدف مقایسه‌ی اثرات NovaMin و نانوهیدروکسی‌آپاتیت در رمینرالیزاسیون ضایعات پوسیدگی دندان‌های دائمی با توجه به نقش رمینرالیزه کننده ها و ارزش روز افزون روشهای پیشگیری محافظه کارانه انجام گرفت. مواد و روش‌ کار: در این تحقیق تجربی آزمایشگاهی؛ ۳۰ دندان مولرسوم نهفته سالم و بدون ترک یا شکستگی انتخاب و سختی سطحی اولیه آنها اندازه گیری شد. بعد از قرار گرفتن در معرض سیکل‌‌های رمینرالیزاسیون / دمینرالیزاسیون؛ ضایعات پوسیدگی مصنوعی در آنها ایجاد گردید و مجددا سختی سطحی آنها تعیین شد. دندان‌ها به صورت تصادفی با خمیردندان حاوی NovaMin و پودر نانوهیدروکسی‌آپاتیت ۱۰% به مدت ۲ دقیقه در روز در طی ۵ روز درمان شده و مقادیر ریزسختی آنها توسط دستگاه Vickers تعیین گردید. داده‌ها با آزمون تی تست مستقل و من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: مقادیر ریزسختی سطحی در درمان با خمیر دندان حاوی NovaMin در دندان‌های مولردایمی معادل ۸۷/۴۱۲ کیلوگرم نیرو بر میلی متر مربع و در درمان با نانوهیدروکسی‌آپاتیت برابر۴۰/۳۸۸ کیلوگرم نیرو بر میلی‌متر مربع برآورد گردید. ریزسختی دندان‌های تحت درمان با NovaMin بیشتر از دندان‌های تحت درمان با نانوهیدروکسی آپاتیت به دست آمد این اختلاف ازلحاظ آماری معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: هر دو عامل نانوهیدروکسی‌آپاتیت و خمیردندان حاوی NovaMin در بهبود مقادیر رمینرالیزاسیون ضایعات شبه‌پوسیدگی در دندان‌های مولردایمی مؤثر بوده‌اند؛ اما تفاوت معناداری مشاهده نشد.

زمینه و هدف: عدم تشخیص و مداخله ی به موقع در کودکان فلج مغزی می تواند منجر به ناتوانیهای متعددی شود. نوروفیدبک روش درمانی نسبتا جدیدی است که موجب بهبود تنظیمات عصبی و عملکرد متابولیک در مغز گردد. با توجه به جدید بودن این روش مطالعه ی حاضر با هدف بررسی تاثیر نوروفیدبک بر امواج مغزی کودکان دچار فلج مغزی اسپاستیک انجام شد. مواد و روش کار:مطالعه حاضر شبه تجربی با انجام آزمون قبل و پس از مداخله بود. روش نمونه گیری به صورت در دسترس شامل کلیه کودکان ۴-۱۵ ساله مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک، مراجعه کننده به مراکز توانبخشی تهران، در سال ۱۳۹۲ بود. ۲۶ کودک فلج مغزی براساس معیار های ورود و خروج و ضریب هوشی بالاتر از ۸۰ وارد مطالعه شدند. جهت آنان ۵ جلسه نوروفیدبک انجام شد. امواج مغزی قبل و بعد از انجام مداخله، توسط دستگاه EEG/ERP ۱۹ کاناله استاندارد با فرکانس نمونه برداری ۲۵۰Hz ثبت و با الگوی امواج مغزی ۵۰ کودک نرمال ۴ تا ۱۵ ساله (گروه کنترل) مقایسه گردید. یافته ها: متوسط قدرت امواج آلفا ( فرکانس بالا) پس از انجام مداخله (نورو فیدبک) در کودکان فلج مغزی افزایش و متوسط قدرت امواج دلتا ( فرکانس پایین) کاهش یافتند، یعنی مداخله سبب نزدیک شدن الگوی امواج مغزی کودکان فلج مغزی به الگوی نرمال شد واین می تواند علائمی از بهبود امواج مغزی باشد. نتیجه گیری: به نظر می رسد نوروفیدبک موجب بهبود امواج مغزی در کودکان فلج مغزی می گردد. انجام مطالعات بیشتر درباره ی تاثیر این روش در درمان فلج مغزی ضروری است.

زمینه و هدف: مادران کودکان مصروع با مشکلات مراقبتی و خصوصا سطوح پایین خود‌کارآمدی در مدیریت مراقبت مواجه هستند. این مادران تا‌کنون برنامه توانمندسازی مشابهی دریافت نکرده‌اند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر برنامه توانمندسازی بر خود‌کارآمدی مادر در مدیریت مراقبت از کودک مصروع انجام شد.

مواد و روش‌ کار: این کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی ۱۰۰ نفر از مادران دارای کودک مصروع بستری شده در بیمارستان قائم (عج) در سال ۱۳۹۳صورت گرفت. مادران واجد شرایط به روش آسان انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمون قرار گرفتند. در ابتدا بُعد مدیریت مراقبت از خود‌کارآمدی با استفاده از پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی مراقب که روایی و پایایی آن نیز تایید شده بود در دو گروه اندازه‌گیری شد، سپس برای گروه آزمون برنامه توانمند‌سازی اجرا شد و گروه کنترل مداخله خاصی دریافت نکردند و ۵/۱ ماه بعد از آخرین جلسه توانمند‌سازی پرسشنامه خودکارآمدی مراقب مجددا توسط دو گروه تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از برنامه ۱۱,۵ SPSS صورت گرفت.

یافته‌ها: قبل از مداخله، دو گروه از نظر متغیر‌های جمعیت شناختی و میانگین نمرات بُعد مدیریت مراقبت از خود‌کارآمدی همسان بودند ولی بعد از مداخله بر اساس نتایج یافته‌ها با آزمون من‌ویتنی از نظر میانگین مدیریت خود کارآمدی، تفاوت معنی‌داری مشاهده گردید )۰۰۱/۰(p<. همچنین با انجام آزمون ویلکاکسون قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون از نظر میانگین نمره متغیر فوق تفاوت معنی‌داری مشاهده شد ) ۰۰۱/۰ (p<در حالی که گروه کنترل از نظر نمره‌ی این متغیر کاهش معنی‌داری داشته است )۰۰۱/۰(p<.

نتیجه‌گیری: برنامه توانمندسازی با‌ توجه به کم‌هزینه بودن، ایمن بودن و در عین حال تاثیر‌گذار بودن می‌تواند مادران این کودکان را یاری داده و بر کیفیت مراقبت تخصصی آنان بیفزاید.