مجله دانشگاه علوم پزشکی

چکیده زمینه و هدف: طرح ملی بیمه روستایی و پزشک خانواده بر اساس ماده ۹۱ قانون برنامه چهارم توسعه از ابتدای سال ۸۴ در مناطق روستایی و شهرهای کمتر از ۲۰۰۰۰ نفر جمعیت اجرا شده است. این مطالعه به منظور بررسی سطح آشنایی بیمه شدگان بیمه روستایی از تسهیلات، ضوابط و شرایط بهره مندی از دفترچه بیمه روستایی در طرح پزشک خانواده دانشگاه های علوم پزشکی استا نهای شمالی ایران انجام گرفته است. روش کار: این مطالعه توصیفی – تحلیلی به صورت مقطعی در نیمسال دوم ۱۳۸۷ انجام گرفت. محیط پژوهش مناطق روستایی و شهرهای کمتر از ۲۰۰۰۰ نفر تحت پوشش دانشگاه های علوم پزشکی گلستان، مازندران، بابل و گیلان بوده است. داده ها با استفاده از پرسشنامه خود ساخته و به روش مصاحبه جمع آوری و با آزمون های kendall و chi-square در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: از بین ۱۰۸۱ نفر بیمه شدگان بیمه روستایی مورد مطالعه، ۳۳ نفر ( ۳%) دارای سطح آشنایی خوب، ۴۱۶ نفر ( ۵/ ۳۸ %) دارای سطح آشنایی متوسط و ۶۳۲ نفر ( ۵/ ۵۸ %) دارای سطح آشنایی ضعیف بودند. بین جنس، سن و سطح تحصیلات با سطح آشنایی رابطه معنی دار وجود داشت. بین تاهل، محل سکونت، شغل و دانشگاه علوم پزشکی مورد مطالعه با سطح آشنایی رابطه معنی دار آماری وجود نداشت. نتیجه گیری: بطور کلی شناخت بیمه شدگان بیمه روستایی از تسهیلات، ضوابط و شرایط بهره مندی از دفترچه بیمه روستایی در طرح پزشک خانواده پایین بوده و نیاز مبرم به اجرای برنامه های آموزشی وجود دارد.