عبدالقادر عصاررودی، اصغر گل افشانی، سید آرش اکابری،
دوره ۳، شماره ۴ - ( زمستان ۹۰ ۱۳۹۰ )
چکیده
چکیده زمینه و هدف: سلامت معنوی ابعاد مختلف زندگی را با همدیگر هماهنگ کرده و کارکرد روانی و سازگاری را تقویت میکند. کیفیت زندگی میتواند تحت تأثیر عوامل روحی- روانی و محیطهای شغلی قرار گیرد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط سلامت معنوی و کیفیت زندگی در پرستاران انجام شد. مواد و روش کار: این مطالعه مقطعی- تحلیلی بر روی ۹۳ نفر از پرسنل پرستاری بیمارستان شهید هاشمی نژاد مشهد در سال ۱۳۹۰ انجام شد و پرسشنامه کیفیت زندگی SF۳۶ و سلامت معنوی SWBS که روایی و پایایی آنها مورد تأیید قرار گرفته است توسط پرستاران تکمیل گردید. نمرات کیفیت زندگی از ۱۰۰- ۰ و سلامت معنوی از ۱۲۰-۲۰ محاسبه گردید. داده ها با استفاده از آزمونهای مجذور کای، تی مستقل، دقیق فیشر، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه به روش قدم به قدم و رگرسیون لجستیک و بوسیله نرم افزار SPSS ۱۵ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سطح معنی داری در این مطالعه ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. یافته ها : میانگین سنی افراد تحت پژوهش ۲/۷ ± ۵۲/۳۲ و سابقه کاری ۹/۶ ± ۶۶/۸ سال بود ۸/۳۴% را آقایان و ۲/۶۵ % را خانمها تشکیل میدادند. میانگین نمره کیفیت زندگی ۸۴/۱۷± ۳۸/۶۴ و سلامت معنوی ۱۶± ۳/۹۴ بود که در دو جنس تفاوت معنیداری نداشتند. کیفیت زندگی و سلامت معنوی به ترتیب در ۵/۲۱ و صفر درصد افراد پایین، ۲/۴۵ و ۳/۶۱ درصد افراد متوسط و ۳/۳۳ و ۷/۳۸ درصد افراد بالا بود. رگرسیون چندگانه نشان داد که سلامت معنوی با ابعاد مختلف کیفیت زندگی ارتباط مثبت و معنی داری دارد. آزمون رگرسیون لجستیک نشان داد که با افزایش ۱۰ درصد به نمره سلامت معنوی، نسبت شانس (OR) کیفیت زندگی خوب، ۷۸۱/۱ برابر خواهد بود. نتیجه گیری : سطوح بالای سلامت معنوی با ابعاد مختلف کیفیت زندگی ارتباط مثبت و معنی داری داشت