مقدمه: اندوتلین۱که به وسیله سلولهای اندوتلیال عروقی ترشح میشود، به عنوان قویترین تنگکننده عروقی شناخته شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر یک دوره تمرین مقاومتی بر سطح پلاسمایی اندوتلین۱ و رابطه آن با فشارخون مردان سالمند بود.
روش کار: در این پژوهش نیمه تجربی ۳۰ مرد سالمند (با میانگین سنی ۰۸/۸±۲۸/۶۲ سال، قد ۸۵/۶±۱۷۰ سانتیمتر، وزن ۰۹/۱۲±۷۶ کیلوگرم، شاخص توده بدن ۱۲/۴±۳۰/۲۶ کیلوگرم بر مترمربع و نسبت دور کمر به لگن ۴/۰±۹۲/۰) به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵نفره کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی ۸ هفته تمرین مقاومتی، سه جلسه در هفته با شدت ۴۵ تا ۶۵ درصد یک تکرار بیشینه را انجام دادند. قبل و بعد از ۸ هفته تمرین، سطح پلاسمای اندوتلین۱، فشارخون سیستولیک و دیاستولیک اندازه گیری شد.برای بررسی تغییرات درون گروهی ازآزمون tهمبسته و تفاوتهای بین گروهی از آزمون tمستقل و برای بررسی رابطه بین اندوتلین۱و فشارخون از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. سطح معناداری کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد.
یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد ۸ هفته تمرین مقاومتی موجب کاهش معنادار سطح پلاسمایی اندوتلین۱ مردان سالمند شد (۰۰۲/۰P=). همچنین، ۸ هفته تمرین مقاومتی موجب کاهش معنادار فشارخون سیستولیک مردان سالمند شد (۰۰۱/۰P=)، اما کاهش در فشار خون دیاستولیک معنادار نبود (۰۸۲/۰P=). بین غلظت اندوتلین۱ و فشارخون خون سیستولیک همبستگی مستقیمی و معناداری وجود داشت (۵۱۰/۰R=، ۰۱۹/۰P=). با این حال، بین غلظت اندوتلین۱ و فشارخون دیاستولیک همبستگی مشاهده نشد (۳۷۵/۰R=، ۱۰۵/۰P=).
نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش به نظر میرسد ۸ هفته تمرین مقاومتی با کاهش سطح پلاسمایی اندوتلین۱ و کاهش فشارخون بویژه فشارخون سیستولیک همراه است. از این رو به نظر میرسد یک دوره تمرین مقاومتی مطابق پروتکل مطالعه حاضر میتواند در کاهش فشارخون متعاقب کاهش سطح پلاسمایی اندوتلین۱ به عنوان یک عامل خطر بیماریهای قلبی- عروقی و ایجاد پرفشاری خون مردان سالمند مؤثر باشد.
