مقدمه: در دنیای امروزی، فناوری‌های نوین ارتباطی به‌عنوان یک ابزار حیاتی در حوزه بهداشت و درمان نقش به‌سزایی ایفا می‌کنند. در این باره، این مقاله به منظور بررسی و تجزیه‌و‌تحلیل تجربه‌های پزشکان از به‌کارگیری فناوری‌های نوین ارتباطی توسط بیماران تدوین شده است.
روش کار: پژوهـش حاضـر به لحـاظ ماهیت، پژوهشـی اکتشـافی و از نظر نـوع، کاربردی اسـت. همچنین، روش تحقیـق، آمیخته (کیفـی و کمی) اسـت. در بخش کیفی، مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته با ۲۵ پزشک آشنا به فناوری ارتباطی انجام شده است. این مصاحبه‌ها به منظور بررسی تجربیات پزشکان از استفاده بیماران خاص از فناوری‌های نوین ارتباطی انجام شد.ه است در بخش کمی، پرسش‌نامه‌ای طراحی شده که به منظور بررسی نظرهای پزشکان درباره مزایا و چالش‌های استفاده بیماران خاص از فناوری‌های نوین ارتباطی توزیع شده است. این پرسش‌نامه را ۳۳۹ پزشک آشنا به فناوری ارتباطی تکمیل کرده‌اند. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی و مدل‌سازی معادلات ساختاری تحلیل شده‌اند تا ساختار روابط بین متغیرها و نظرهای پزشکان درباره مزایا و چالش‌های استفاده بیماران خاص از فناوری‌های نوین ارتباطی بررسی شود.
یافته‌ها: مصاحبه‌های انجام‌شده در بخش کیفی با پزشکان منجر به شناسایی ۱۳۶ زیرطبقه و ۴۱ طبقه شده است که در نهایت، ۴ درون‌مایه اصلی شامل فرصت‌ها، تهدیدها، قوت‌ها و ضعف‌ها شناسایی شده‌اند. فرصت‌ها شامل دسترسی آسان به اطلاعات پزشکی، مراقبت بهتر و ارتباط مستقیم با تیم‌درمانی است. تهدیدها شامل نگرانی از حفظ حریم خصوصی و محدودیت‌های قانونی است. قوت‌ها شامل کاهش هزینه‌ها و بهبود خدمات است، در حالی که ضعف‌ها شامل ضعف زیرساخت‌ها و قوانین است. نتایج بخش کمی نیز نشان داده است که همه زیرمولفه‌ها در عوامل مختلف (فرصت‌ها، تهدیدها، قوت‌ها و ضعف‌ها) دارای میانگین بالاتر از ۵/۳ بوده‌اند و از نظر آماری معنا‌دار است (P<۰,۰۵). این نتایج با داده‌های کیفی از مصاحبه با پزشکان همخوانی داشته و اعتبار داده‌های مطالعه را تایید کرده است.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که پزشکان مزایای زیادی از فناوری‌های نوین ارتباطی برای بیماران خاص مشاهده کرده‌اند، از جمله بهبود دسترسی به اطلاعات بهداشتی، افزایش مشارکت در درمان و ارتقای کیفیت مراقبت‌ها. چالش‌های اصلی شامل نگرانی‌های امنیتی و حریم خصوصی، نیاز به آموزش و حمایت است. پزشکان باور دارند که مزایای این فناوری‌ها بیشتر از معایب آن‌هاست، هرچند نرخ استفاده بیماران خاص پایین است. بهره‌برداری از این فناوری‌ها نیازمند توجه به سرمایه‌گذاری اولیه، محدودیت‌های فنی، چالش‌های فرهنگی و تغییرات قانونی است.
