فاطمه قانع شعرباف، عبدالعلی خوارزمی، رضا قرائی جمعه ای، علی خاکشور، فاطمه خراشادی زاده،
دوره ۳، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۰ )
چکیده
چکیده زمینه و اهداف: عفونت ادراری یکی از شایعترین بیماری های دوران کودکی می‌باشد که درصورت عدم تشخیص و درمان به موقع می‌تواند منجر به عوارض شدیدی نظیر اسکارکلیه شود. شناسایی سریع و درمان به موقع و جدی برای پیشگیری از ایجاد این عارضه لازم است. هدف از این مطالعه بررسی وجود اسکار دائمی کلیه درکودکان مبتلا به عفونت ادراری می‌باشد. مواد و روش کار: این مطالعه مقطعی بر روی ۵۰ کودک ۳۷ روزه تا ۱۵ ساله مبتلا به عفونت ادراری انجام شد. روش نمونه گیری غیراحتمالی قضاوتی یا مبتنی بر هدف بود. در تمامی کودکان تشخیص عامل میکروبی زمینه ساز، سونوگرافی ازکلیه ها و سیستم ادراری و سیستویورتروگرام پس از وجود یک کشت منفی ادرار و اسکن دایمرکاپتوسوکسینیک اسید ۶ ماه پس از تشخیص عفونت ادراری جهت بررسی اسکار کلیه صورت گرفت. یافته ها: ۹ نفر از بیماران پسر و۴۱ نفر دختر و در کل تعداد ۲۲ بیمار دارای اسکار کلیه بودند. شیوع تب درکل بیماران۶۶ درصد بود. عامل عفونت ادراری در ۸۴ درصد موارد ایکولای و میکروب عامل عود نیز در۹/۷۱درصد موارد اشریشیاکولی بود. شیوع ریفلاکس درکل بیماران ۶/۵۵ درصد و شیوع ریفلاکس اتساعی (درجه III و بالاتر) ۴/۴۴ درصد گزارش شد. متوسط تعداد دفعات عود Uniary Tract Infectionدر گروه دارای اسکار ۹/۳ و در گروه فاقد اسکار ۹۳/۱ بود. در نهایت ارتباط میان جنس پسر، عوامل میکروبی غیر معمول (غیر ایکولای) در عود UTI، وجود ریفلاکس ادراری، ریفلاکس اتساعی و تعداد دفعات عود با اسکار کلیه از نظر آماری تأیید گردید (۰۵/۰ .(P< نتیجه گیری: برای پیشگیری از اسکار کلیه شناسایی فاکتورهای مرتبط ضروری است. این مطالعه جنس مذکر، عوامل میکروبی غیر اشریشیاکولی، وجود ریفلاکس ادراری، ریفلاکس درجه III و بالاتر و تعداد دفعات عود UTI از عوامل مرتبط اسکار کلیه می‌باشند.
علی خاکشور، معصومه طاهر پور، فاطمه خراشادی زاده، ژیلا شیخی، عبدالرضا شاکری، ایران مددی، سید حمید حسینی،
دوره ۴، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۱ )
چکیده
چکیده زمینه و هدف: عفونت ادراری یک مشکل شایع و ریفلاکس ادراری شایعترین ناهنجاری ارولوژیک در اطفال محسوب می –گردد. این مطالعه با هدف تعیین شیوع عفونت و ریفلاکس ادراری در کودکان ۱ ماهه تا ۱۲ ساله و توصیه به تشخیص زود هنگام و درمان مناسب و پیشگیرانه در سال۱۳۸۹ در بجنورد به انجام رسید. مواد و روش کار: این مطالعه بصورت مقطعی در سال ۱۳۸۹ در بیمارستان امام رضا (ع) بجنورد انجام شد. شرکت کنندگان در مطالعه شامل کلیه اطفال ۱ ماهه تا ۱۲ ساله مبتلا به عفونت ادراری تب دار بودند که با تشخیص عفونت ادراری در این بیمارستان بستری شده بودند. تعداد ۱۹۶ نفر از نمونه ها بصورت غیر احتمالی در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از کلیه واحدهای نمونه، در بدو پذیرش توسط پرستار آموزش دیده نمونه ادرار جهت انجام تست U/A و U/C گرفته شده و پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و نتایج آزمایشگاهی تکمیل گردید. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS۱۸ و آزمون کای دو تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: از کودکان مورد مطالعه ۵/۷۳ درصد نمونه ها دختر و ۵/ ۲۳درصد پسر بودند. آزمون کای دو نشان داد که ارتباط معنی دار آماری بین متغیر های سن و کشت ادرار وجود دارد (۰۰۴/۰P= ) بطوریکه بیشترین تعداد کشت ادراری مثبت در گروه سنی ۲ تا ۳ ساله بود. همچنین شیوع ریفلاکس در این گروه سنی بطور معنی داری از بقیه سنین بیشتر است (۰۲/۰P=). نتیجه گیری: مطالعه انجام شده گویای این مطلب است که عفونت ادراری در کودکان ۲ تا ۳ سال شیوع بیشتری دارد و با توجه به اینکه ریفلاکس احتمال ابتلا به عفونت ادراری را افزایش می دهد، توجه به رعایت نکات بهداشتی و تاکید و آموزش های لازم پیشگیری کننده عفونت ادراری در کودکان توصیه می گردد.
