مقدمه: حدود ۴۰ درصد از تولیدات آفت کش ها در جهان مربوط به علف کش ها میباشد. علف کش ها یکی از مهمترین آلودگی اکوسیستمهای آبی میباشد. پاراکوات علف کشی از دسته بی پیریل، غیرانتخابی و حلال در محلولهای آبی است. هدف از این مطالعه بررسی کارایی میزان تجزیهپذیری علفکش پاراکوات با استفاده از فرایند UV/HP است.
روش کار: در مطالعه حاضر اثر متغیرها شامل غلظت اولیه سم، زمان تماس،pH، غلظت H۲O۲ بر روی حذف پاراکوات در مقیاس آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت.¬ غلظت پاراکوات باقیمانده با استفاده از دستگاه HPLC اندازهگیری شد. میزان معدنیسازی درشرایط بهینه از طریق سنجش میزان حذف TOC طبق روش B ۵۳۱۰ استاندرد متد اندازهگیری شد.
یافتهها: در این مطالعه، بازده بهینه حذف پاراکوات توسط فرایند UV/HP در غلظت پراکسیدهیدروژن ۳۳ میلی مولار، ۵ = pH و غلظت اولیه پاراکوات ۲۵ میلی گرم بر لیتر در زمان واکنش ۱۲۰ دقیقه ۷۵/۸۷ درصد به دست آمد. علاوه بر این در شرایط بهینه ۲۹/۷۷ درصد از کل کربن آلی حذف شد. دادهها از مدل سینتیکی درجه اول تبعیت داشتند.
نتیجه گیری: با توجه به افزایش استفاده از اشعه فرابنفش در فرایندهای تصفیه آب و بازده قابل قبول فرایند UV/HP برای حذف آلاینده پاراکوات، پس از آنالیزهای سود-هزینه، استفاده از این روش برای حذف پاراکوات قابل پیشنهاد است. فرایندهای (UV/HP) با در نظر داشتن اهداف تصفیه و استانداردهای موجود جهت تخلیه پساب، میتوانند بهعنوان پس تصفیه و یا تصفیه نهایی پساب بهکار گرفته شوند.