مجله دانشگاه علوم پزشکی

چکیده زمینه و هدف: قطع عضو یکی از شایعترین معلولیت های حرکتی است که اختلالات جسمی، رفتاری و روانی پس از آن از مشکلات جدی جانبازان قطع عضو است. هدف این مطالعه تعیین کیفیت زندگی جانبازان قطع عضو استان مازندران در سال ۱۳۸۹ است. مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی است. در این مطالعه وضعیت کیفیت زندگی کلیه جانبازان قطع عضو استان مازندران با روش نمونه گیری ساده و با استفاده از پرسشنامه دموگرافیک خودساخته و پرسشنامه استاندارد و ایرانی ارزیابی سلامت عمومی با ساختار کوتاه (SF-۳۶) ارزیابی شده است. یافته ها: از ۵۷۵ جانباز دارای قطع عضو، (۵۲/۴۴%) ۲۵۶ نفر با میانگین سنی ۶/۲ ± ۴۴/۴۶ سال و محدوده سنی ۲۰ تا ۷۰ سال پرسشنامه های تحقیقاتی را تکمیل نمودند. کلیه جانبازان مرد، ۹/۹۴% متاهل، و ۸/۷۸% دارای تحصیلات دیپلم و یا زیر دیپلم بودند. بیشترین میانگین شاخص های پرسشنامه SF-۳۶ مربوط به سلامت روان برابر با ۲۱± ۳۵/۵۴ و کمترین میانگین مربوط به محدودیت در نقش فیزیکی برابر با ۳۱/۲۰ ± ۴۲/۳۶ می باشد. فقط (۶/۱%) ۴ نفر برای شاخص میزان سلامت عمومی دارای حد عالی بودند. نتیجه گیری: به نظر می‌رسد که اکثریت جانبازان از سطح کیفیت زندگی قابل قبولی برخوردار نیستند که می تواند ناشی از عدم دریافت سطوح خدمات درمانی و توانبخشی مناسب باشد

چکیده زمینه و هدف: دانشجویان آینده سازان جامعه می باشند و به دلایل مختلف مستعد از دست دادن سلامت هستند. لذا لازم است جهت ارتقاء کیفیت زندگی این قشر مطالعات گسترده ای انجام شود. این مطالعه با هدف بررسی کیفیت زندگی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی در سال ۱۳۹۰ انجام شد. مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی تحلیلی ۳۰۰ نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی به روش سرشماری انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند ابزار گردآوری داده‏ها پرسشنامه استاندارد (SF-۳۶) بود. برای آنالیز داده ها از آمار توصیفی و آزمون های تحلیلی (کروسکال‏- والیس و من- ‏ویتنی) استفاده شد. یافته ها : ۱۱۵نفر( ۳/۳۸ درصد )از دانشجویان شرکت کننده پسر و ۱۸۵ نفر( ۷/۶۱ درصد)دختر بودند. کیفیت زندگی دانشجویان بر اساس نمره اخذ شده بین صفر تا صد به ۴ سطح تقسیم شد. ۲/۱۵ درصد دارای کیفیت زندگی خیلی ضعیف ۴/۲۶ درصد دارای کیفیت زندگی ضعیف، ۹/۳۲ درصد دارای کیفیت زندگی خوب و ۵/۲۵ درصد دارای کیفیت زندگی خیلی خوب بودند و بین کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و میزان علاقه به رشته تحصیلی، رضایت از امکانات و تسهیلات رفاهی دانشگاه و رشته تحصیلی ارتباط معنی داری وجود داشت. (۰۰۱/۰ P≤). نتیجه‏گیری: کیفیت زندگی دانشجویان مورد مطالعه نسبتاً خوب می باشد ولی پیشنهاد می شود این مهم مورد توجه بیشتری قرار گیرد و مسولان برنامه ریزی مناسبتری به منظور ارتقاء کیفیت زندگی این قشر آینده ساز انجام دهند.