زمینه و هدف: روزه داری برای بیماران دیابتی یک تصمیم بسیار مهم است. برای روزه داری بدون خطر و کاهش عوارض بیماران دیابتی که تمایل به روزه داری در ماه رمضان دارند، داشتن آگاهی ضروری می باشد لذا هدف از این مطالعه تعیین آگاهی بیماران دیابتی در زمینه روزه داری می باشد.
مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی که بر روی 376 بیمار دیابتی مراجعه کننده به کلینیک دیابت شهرستان بجنورد در سال 1394 انجام شد واحدهای پژوهش به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. داده ها با استفاده پرسشنامه ای دو بخشی جمع آوری گردید و پس از ورود به کامپیوتر با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 16و آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل گردید.
یافته ها: میانگین سنی افراد شرکت کننده 83/15±35/54 و 3/48% افراد بیسواد بودند. 3/ 62% افراد زن و 3/90 % مبتلا به دیابت نوع دو بودند. میانگین نمره آگاهی افراد شرکت کننده در مطالعه 36/11±31/35 بود. میانگین بیشترین پاسخ صحیح در حیطه تغذیه بیماران دیابتی در ماه رمضان (49/18±03/51) و کمترین پاسخ صحیح در حیطه مصرف داروهای پایین آورنده قند خون در ماه رمضان (44/23±0/18) بود بین میانگین نمره افراد برحسب سطح تحصیلات فقط در نمره کل کسب شده اختلاف معنی دار آماری وجود داشت (035/0p=).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی از پایین بودن آگاهی بیماران دیابتی در زمینه دیابت و روزه داری است لذا افزایش آگاهی بیماران دیابتی میتواند نقش مهمی در کنترل بیماری، پیشگیری از عوارض آن و وضعیت سلامتی فرد داشته باشد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |