دوره 14، شماره 1 - ( بهار 1401 )
جلد 14 شماره 1 صفحات 18-9 |
برگشت به فهرست نسخه ها
وحیده جوادی1 
، امید ساعد* 2
، امید ساعد* 2
1- دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، گروه روان شناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران
2- استادیار، گروه روان شناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران ،o.saed@zums.ac.ir
2- استادیار، گروه روان شناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران ،
چکيده: (1712 مشاهده)
مقدمه: اختلال‌های اضطرابی یکی از شایع‌ترین اختلال‌ها در دوره کودکی و نوجوانی هستند. با توجّه به پیامد این اختلال‌ها بر عملکرد تحصیلی، خانوادگی و اجتماعی کودکان و نوجوانان، شناسایی موثرترین درمان‌ها و مداخلات روان‌شناختی در این اختلال‌ها از اهمیت به سزایی برخوردار است. در نتیجه، هدف این مطالعه، مروری بر مطالعات و پژوهش‌های انجام شده در ارتباط با اثر بخشی درمان شناختی-رفتاری بر اختلال‌های اضطرابی در کودکان و نوجوانان در ایران است.
روش کار: در این مطالعه مروری سیستماتیک 54 مطالعه از سه پایگاه Magiran، SID، Noormags درمورد اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر اختلال‌های اضطرابی کودکان و نوجوانان در ایران از سال 1398-1388 جمع آوری شد و 27 مطالعه پس از ارزیابی‌های دقیق و مطابقت با ملاک‌های ورود و خروج و چک لیست استروپ انتخاب شدند که از آنها 14 مورد به صورت کامل و 13 مورد به صورت خلاصه مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند.
یافته‌ها: تعداد آزمودنی‌ها در این مطالعه 1000 نفر کودکان و نوجوانان بودند. یافته‌ها نشان داد در اکثر مطالعات اندازه اثر گزارش شده در بازه 15/0 تا 48/0 قرار داشت که اندازه اثر متوسطی برای اثربخشی درمان است. عمده مطالعات بررسی شده مشکلات نظری و روش‌شناختی متعددی داشتند. تعدادی از این مشکلات رایج شامل موارد زیر بودند: وجود ضعف‌ها و نواقصی در مقایسه نتایج با مطالعات مشابه قبلی، ضعیف بودن تبیین‌های ارائه شده، کم بودن حجم نمونه، عدم استفاده از فرمول‌های آماری پیشرفته، عدم اشاره به شیوه‌های نظارت بر اجرای درمان توسط ناظر بالینی. همینطور در اکثر این مطالعات از اصول و دستورالعمل‌های استاندارد بین المللی کارآزمایی بالینی برای ارائه دقیق نتایج و گزارش آنها پیروی نشده بود.
نتیجه گیری: نتایج مطالعات مرور شده نشان از اثربخشی ضعیف تا متوسط پروتکل‌های مداخلاتی دارد امّا به نظر می‌رسد در صورت رفع مشکلات نظری و روش‌شناختی این مطالعات در ایران، بتوان برآورد دقیق‌تری از اثربخشی درمان شناختی رفتاری برای اختلال‌های اضطرابی در کودکان و نوجوان به دست آورد.
روش کار: در این مطالعه مروری سیستماتیک 54 مطالعه از سه پایگاه Magiran، SID، Noormags درمورد اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر اختلال‌های اضطرابی کودکان و نوجوانان در ایران از سال 1398-1388 جمع آوری شد و 27 مطالعه پس از ارزیابی‌های دقیق و مطابقت با ملاک‌های ورود و خروج و چک لیست استروپ انتخاب شدند که از آنها 14 مورد به صورت کامل و 13 مورد به صورت خلاصه مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند.
یافته‌ها: تعداد آزمودنی‌ها در این مطالعه 1000 نفر کودکان و نوجوانان بودند. یافته‌ها نشان داد در اکثر مطالعات اندازه اثر گزارش شده در بازه 15/0 تا 48/0 قرار داشت که اندازه اثر متوسطی برای اثربخشی درمان است. عمده مطالعات بررسی شده مشکلات نظری و روش‌شناختی متعددی داشتند. تعدادی از این مشکلات رایج شامل موارد زیر بودند: وجود ضعف‌ها و نواقصی در مقایسه نتایج با مطالعات مشابه قبلی، ضعیف بودن تبیین‌های ارائه شده، کم بودن حجم نمونه، عدم استفاده از فرمول‌های آماری پیشرفته، عدم اشاره به شیوه‌های نظارت بر اجرای درمان توسط ناظر بالینی. همینطور در اکثر این مطالعات از اصول و دستورالعمل‌های استاندارد بین المللی کارآزمایی بالینی برای ارائه دقیق نتایج و گزارش آنها پیروی نشده بود.
نتیجه گیری: نتایج مطالعات مرور شده نشان از اثربخشی ضعیف تا متوسط پروتکل‌های مداخلاتی دارد امّا به نظر می‌رسد در صورت رفع مشکلات نظری و روش‌شناختی این مطالعات در ایران، بتوان برآورد دقیق‌تری از اثربخشی درمان شناختی رفتاری برای اختلال‌های اضطرابی در کودکان و نوجوان به دست آورد.
نوع مطالعه: مقالات مروری |
موضوع مقاله:
علوم پایه
دریافت: 1400/6/28 | پذیرش: 1400/11/12 | انتشار: 1401/3/10
دریافت: 1400/6/28 | پذیرش: 1400/11/12 | انتشار: 1401/3/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |