مجله دانشگاه علوم پزشکی

چکیده زمینه و هدف: ناهنجاریهای مادرزادی از علل مهم معلولیت و مرگ و میر نوزادان است. این ناهنجاریها در زمان بارورشدن تخم یا هنگام تکوین مراحل جنینی عارض می شوند. شیوع آن 5-3 درصد در نوزادان زنده به دنیا آمده برآورد گردیده است. این مطالعه با هدف بررسی میزان فراوانی ناهنجاریهای آشکار در نوزادان متولد شده درمنطقه سیستان می‌باشد. مواد و روش کار: روش پژوهش از نوع توصیفی و تحلیلی به روش مقطعی است که بر روی کلیه نوزادان زنده متولد شده طی سه ماه از نظر ناهنجاریهای آشکار مادرزادی انجام گردیده است. ابزار جمع آوری داده‌ها پرسشنامه و مشتمل بر مشخصات والدین و نوزاد و نوع ناهنجاری بود که توسط پزشک متخصص کودکان تایید گردید. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS19 تحلیل شد. یافته ها: از مجموع 1800 نوزاد تولد یافته در بیمارستان امیرالمومنین زابل، 34 مورد دارای ناهنجاری آشکار مادرزادی بودند. میزان فراوانی ناهنجاری های آشکار در منطقه سیستان %8/1 بدست آمد. فاکتور سن مادر با بروز ناهنجاری های طناب عصبی ارتباط معنی داری نشان داد (05/0p <). بیشترین ناهنجاری درسیستم گوش، چشم، صورت با شیوع % 5/29می‌باشد و پس از آن ناهنجاری سیستم عصبی قرار دارد. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان میدهد که میزان بروز ناهنجاری مادرزادی در نوزادان زنده متولد شده در شهر زابل مشابه مطالعات پیشین در زمینه ناهنجاری می باشد.