مقدمه: پیچ خوردگی مچ پا یکی از رایج‌ترین آسیب‌های ورزشی است که به دنبال آن فرد ورزشکار دچار بی ثباتی مزمن مچ پا و نهایتاً درد و اختلال در عملکرد می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر شش هفته تمرینات ثبات دهنده تنه بر میزان درد و عملکرد ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی مز من مچ پا انجام گرفت.
روش کار: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی یک سوکور با دو گروه مداخله و شاهد بود. تعداد ۳۰ نفر ورزشکار مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا به طور تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره قرار گرفتند. در گروه شاهد تنها فیزیوتراپی رایج و در گروه مداخله علاوه بر فیزیوتراپی رایج، تمرینات ثبات دهنده تنه نیز به کار گرفته شد. قبل و بلافاصله بعد از انجام مداخلات، میزان درد و عملکرد به ترتیب با استفاده آزمون دیداری درد و مقیاس سنجش توانایی پا و مچ پا مورد بررسی قرار گرفت. داده‌های به دست آمده با استفاده از آزمون‌های آماری ۲، Independent t، Paired t و تحلیل کوواریانس در نرم‌افزار SPSS و در سطح معنی‌داری ۰۵/۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: پس از کنترل اثر پیش‌آزمون، میانگین میزان درد و عملکرد در گروه مداخله، در مقایسه با گروه شاهد بهبودی معنی‌داری داشت (۰۵/۰ > P).
نتیجه گیری: انجام تمرینات ثبات دهنده تنه نسبت به فیزیوتراپی رایج، بهبود معنی‌داری را در میزان درد و عملکرد ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا ایجاد می‌نماید، لذا پیشنهاد می‌شود در برنامه توانبخشی ورزشکاران مبتلابه بی ثباتی مزمن مچ پا این تمرینات گنجانده شود.
