۱۲ نتیجه برای حقیقی
عباس شاهسونی، مریم یار احمدی، نعمت الله جعفرزاده حقیقی فرد، ابوالفضل نعیم آبادی، محمد حسن محمودیان، حامد صاکی، حمد حسین صولت، زهرا سلیمانی، کاظم ندافی،
دوره ۲، شماره ۴ - ( زمستان ۸۹ ۱۳۸۹ )
چکیده
چکیده زمینه و هدف: گرد و غبار یکی از پدیده های جوی است که آثار و پیامدهای زیست محیطی نامطلوبی برجای می گذارد. طوفانهای گرد و غباری اثرات مضری بر سلامت و اقتصاد جامعه و تغییر اقلیم دارند. شناخت ماهیت، منشاء و اثرات طوفانهای گرد و غباری در تعیین روشهای کنترل آن نقش بسزایی دارد. در این مقاله در مورد عوامل ایجاد کننده گرد و غبار و اثرات آن بر محیط زیست، سلامت، اقتصاد و همچنین روشهای منشاءیابی و کنترل طوفانهای گرد و غباری بحث گردیده است. روش کار: این تحقیق یک مطالعه مروری است که در مورد تاثیرات طوفانهای گرد و غباری با کلمات کلیدی ،Dust Storm Air Pollution ،Health ،Environmental Impacts با جستجوی مقالات در پایگاههای اطلاعاتی Google ،Science Direct Magiran ، Springer ،Scholar و Iran Medex از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۱ انجام گرفت. در مجموع ۲۰۰ مقاله استخراج شده که پس از پایش ۵۹ عدد از مقالات آنها که مرتبط با موضوع مورد تحقیق بودند، استفاده گردید. نتیجه گیری: ذرات تولید کننده گرد و غبار تا ارتفاع ۶ کیلومتر صعود و تا مسافت ۶۰۰۰ کیلومتر انتقال یافته، و دید افقی را به ۱۰۴ تا ۱۰۳ متر کاهش می دهند. غبار اتمسفری مانع از نفوذ نور خورشید و کاهش تولیدات کشاورزی به میزان ۳۰ - ۵ درصد گردیده و منجر به افزایش شیوع بیماریها از جمله مننژیت و تب دره و آسم و بیماریهای ویروسی، صدمه به DNA سلولهای پوست و ریه می گردد. به ازای افزایش هر ۱۰ میکروگرم در متر مکعب در غلظت ذرات معلق کوچکتر از ۱۰ میکرون در زمان پدیده گرد و غبار، میزان مرگ و میر، ۱ درصد افزایش می یابد.
سمیه نادری، ملیحه اکبرزاده، ناصر مهدوی شهری، مریم مقدم متین، مسعود فریدونی، آزاده حقیقی طلب،
دوره ۵، شماره ۱ - ( بهار ۹۲ ۱۳۹۲ )
چکیده
چکیده زمینه و هدف: تکنیک های مهندسی بافت تلاش دارند تا در شرایط خارج بدن بافت هایی با ویژگی های مشابه بافت های طبیعی بسازند. با وجود تمام پیشرفت های صورت گرفته در زمینه مهندسی بافت به خصوص در ارتباط با طراحی و ساخت داربست های مناسب، بارگذاری سلول ها درون داربست هنوز به عنوان یک مشکل جدی مانع از حصول اهداف نهایی در مهندسی بافت است. هدف از این مطالعه تهیه داربست هایی از بافت مری سلول زدایی شده رت با ابعاد و هندسه مشابه بافت طبیعی مری جهت بررسی قابلیت چیدمان مناسب سلول های بنیادی مزانشیمی چربی کشت داده شده روی آن می باشد. مواد و روش کار: در این مطالعه تجربی، پس از جداسازی مری، روش های فیزیکی و شیمیایی سلول زدایی شامل انجماد و ذوب مکرر، و تیمار با شوینده های Triton X-۱۰۰ و سدیم دودسیل سولفات انجام گرفت. سپس سلولهای بنیادی مزانشیمی چربی انسانی به میزانcells /cm۲ ۱۰۵×۵ بر روی داربست ها انتقال یافت. از داربست‌های تهیه شده قبل و پس از گذشت دو هفته از کشت، مقاطع میکروسکوپی تهیه و بررسی گردید. یافته ها: بررسی های بافت شناسی نشان داد که مهاجرت و گسترش مناسب سلول های بنیادی مزانشیمی چربی در ماتریکس بافت مری منجر به چیدمان این سلول ها در قسمت های مختلف داربست تهیه شده گردید. نتیجه گیری: با توجه به ساختار لایه ای ماتریکس مری، داربست حاصل می تواند بستر مناسبی جهت بررسی رفتار های سلولی و مطالعات مقدماتی در زمینه مهندسی بافت مری باشد.
رامین حقیقی، محمد مشیرفر،
دوره ۶، شماره ۳ - ( پاییز ۹۳ ۱۳۹۳ )
چکیده
چکیده موارد بسیار کمی از آژنزی کلیه یک سمت همراه با حالب متسع و نابجای همان سمت که وارد کیست بزرگ کیسه منوی میشود گزارش شده است. طبیعتاً نادر بودن این مشکل ، تشخیص را مشکل می‌سازد. ما یک مرد ۳۶ ساله را معرفی می کنیم که با شکایت از هماتواسپرمی مراجعه کرده بود. مطالعات تصویربرداری تشخیص را مشخص کردندو بیمار به طور موفقیت‌آمیزی تحت عمل جراحی لاپاراسکوپیک خارج کردن کامل حالب نابجا و کیست کیسه منوی قرار گرفت
عبداله رازی، رامین حقیقی، فرهاد وفائی،
دوره ۱۰، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۷ )
چکیده
گزارشهای کمی در مورد ناباروری به علت آژنزی سمینال وزیکول وجود دارد. در این مقاله یک مورد با ناباروری و حجم کم سمن به علت آژنزی سمینال وزیکول گزارش شده است. برای بیمار تستهای آزمایشگاهی، معاینه بالینی و سونوگرافی ترنس رکتال انجام شده است و با توجه به نتایج بررسیها بیمار جهت انجام بیوپسی بیضه ارجاع شد.
فاطمه خراشادی زاده، رامین حقیقی، علیرضا ایزدفر، زهرا جوانوش، مهدی فرحدل، علی غلامی، جواد قدیمی، اعظم زیبایی، میثم لطیفی، هادی لطفی، میترا شجاعی، سجاد رحیمی، سالار پوربرات،
دوره ۱۱، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: از مهمترین مشکلات بیمارستانها، پرستاران جدیدالورود وکم تجربه ایی است که مدیران پرستاری از سطح صلاحیت آنان آگاهی ندارند. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی صلاحیت بالینی پرسنل پرستاری بیمارستان امام حسن ع بجنورد در سال ۱۳۹۷ به انجام رسیده است.
روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی ۱۰۱ پرستاری با سابقه کار زیر ده سال که به روش سرشماری وارد مطالعه شدند انجام گرفت. ۱۳ چک لیستهای ارزیابی عملکرد براساس شرح وظیفه پرستاران و تصمیم کمیته اعتبار بخشی صلاحیت بالینی انتخاب شدند. روایی محتوا و پایایی به روش هم ارز انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS ویرایش ۲۰ و با استفاده از آزمونهای آماری مورد شامل میانگین، انحراف معیار، و آزمونهای استنباطی شامل آزمون همبستگی پیرسون و سطح معنی داری۰۵ / ۰ > P انجام شد.
یافته ها: در این پژوهش اکثر افراد ( ۲ / ۸۰ )درصد زن و طرحی ( ۳ / ۶۸ ) بودند. میانگین و انحراف معیار سابقه کار افراد ۶۴ / ۲۶ ۴۴ / ۳۲ماه بود. همچنین میانگین نمره آزمون آسکی در وضعیت خوب بود. صلاحیت بالینی با افزایش سنوات خدمت، جنسیت پرستاران، دانشگاه محل تحصیل رابطه معنا داری داشته ( ۰۵ / ۰ > P )، در صورتی که با متغیرهایی همچون محل اشتغال به خدمت و نوع استخدام رابطه معنا داری ندارد ( ۰۵ / ۰ < P .)
نتیجه گیری: اجرای برنامه های بازآموزی منسجم و براساس نیازمندی پرستاران و بررسی مکرر صلاحیت بالینی نیروهای پرستاری از بدو خدمت میتواند سبب بهبود صلاحیت بالینی و به تبع آن انجام مهارتهای بالینی پرستاران شود.
رامین حقیقی، پویان شکوری،
دوره ۱۲، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: تیروزینمی یک بیماری متابولیک مادرزادی است که طی آن، تجزیه اسید آمینه تیروزین مختل شده و مقدار آن در بدن افزایش مییابد. تجمع متابولیت های حاصل از آن ارگانهای خاصی را درگیر میکند که برحسب تظاهرات کلینیکی گوناگون به سه نوع تقسیم میشود.
معرفی بیمار: این مقاله تیروزینمی نوع ۱ را در کودکی ۲ ساله که با شکایت ادراری و بیقراری توسط والدین مراجعه کرده بود؛ گزارش میکند. علیرغم فقدان ضایعه پاتولوژیک در غربالگری سونوگرافی جنین، یافته های تصویربرداری حکایت از درگیری هر دو کلیه دارد.
نتیجه گیری: این بیماری نادر، ارثی و متابولیک است که با وجود چالشهای تشخیصی، درمان سادهای دارد.
نوراله رامرودی، مریم روحانی حقیقی، ملیحه متانت،
دوره ۱۳، شماره ۱ - ( بهار ۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: تب در بیماران با سکته مغزی سبب افزایش عوارض و پیش آگهی ناگوار در بیماران می شود که شناسایی عوامل مؤثر بر آن و یا فاکتورهای پیش گویی کننده امری ضروری است. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی فراوانی تب در بیماران سکته مغزی بستری در بیمارستان علی ابن ابیطالب می باشد.
روش کار: در این مطالعه کلیه بیماران بخش داخلی اعصاب بیمارستان علی بن ابی طالب (ع) زاهدان که در سال ۹۶ به علت سکته مغزی بستری شدند، به صورت سرشماری بررسی شدند و در صورت داشتن معیارهای مطالعه ۱۲۰ نفر وارد مطالعه شدند و اطلاعات دموگرافیک شامل ( سن و جنس ) ثبت گردید و بیماران براساس درجه حرارت در طول مدت بستری مورد پیگیری قرار گرفتند و در صورت تب دار بودن در ۴۸ ساعت بعد از زمان بستری، درجه حرارت بدن آن ها ثبت گردید. آزمون های کای اسکور و من ویتنی جهت مقایسه داده ها استفاده گردید.
یافته‌ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بروز تب در بیماران با سکته مغزی برابر با ۵/۳۲ % بوده که ارتباطی با سن و جنس بیماران نداشت (۰۵/۰P>) اما مشخص شد که بیش از یک سوم تب علت مشخصی نداشته و در سایر موارد عفونت تنفسی و عفونت ادراری دارای بروز بالایی بودند.
نتیجه گیری: با توجه به تأثیر تب در پیش آگهی بیماران، بررسی منظم علائم حیاتی بیماران و انجام اقدامات درمانی مناسب با تجویز آنتی بیوتیک مناسب در بیماران با توجه به این امر که بیش از دو سوم موارد منشأ باکتری داشته، ضروری می باشد تا با کاهش تب و درمان مناسب سبب بهبود پیش آگهی بیماران شد.
رامین حقیقی، اعظم زیبایی، محمدباقر اوغازیان،
دوره ۱۳، شماره ۲ - ( تابستان ۱۴۰۰ )
چکیده
ژورنال کلاب یک روش آموزشی اثر بخش، ضروری و متداول آموزش پزشکی است که در واقع جزء اساسی و مهم آموزش پزشکی مبتنی بر شواهد می باشد. همچنین با توجه به قابلیت اجرای آسان، عدم نیاز به امکانات خاص و صرفه اقتصادی، مقبولیت بسیار زیادی دارد و به عنوان یکی از پرطرفدارترین برنامه‌های آموزشی اجرا می‌گردد. علی رغم اهمیت این شیوه در آموزش بالینی، پژوهش‌های کمی در زمینه تأثیر آن روی عملکرد بالینی در ایران صورت گرفته است. بر اساس شواهد موجود، کیفیت جلسات برگزار شده پایین است و آنچنان قوی و قدرتمنده نبوده اند که بتوانند به عنوان یک نهضت قوی در آموزش اثربخش و مبتنی بر شواهد مطرح باشند. ژورنال کلاب زمانی نقطه عطف آموزش و پژوهش می باشد که با دعوت از متخصصین آمار و اپیدمیولوژی یا پزشکی اجتماعی به سمت ژورنال کلاب مبتنی بر شواهد هدایت شود تا به چالش حداکثری و ایجاد یک فضای مناسب جهت تولید علم و خلق ایده‌های جدید پژوهشی تبدیل گردد. زیرا آنچه این روش آموزشی را در رویکردهای بالینی ارزشمند می‌سازد، ارائه تحقیقات به روز، با کیفیت بالا و مبتنی بر شواهد است. امروزه علوم بالینی شاهد فاصله‌ای بین پژوهش و بالین هستند به طوری که این فاصله میتواند از قدرت و قوت هر دو این حوزه‌ها بکاهد. هر اقدامی در راستای برگزاری ساختارمند ژورنال کلاب مبتنی بر شواهد در بالین، ضرورتی به اندازه اهمیت مداخلات بالینی بر روی انسان دارد. لذا، از این روش می‌توان برای کاهش فاصله پژوهش و عملکرد بالینی استفاده نمود.
هادی شهرآبادی، امیرحسین حقیقی، رویا عسکری، مجید اسدی شکاری،
دوره ۱۴، شماره ۱ - ( بهار ۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: یکی از شاخص‌هایی که در اثر آسیب DNA و تولید رادیکال‌های آزاد دچار تغییر میشود، ژن ۱-PARP است که در بروز التهاب، آپوپتوزیس و نکروزیس نقش مهمی دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر بیان ژن ۱-PARP قلبی در موش‌های صحرایی نر وابسته به متامفتامین بود.
روش کار: در یک مطالعه تجربی، موش‌های صحرایی به کمک روش تصادفی ساده در چهار گروهشم، متامفتامین، متامفتامین-کنترل و متامفتامین-تمرین تناوبی با شدت بالا قرار گرفتند. ابتدا تزریق متامفتامین به مدت ۲۱ روز انجام شد. بعد از پایان این مرحله گروه متامفتامین-تمرین تناوبی با شدت بالا به مدت ۸ هفته و ۵ جلسه در هفته، تمرین تناوبی با شدت بالا را انجام دادند. در مطالعه حاضر بافت بطن چپ قلب موش‌های صحرایی برای بررسی میزان بیان ژن ۱-PARP مورد استفاده قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از نرم افزار GraphPad Prism نسخه ۸ در سطح معناداری ۰۵/۰> P تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که ۲۱ روز تزریق متامفتامین باعث افزایش میزان بیان ژن ۱-PARP قلبی در گروه متامفتامین در مقایسه با گروهشم میشود (۰۲۵/۰=P) و ۸ هفته تمرین تناوبی با شدت بالا باعث کاهش میزان بیان این ژن در گروه متامفتامین-تمرین تناوبی با شدت بالا در مقایسه با گروه‌های متامفتامین (۹۷۴/۰=P) و متامفتامین-کنترل (۹۹۳/۰=P) نمی‌شود.
نتیجه گیری: به نظر می‌رسد که مصرف مزمن متامفتامین باعث افزایش بیان ژن ۱-PARP قلبی در موش‌های صحرایی شده است و در حیطه درمانی، تمرینات تناوبی با شدت بالا قادر به کاهش بیان این ژن نیست. با توجه به اینکه در این زمینه تحقیقات کمی صورت گرفته است و مکانیسم‌های مولکولی درگیر در این مسیر به‌خوبی روشن نشده است، به پژوهشگران پیشنهاد میشود در این زمینه تحقیقات بیشتری انجام دهند.
بهمن شمشادی، رویا عسکری، رسول رضایی، امیر حسین حقیقی،
دوره ۱۴، شماره ۴ - ( زمستان ۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: MicroRNAها به‌عنوان نشانگرهای زیستی بالقوه مفیدی برای بیماریهای مختلف ازجمله دیابت، بیماریهای قلبی، بیماریهای عصبی و بیماریهای مرتبط با سن گزارش شده‌اند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر ۸ هفته تمرین تناوبی شدید بر بیان mir۱۴۶a، قندخون، انسولین و مقاومت به انسولین در هیپوکامپ رت‌های نر دیابتی سالمند است.
روش کار: در این مطالعه ۴۰ سر موش صحرایی نر ۱۸ تا ۲۱ ماهه نژاد ویستار با میانگین وزن ۲۰±۲۸۰ گرم انتخاب شدند. موش‌ها پس از دیابتی شدن از طریق محلول استرپتوزوتوسین، به روش تصادفی به چهار گروه تمرین (HIIT) سالم، کنترل سالم، تمرین (HIIT) دیابتی و کنترل دیابتی (هر گروه ۱۰ سر) تقسیم شدند. گروه‌های تمرینی ۵ روز در هفته مطابق با برنامه‌های تمرینی HIIT به‌مدت ۸ هفته به تمرین ورزشی پرداختند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار GraphPad Prism نسخه ۸ در سطح معناداری ۰۵/۰P< تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد ۸ هفته تمرین تناوبی با شدت زیاد باعث افزایش بیان mir۱۴۶a درگروه تمرین دیابتی و تمرین سالم نسبت به گروه کنترل دیابتی شد (۰۰۱/۰P<). میزان قندخون، انسولین و مقاومت به انسولین در گروه‌های تمرین دیابتی، تمرین سالم و کنترل سالم کاهش معنی‌داری نسبت به کنترل دیابتی داشت (۰۰۱/۰P<).
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد ۸ هفته تمرین HIIT با افزایش بیان mir۱۴۶a احتمالاً بتواند سبب کاهش تخریب نورونی در ناحیه هیپوکامپ شود و همین‌طور به‌عنوان سازوکار غیردرمانی مناسبی برای افراد دیابتی به‌منظور پیشگیری یا کاهش آسیب در این ناحیه مغزی شود که با اعمال شناختی در ارتباط است.
احد شفیعی بافتی، امیرحسین حقیقی، مجید اسدی شکاری، رویا عسکری، حمید معرفتی،
دوره ۱۵، شماره ۱ - ( بهار ۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: متامفتامین، نوعی داروی محرک است که مصرف آن سبب اختلال حافظه و یادگیری میشود. هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر ۸ هفته تمرین تناوبی بر بیان ژن پروتئین پیش‌ساز آمیلوئید (APP) بافت هیپوکامپ و آزمون میدان باز موش‌های صحرایی وابسته به متامفتامین بود.
روش کار: در این پژوهش تجربی-آزمایشگاهی، ۳۲ موش صحرایی به ۴ گروه مساوی، سالین، متامفتامین اولیه (METH-۱)، متامفتامین+تمرین (METH+MIT) و متامفتامین ثانویه (METH-۲) تقسیم شدند. متامفتامین به‌مقدار ۵ میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن، به‌مدت ۲۱ روز تزریق شد. برنامه تمرین (۵ جلسه در هفته) شامل دویدن تناوبی (۴ ست ۴ دقیقه‌ای با شدت متوسط و ۲ دقیقه استرحت فعال بین ست‌ها) روی تردمیل بود. در پایان دوره تزریق و تمرین، برای ارزیابی تغییرات بیان ژنی، بافت هیپوکامپ رت‌ها استخراج شد. همچنین، آزمون رفتاری میدان باز انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آنووای یک‌طرفه در سطح معناداری ۰۵/۰≥P، تحلیل شدند.
یافته‌ها: متامفتامین باعث افزایش معنادار بیان ژن APP در گروه‌های متامفتامین اولیه و ثانویه، نسبت به گروه سالین شد (۰۰۷/۰≥P) (۰۰۵/۰≥P). مسافت کل و سرعت حرکت موش‌ها در گروه‌های متامفتامین اولیه و ثانویه، نسبت به سالین کاهش معناداری داشت (به‌ترتیب، ۰۰۴/۰≥P و ۰۲۶/۰≥P). MIT منجر به کاهش معنادار APP نسبت به گروه‌های متامفتامین اولیه و ثانویه شد (به‌ترتیب، ۰۴۱/۰≥P و ۰۲۸/۰≥P). سرعت حرکت در گروه متامفتامین+تمرین، نسبت به گروه متامفتامین اولیه افزایش معناداری داشت (۰۰۸/۰≥P).
نتیجه‌گیری: متامفتامین باعث کاهش عملکرد شناختی (یادگیری و حافظه) شده است. با توجه به نتایج، انجام تمرینات تناوبی با شدت متوسط، احتمالاً عملکرد شناختی را بهبود داده است. اگرچه، تحقیقات بیشتری برای دست‌یافتن به نتایج قطعی ضروری است.
مریم ابراهیمی، کیوان حجازی، امیرحسین حقیقی، نجمه رحیمی،
دوره ۱۶، شماره ۴ - ( زمستان ۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: بیماریهای تیروئیدی ازجمله مشکلات شایع سلامت در سراسر جهان، به‌ویژه در میان زنان هستند. بروز بیماریهای تیروئید به‌طور فزاینده‌ای با استرس اکسیداتیو مرتبط است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین تناوبی همراه با مکمّل سلنیوم بر سطوح استرس اکسیداتیو، ترکیب بدن و شاخص‌های عملکردی زنان مبتلا به بیماری کم‌کاری تیروئید است.
روش کار: در این مطالعه نیمه‌تجربی، ۴۶ زن مبتلا به بیماری کم‌کاری تیروئید به‌صورت تصادفی در چهار گروه دارونما، مکمّل سلنیوم، تمرین تناوبی با شدت متوسط+ سلنیوم و تمرین تناوبی با شدت متوسط+ دارونما تقسیم شدند. قــرص ســلنیوم حــاوی ۲۰۰ میکروگـرم سـلنیوم و دارونما حـاوی آرد نخود بود که می‌بایست روزانـه ۱ عـدد در یـک وعـده غذایی، قبل از تمرین ورزشی مصرف می‌کردند. برنامه تمرینی شامل هشت هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت ۲۰ تا ۴۰ دقیقه با شدتی معادل ۶۰ تا ۸۰ درصد ضربان قلب بیشینه انجام شد. آزمون تی زوجی برای تغییرات درون‌گروهی و آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه با اندازه‌های تکراری برای تغییرات بین گروهی استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد تغییرات تعامل زمان در گروه در متغیّر وزن بدن (۰۰۱/۰=P)، نمایه توده بدن (۰۰۱/۰=P)، درصد چربی بدن (۰۰۱/۰=P)، مالون‌دی‌آلدئید (۰۰۱/۰=P)، گلوتاتیون‌پراکسیداز (۰۰۴/۰=P)، استقامت عضلانی (۰۰۱/۰=P) و قدرت دست (۰۰۱/۰=P) به‌لحاظ آماری معنی‌دار است.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر، احتمالاً می‌توان از تمرین تناوبی با شدت متوسط همراه با مکمّل سلنیوم برای بهبود هورمون‌های تیروئید و جلوگیری از تأثیر مخرّب کم‌کاری تیروئید برای زنان مبتلا به کم‌کاری تیروئید استفاده کرد.
