علی بخشی بجستانی، فاطمه شهابی زاده، شهرام وزیری، فرح لطفی کاشانی،
دوره ۱۳، شماره ۴ - ( زمستان ۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان روان پویشی کوتاه مدت بر کاهش پریشانی روان شناختی و علایم روان تنی بیماران مبتلا به اختلال عملکرد گوارشی با تیپ شخصیت D بود.
روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و طرح آن از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل با پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری در این پژوهش، کلیه بیماران زن مبتلا به اختلالات عملکردی گوارشی (FGID) با تیپ شخصیتی D بودند که در سال ۱۳۹۹ به مرکز خدمات روان شناختی و روان درمانی همدم همراه واقع در تهران مراجعه کرده بودند. نمونه آماری شامل ۲۴ بیمار بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (۱۲ نفر برای هر گروه). برای جمع آوری داده‌ها مقیاس تیپ شخصیت (۱۴-DS)D، پرسشنامه ROME III، پریشانی روان شناختی و نشانگان استرس- اضطراب- افسردگی (۲۱-DASS) استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر در نرم‌افزار SPSS نسخه ۱۹ انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که درمان روان‌پویشی کوتاه مدت بر کاهش پریشانی روان شناختی و علائم روان تنی بیماران مبتلا به اختلال عملکرد گوارشی با تیپ شخصیت D تأثیر معناداری دارد (۰۰۱/۰P<).
نتیجه گیری: درمان روان پویشی کوتاه مدت بر پریشانی روان شناختی و علائم روان تنی بیماران مبتلا به اختلال عملکرد گوارشی با تیپ شخصیت D مؤثر بوده و می‌توان از آن در جهت کاهش مشکلات روان شناختی و علائم روان تنی بیماران مبتلا به اختلال عملکرد گوارشی استفاده کرد.
