مجله دانشگاه علوم پزشکی

چکیده زمینه و هدف: ارتباط دوطرفه بین مغز-روده در انسجام عملکرد گوارشی و مغزی مهم است. بنابراین هدف این تحقیق بررسی اثر عصاره آبی آلوئه ورا بر محتوای آب مغز، روده و ترشح اسید معده به دنبال القاء زخم معده ناشی از اسیداستیک در موش های صحرایی نر بود. مواد و روش کار: موش های صحرایی بطور تصادفی در۳گروه ۷تایی قرارگرفتند: گروه سالم، گروه زخم معده و گروه درمان با آلوئه ورا. سطوح اسید، محتوای آب مغز و روده درهر نمونه ۸ روز پس از شروع زخم معده، اندازه گیری شد. اولسر معدی توسط تزریق اسیداستیک ۲۰% به زیرسروز القاء شد. یافته ها: سطح اسید معده درگروه درمان در مقایسه با گروه زخم کاهش معنی داری داشت (۰۵/ ۰ p<) اما درگروه درمان و زخم در مقایسه با گروه سالم تفاوتی نداشت. بعد از درمان، مقدار آب بافت مغز تفاوت معنی داری با گروه سالم و زخم نداشت (۰۵/ ۰ p<). محتوای آب دئودنوم در گروه درمان در مقایسه باگروه سالم بطور قابل توجهی کاهش یافت (۰۵/ ۰ p<)، اما گروه زخم با گروه سالم و درمان تفاوت معنی داری نداشت. نتایج هیستوپاتولوژیک، پرخونی در عروق و ارتشاح گلبول های سفید در بافت همبند آستر مخاط را نشان داد. شرایط بهبود بعد از درمان با آلوئه ورا دیده شد. نتیجه گیری: به نظر می رسد که اثر محافظتی آلوئه ورا ممکن است ناشی از اثر مهاری این عصاره بر ترشح اسید معده باشد. این اثر می تواند بخاطر حضور لکتین درگیاه باشد.

زمینه و هدف: گیاه گل ماهوراز جمله گیاهان دارویی است که دارای خواص متعدد درمانی از جمله رفع دل درد، درمان سرماخوردگی و برونشیت، ضد تب، هموروئید و میگرن می‌باشد. لذا با توجه به مصرف عصاره این گیاه توسط ساکنین مناطق کوهستانی که به این گیاه دسترسی دارند و با توجه به عدم بررسی اثر تراتوژن احتمالی این گیاه در گذشته، مطالعه حاضربا هدف بررسی تاثیر عصاره آبی بخش هوایی گیاه گل ماهور با غلظت های مختلف در ایجاد ناهنجاری در جنین موش سوری انجام شده است. مواد و روش کار: دراین مطالعه تجربی، ۵۰ سرموش سوری ماده بالغ پس از جفت گیری به صورت تصادفی به ۵ گروه (کنترل، فنی توئین و۳ گروه مورد آزمایش )تقسیم شدند. به موش های باردار گروه های فنی توئین و مورد آزمایش، در روزهای ۶، ۸، ۱۰، ۱۲و ۱۴ بارداری عصاره‌ی آبی بخش هوایی گیاه گل ماهور بصورت داخل صفاقی تزریق گردید. دوز تزریق در گروههای ۳، ۴ و ۵ به ترتیب ۲۵/۲، ۳ و ۷۵/۳ گرم بر کیلوگرم بود. سپس در روز ۱۸حاملگی جنین ها از طریق سزارین از رحم خارج شدند و ابتدا از نظر زنده، مرده و بازجذب مورد بررسی و سپس وزن و قد آنها به ترتیب توسط ترازوی دیجیتالی و کولیس اندازه گیری شد. سپس جهت بررسی ناهنجاری های ماکروسکوپی اسکلت، بااستفاده ازتکنیک دوگانه آلیزارین ردوآلسین بلو،رنگ آمیزی گردیدند. داده‌های به دست آمده به کمک آزمون های ANOVA و مربع کای تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: وزن و قد جنین موش های دریافت کننده عصاره آبی بخش هوایی گیاه گل ماهورکاهش قابل ملاحظه ای را نشان دادند. ناهنجاری های اسکلتی متعدد در گروه های دریافت کننده عصاره آبی مشاهده شد که از آن جمله می توان به انگشت اضافه، دنده اضافه، دنده بهم چسبیده، اسکولیوزیس، اسپاینابیفدا، شکاف کام و استخوانی شدن ناقص جمجمه اشاره کرد. نتیجه گیری: عصاره گیاه گل ماهور می‌تواند منجر به کاهش رشد و ایجاد ناهنجاری های مختلف درجنین شود و لذا لازم است مصرف این گیاه در دوران بارداری با احتیاط صورت گیرد.