مقدمه: استرس شغلی یکی از عوامل اساسی کاهش بهرهوری در سازمانها و ایجاد عوارض جسمی و روانی در کارکنان است؛ لذا، هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین ابعاد مختلف استرس شغلی و رضایت شغلی در بین حسابداران بود.
روش کار: این مطالعه توصیفیتحلیلی از نوع مقطعی درباره ۶۰ نفر از حسابداران صورت گرفت. برای گردآوری دادهها از پرسشنامههای استرس شغلی HSE (نقش، ارتباط، حمایت مسئولان، حمایت همکاران، کنترل، تقاضا و تغییرات) و رضایت شغلی مینهسوتا استفاده شد. دادهها پس از جمعآوری، با استفاده از نرمافزار آماری ۲۲ SPSS، در سطح معنیداری ۰۵/۰=P تجزیهوتحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد که بین استرس شغلی و بعضی از عوامل دموگرافیک از قبیل سن، میزان تحصیلات، وضعیت تأهل و سابقه کار، رابطه معناداری وجود ندارد. استرس شغلی و ۶ مؤلفه از ۷ مؤلفه آن (مؤلفههای ارتباط، حمایت مسئولان، حمایت همکاران، کنترل، تقاضا و تغییرات) با رضایت شغلی رابطه معنیداری در سطح ۰۵/۰=P داشت.
نتیجهگیری: با توجه به ارتباط بین رضایت و استرس شغلی، میتوان با تمرکز بر ابعاد مختلف استرس شغلی و بهبود نقش، ارتباط، حمایت مسئولان و همکاران، سطح استرس شغلی را کاهش و بهدنبال آن، سطح رضایت شغلی را افرایش داد.