مقدمه: اسکیزوفرنی اختلال روانی مزمن و ناتوانکنندهای است که با اختلال عملکرد روانیاجتماعی و کاهش کیفیت زندگی همراه است. نورواستروئیدها عملکردهای مغز را تعدیل میکنند و بر فعالیتهای نوروترانسمیترها مؤثر هستند. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط سطح سرمی دهیدرواپیآندروسترون سولفات (DHEAS) با عملکرد اجرایی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی در مقایسه با گروه شاهد انجام شد.
روش کار: در این مطالعه موردشاهدی، ۲۰ مرد مبتلا به اسکیزوفرنی بستری در بخش روان بیمارستان ۵ آذر گرگان در سال ۱۴۰۱ و ۲۰ مرد غیرمبتلا که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند، انتخاب شدند. بعد از سنجش سطح سرمیDHEAS ، عملکرد اجرایی با تست دستهبندی کارت ویسکانسین ارزیابی شد. تحلیل دادهها با آزمونهای تی مستقل، یو منویتنی، رگرسیون لجستیک، کایاسکور و آزمون دقیق فیشر در نرمافزار SPSS نسخه ۱۸ در سطح معناداری ۰۵/۰ انجام شد.
یافتهها: دو گروه از نظر سن (۴/۰P=)، وضعیت تأهل (۰۶/۰P=) و سطح تحصیلات (۱/۰P=) همسان بودند. سطح سرمی DHEAS در دو گروه تفاوت آماری معنیداری نداشت. عملکرد اجرایی دو گروه در آیتمهای درجازدن (۰۰۱/۰P=) و پاسخهای درست (۰۰۲/۰P=) اختلاف آماری معنیدار داشت.
نتیجهگیری: در این مطالعه، سطح DHEAS در مبتلایان به اسکیزوفرنی پایینتر از افراد سالم بود. سطح سرمی این هورمون با طول مدت ابتلا به بیماری اسکیزوفرنی ارتباط معکوس داشت و با عملکرد اجرایی در آیتمهای تعداد طبقات و درجاماندگی ارتباط خطی مستقیمی داشت. این نتایج میتواند راهنمایی برای متخصصان مربوط بهمنظور تشخیص و اقدامات درمانی بهموقع در این دسته از افراد باشد.