جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای فنتانیل

محمود عیدی، خسرو کلاهدوزان، حسن محمدی پور انوری، مریم فاطمی،
دوره ۷، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۴ )
چکیده

زمینه و هدف: بیهوشی عمومی و جراحی باعث اختلالات فیزیولوژیکی متعددی در ارگانهای مختلف بدن بیماران می­گردد که به صورت عوارض مختلف در طول به هوش آمدن بیمار بروز می­یابد. بیداری از بیهوشی و خارج کردن لوله تراشه ممکن است با تحریک تراشه همراه بوده که موجب تغییرات همودینامیک و سرفه می گردد. هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی انفوزیون رمی­فنتانیل با دوز نگهدارنده بر علایمی همچون سرفه و تغییرات همودینامیک پس از بیهوشی عمومی بود.

مواد و روش کار: در یک کارآزمایی بالینی دو سو کور۶۰ بیمار تحت جراحی دیسککتومی با بیهوشی عمومی، در دو گروه پلاسبو (P) و رمی فنتانیل (R) در طی بیدار شدن از بیهوشی قرار گرفتند. در پایان جراحی، انفوزیون رمی­فنتانیل در گروه p قطع شد و در گروه R، رمی­فنتانیل با دوز μg/kg/min ۱۵/۰ تا زمان اکستوباسیون ادامه یافت. فشار خون، ضربان قلب و اشباع اکسیژن بررسی گردید.

یافته ها: در طی بیدار شدن، میانگین فشار خون و ضربان قلب بیماران در گروه رمی­فنتانیل ۵ دقیقه بعد از اکستوباسیون، بطور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود. اشباع اکسیژن در گروه رمی­فنتانیل در مقایسه با گروه کنترل در دقیقه ۵ بعد از اکستوباسیون بطور معنی داری بالاتر بود. تفاوت معنی داری از لحاظ بروز سرفه در بیماران دو گروه یافت نشد.زمان بیدار شدن از بیهوشی در گروه کنترل بطور قابل توجهی طولانی تر بود.

نتیجه گیری: حفظ دوز پایین انفوزیون رمی­فنتانیل در طی بیدار شدن از بیهوشی، تغییرات همودینامیک را بدون به تاخیر انداختن طول زمان بیدار شدن، بطور معنی داری کاهش می دهد.

واژه های کلیدی: رمی­فنتانیل، تغییرات همودینامیک، اکستوباسیون، بیداری از بیهوشی


شهرام برجیان بروجنی، زهرا عارف پور، سیده مریم حجت،
دوره ۱۲، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۹ )
چکیده

مقدمه: بی حسی اسپاینال شایعترین روش بی حسی در سزارین است که بلوک قوی حسی وحرکتی ایجاد می کند. فنتانیل و سوفنتانیل از جمله داروهای مخدر استفاده شده اینتراتکال می باشند که هر کدام ضمن داشتن اثرات مفید عوارض مختلفی نیز بروز می دهند و همین نکته باعث عدم ایجاد اجماع نظر برای انتخاب مناسب ترین دارو و یا دوز انها شده است. در این مطالعه داروهای سوفنتانیل و فنتانیل با دارونما مقایسه شده اند.
 روش کار:  این مطالعه ی کارآزمایی بالینی ۱۲۰ زن باردار کاندید عمل سزارین انتخابی با سن بین ۱۸تا۳۰ سال انتخاب شدند. پس از اخذ رضایت آگاهانه به طور تصادفی در سه گروه ۴۰ نفره تحت بررسی قرار گرفتند. گروه ها شامل بوپیواکایین به علاوه ۲۰ میکروگرم فنتانیل، یا ۲.۵ میکروگرم سوفنتانیل یا ۵/۰ سی سی نرمال سالین بودند.  مدت و کیفیت بی دردی، ضربان قلب، فشار خون و عوارض جانبی شامل  استفراغ ،خارش و لرز ثبت شد.
یافته ها:  میانگین  سنی بیماران ۱/۵±۱/۲۹ بود (۷۵/۰=P) .میانگین مدت بی دردی در دو گروه فنتانیل و سوفنتانیل بیشتر از گروه دارو نما بود (۰۰۸/۰P=) .  کیفیت بی دردی در سه گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت (۶۸/۰=P) . در بررسی عوارض به طور معنی داری تهوع در گروه فنتانیل بیشتر از سایر گروهها بود (۰۲۱/۰=P) .همچنین میزان خارش در گروه بوپیواکایین به طور معنی داری کمتر از دو گروه دیگر بود(۰۱۸/۰=P).
نتیجه‌گیری:  طبق نتایج این پژوهش، استفاده از داروی سوفنتانیل باعث افزایش مدت بی دردی می گردد و از طرفی عوارض آن کمتر از فنتانیل بود، در نتیجه در مواردی چون سزارین انتخابی می توان از این دارو برای افزایش مدت بلوک عصبی استفاده نمود.

حجت اله احتشام منش، علی عباس زاده، شاهین مافی نژاد، الهام شریفیان، قاسم بیانی، نرگس سفیدی، بنیامین مسروری کفشگرکلایی،
دوره ۱۳، شماره ۱ - ( ۳-۱۴۰۰ )
چکیده

مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی مقایسه اثر تجویز همزمان سورفکتانت و فنتانیل با تجویز سورفکتانت در کاهش تجویز دوز های مکرر سورفکتانت در نوزادان مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی انجام شد.
روش کار: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی مرحله‌ای با مقایسه تاریخی یک سو کور شده، بر روی ۳۰ نوزاد مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی بستری در بیمارستان بنت الهدی با میانگین و انحراف معیار سنی ۲۴/۲±۸/۳۲ انجام شد. بیماران به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. در گروه کنترل بیماران سورفکتانت تنها و در گروه مداخله سورفکتانت و فنتانیل دریافت کردند. تجزیه و تحلیل داده‌ها توسط نرم افزار SPSS ویرایش ۱۹ و با استفاده از آزمون‌های آماری کای اسکوئر، آزمون دقیق فیشر و آزمون غیر خطی من ویتنی یو استفاده و سطح معنی داری ۰۵/۰ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: ارتباط معنا داری بین تجویز فنتانیل به همراه سورفکتانت در مقایسه با تجویز سورفکتانت تنها در کاهش تجویز دوز های مکرر سورفکتانت یافت نشد، با این وجود تعداد نوزادان نیازمند به دوز مجدد سورفکتانت در نوزادان دریافت کننده فنتانیل کمتر بود. ارتباط معناداری بین تجویز فنتانیل با بی دردی نوزاد حین تجویز یافت شد (۰۰۱/۰=P).
نتیجه گیری: توصیه می‌شود از فنتانیل به منظور بی دردی هنگام تجویز سورفکتانت به روش لوله گذاری داخل تراشه در نوزادان دچار سندرم دیسترس تنفسی استفاده شود.


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of North Khorasan University of Medical Sciences

Designed & Developed by: Yektaweb