مجله دانشگاه علوم پزشکی

چکیده مقدمه: کار کردن در شیفت شب بعنوان یک ریسک فاکتور برای بسیاری از بیماریها از جمله بیماریهای متابولیکی محسوب میگردد و ممکن است این اختلالات تحت تأثیر تغذیه، ریتم سیرکادین و سبک زندگی قرار بگیرد. یکی از راههایی که میتواند ریسک این بیماریها را افزایش دهد پاسخ نامناسب هورمونی و متابولیکی بدن در شیفت شب است. بنابراین مطالعهای با هدف بررسی غلظت گلوکز خون و تعیین ارتباط آن با برخی متغییرها در پرسنل پرستاری شبکار انجام شد. روش کار: ۶۰ نفر از پرسنل پرستاری شاغل در بخشهای مختلف بیمارستانهای شهر دامغان بطور تصادفی انتخاب شدند. میزان گلوکز ۴ صبح اندازهگیری گردید. این روند دوبار دیگر (در پایان ماه اول و دوم)و در - پلاسما در طول یکی از شبکاریهایشان و بین ساعت ۵ مجموع سه بار انجام شد. سپس ارتباط بین سن، جنس، وزن، سابقه کار، وتعداد شبکاری آنها در ماه با غلظت گلوکز خون آنها توسط و ضریب همبستگی پیرسون) Repeated measurement اندازه گیری مکرر یا ، t روشهای آمار توصیفی و تحلیلی (آزمونهای آماری سنجیده شد. ۸۲ ، و نوبت / ۸۲ ، نوبت دوم ۶۸ / نتایج: میانگین غلظت گلوکز پلاسمای پرسنل پرستاری در ساعت بین ۴ تا ۵ صبح، در نوبت اول ۱۲ ۸۳ بود. همچنین، یافتهها نشان داد که بین سن، جنس، وزن، سابقه کار، وتعداد شبکاری در ماه با غلظت های گلوکز / سوم ۷۵ پلاسمای آنها در طی سه نوبت تفاوت معنی داری وجود ندارد. نتیجه گیری: گلوکز پلاسمای پرستارانی که در شیفت شبکار میکنند در حد افراد ناشتا میباشد و عدم ارتباط آن با سایر متغیرهای مورد بررسی نشان دهنده آن است که تمامی افراد حتی با وجود شرایط مختلف از آن رنج میبرند. لذا پیشنهاد میشود به منظور ایجاد شرایطی با حداقل آسیب و حداکثر کارآیی و رضایتمندی در پرستاران شبکار چارهاندیشی شده و نسبت به بهبود وضعیت تغذیهای پرستاران بخصوص در ساعات اولیه صبح توجه بیشتری شود.

چکیده زمینه و هدف: پرستاران به عنوان عضو اصلی تیم مراقبتی – درمانی نقش مهمی در بهبود و ارتقاء سلامت جامعه ایفا می کنند. تنیدیگی جزء شناخته شده ای در پرستاری است. در صورت مواجه با عوامل تنش زا استفاده از شیوه های سازگاری ضرورت پیدا می کند. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر روشهای مقابله با تنش بر فشار شغلی کارکنان پرستاری در مراکز آموزشی – درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی صورت گرفت. مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی است، ۱۵۴ پرستار شاغل در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده انتخاب شدند صورت گرفت ، ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه ای مشتمل بر سه بخش: مشخصات فردی – شغلی، فشار شغلی و روشهای مقابله با تنش . پرسشنامه فشار شغلی پرسشنامه ای پژوهشگر ساخته است که برگرفته از پرسشنامه استرس شغلی کوپرز، سلیمی (۱۳۷۶) واشتاینمنز. پرسش نامه روشهای مقابله با تنش لازاروس و فولکمن بود. تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار ۱۵ SPSS و آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه، تی مستقل و تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام انجام شد. یافته ها: این مطالعه نشان داد میزان فشار شغلی ۴۵ نفر (۲/۲۹ درصد) افراد مورد مطالعه در حد کم بود، ۰۰۱/۰P<. از میان روشهای مقابله با تنش، روش جستجوی حمایت اجتماعی روش غالب بود، فشار شغلی با ماهیت شغلی، مکانیزم رویارویی با فرار و اجتناب، همبستگی منفی معنی داری داشت ۰۰۱/۰P<. از بین روش های مقابله با تنش، سه مکانیزم جستجوی حمایت اجتماعی ۰۰۱/۰P<، رویارویی ۰۰۱/۰ P<و خویشتن داری ۰۰۳/۰= Pعامل پیش بینی کننده فشار شغلی بودند. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش می تواند زمینه ای برای طراحی برنامه هایی جهت کاهش عوامل تنش زا و افزایش سازگاری پرستاران فراهم سازد. همچنین انگیزه ای برای انجام مطالعات دیگر در حیطه های مختلف پرستاری و شناخت مسائل و مشکلات پرستاران باشند.