دوره 9، شماره 4 - ( زمستان 96 1396 )                   جلد 9 شماره 4 صفحات 19-15 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه انگل شناسی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
2- استادیار، گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده علوم پزشکی مراغه، مراغه، ایران
3- استادیار، گروه بیهوشی و مراقبت ویژه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
4- استادیار، گروه جراحی، بیمارستان امام علی ، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
5- دانشیار، گروه انگل شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، seyyedtabaei@sbmu.ac.ir
6- دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکيده:   (4723 مشاهده)
مقدمه: هیداتیدوزیس از مهمترین بیماریهای مشترک بین انسان و حیوان است که توسط مرحله لاروی انگل اکینوکوکوس گرانولوزوس ایجاد میگردد. تاکنون 52 ژنوتیپ مجزا از این انگل ) G1-10 ( گزارش شده است. مرحله کیستی در انسان به عنوان میزبان واسط اتفاق می افتد.
روش کار: این مطالعه گذشته نگر ) 5393 - 5386 ( بر روی 92 بیمار، که با تشخیص قطعی کیست هیداتیک تحت عمل جراحی در بیمارستانها و مراکز آموزشی درمانی بجنورد قرار گرفته بودند، انجام گرفت. بررسی پاتولوژیکی نشان داد که 62 نمونه  در لایه زایای بافت کیست هیداتیک دارای پروتواسکولکس بودند. بعد از استخراج DNA از نمونه های پارافینه،PCR-RFLP با استفاده از آنزیمهای محدود کننده Rsa I و Hep II بر روی ژن ITS1 انجام شد. در این مطالعه بررسی فیلوژنتیکی با استفاده از ژن میتوکندریایی COX1 مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج بدست آمده با الگوی برش آنزیمی ژن ITS1 و همچنین ترادف ژن COX1 و رسم درخت فیلوژنتیک نشان میدهد که تمامی ژنوتیپ ها G1 یا سویه گوسفندی است. ترادف ها در بانک ژن جهانی با شماره دستیابیKY485993 تا KY486007 قابل دسترسی است.
نتیجه گیری: با مطالعه دموگرافیکی و ویژگی ثبت شده بیماران و تعیین ژنوتیپ های انگل در استان بر اساس میزبان، الگوی انتقال گوسفندی مطرح است. که میتوان الگوی پیشگیری مناسب را با توجه به زندگی روستایی ارائه داد.
متن کامل [PDF 654 kb]   (2177 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: علوم پایه
دریافت: 1396/12/27 | پذیرش: 1396/12/27 | انتشار: 1396/12/27

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.