BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-259-fa.html
، علیرضا سلطانیان2 ، قدرت‌اله روشنایی2 ، جواد فردمال*2
2- آمار زیستی و اپیدمیولوژی دانشگاه علوم پزشکی همدان
چکیده زمینه و هدف: در اغلب کشورهای جهان، بیماریهای قلبی به عنوان اولین علت مرگ در بین بیماریهای غیر واگیر شناخته شده است که در ایران نیز یکی از علل مهم مرگ و میر می‌باشد. بنابراین شناخت عوامل موثر بر بقای این بیماران حائز اهمیت می باشد. در این مطالعه اثرجمعی عوامل خطر بر مخاطره مرگ افرادی که دچار سکته حاد قلبی شده‌اند، بررسی شده است. مواد و روش‌کار: در این مطالعه هم‌گروهی تاریخی،197 بیمارکه طی سال‌های1376 تا 1380 برای اولین بار دچار سکته قلبی حاد شده و به بیمارستان‌های شهر بوشهر مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه از مدل مخاطرات جمعی آلن برای بیان رابطه بین میزان مخاطره مرگ بعد ازاولین سکته قلبی و عواملی از جمله سن بیمار هنگام سکته، جنس، فشارخون سیستولیک و دیاستولیک،کلسترل سرم تام،LDL و HDLاستفاده شد. یافته‌ها: متوسط زمان بقای بیماران در مطالعه حاضر بیش از 4 سال بود. نتایج این مطالعه نشان داد که جنس بیمار ارتباط معنی‌داری با زمان بقای وی ندارد (0.05p>) اگر چه ارتباط سن هنگام بروز سکته قلبی با بقای بیمار معنی‌دار بود (0.05p<). نتیجه‌گیری: مدل مخاطرات جمعی آلن نشان می‌دهد که با افزایش سن در هنگام سکته، خطر بقا بیماران سکته قلبی حاد افزایش می‌یابد.
دریافت: 1393/11/16 | پذیرش: 1393/11/16 | انتشار: 1393/11/16
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
