دوره 15، شماره 2 - ( تابستان 1402 )
جلد 15 شماره 2 صفحات 92-87 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jahantigh D, Moghtaderi A, Narooie-Nejad M. Association between Polymorphism in XRCC7 Gene (G6721T) and Risk of Multiple Sclerosis: A Case-control Study. North Khorasan University of Medical Sciences 2023; 15 (2) :87-92
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2784-fa.html
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2784-fa.html
جهان تیغ دانیال، مقتدری علی، نارویی نژاد مهرناز. ارتباط بین پلیمورفیسم در ژنXRCC7 (G6721T) و خطر ابتلا به بیماری مالتیپل اسکلروزیس؛ مطالعه موردی‌شاهدی. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. 1402; 15 (2) :87-92
1- استادیار زیست‌شناسی سلولی و مولکولی، گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
2- استاد مغز و اعصاب، گروه مغز و اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
3- دانشیار ژنتیک مولکولی، گروه ژنتیک، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
2- استاد مغز و اعصاب، گروه مغز و اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
3- دانشیار ژنتیک مولکولی، گروه ژنتیک، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
چکيده: (868 مشاهده)
مقدمه: ژن XRCC7 کد‌کننده زیرواحد کاتالیزوری پروتئین کیناز فعال‌شده با DNA (DNA-PKcs)، یکی از ژن‌ها مهم در ترمیم شکستگی‌های دورشته‌ایDNA (DSBs) است. فرض بر این است که نقص عملکرد ژن ترمیم DNA عامل خطر اصلی در بیماری‌های تخریب‌کننده نورون مختلف باشد. تأثیر پلیمورفیسم XRCC7 G6721T (rs7003908) بر روی تنظیم ویرایش که باعث بی‌ثباتی mRNA می‌شود، پیشنهاد شده است؛ از این رو، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط احتمالی بین پلیمورفیسم XRCC7 G6721T و حساسیت به MS در نمونه‌ای از جمعیت ایرانی انجام شد.
روش کار: این مطالعه موردی‌شاهدی روی 113 بیمار مبتلا به MS در مقابل 122 فرد سالم انجام شد. تجزیه‌وتحلیل ژنوتیپ پلیمورفیسم XRCC7 G6721T با استفاده از تکنیک PCR-RFLP انجام شد. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS نسخه 20 با آزمون‌های آماری در سطح معناداری 05/0 تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: تفاوت آماری معنی‌داری در فراوانی ژنوتیپی TT بین افراد مورد و شاهد مشاهده شد (03/0P=). فراوانی ژنوتیپی پلیمورفیسم XRCC7 G6721T در بیماران MS در مقایسه با گروه کنترل، تحت مدل‌های ژنتیکی غالب و مغلوب، تفاوت معنی‌داری نداشت؛ علاوه بر این، آلل T عامل خطر برای بیماری MS بود (02/0P=).
نتیجه‌گیری: نتایج ما شواهدی را برای ارتباط احتمالی بین پلیمورفیسم ژن XRCC7 و بروز بیماری MS در جمعیت ایرانی فراهم می‌کند؛ البته برای تأیید نتایج این تحقیق، به مطالعات بیشتر با افزایش حجم نمونه نیاز است.
روش کار: این مطالعه موردی‌شاهدی روی 113 بیمار مبتلا به MS در مقابل 122 فرد سالم انجام شد. تجزیه‌وتحلیل ژنوتیپ پلیمورفیسم XRCC7 G6721T با استفاده از تکنیک PCR-RFLP انجام شد. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS نسخه 20 با آزمون‌های آماری در سطح معناداری 05/0 تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: تفاوت آماری معنی‌داری در فراوانی ژنوتیپی TT بین افراد مورد و شاهد مشاهده شد (03/0P=). فراوانی ژنوتیپی پلیمورفیسم XRCC7 G6721T در بیماران MS در مقایسه با گروه کنترل، تحت مدل‌های ژنتیکی غالب و مغلوب، تفاوت معنی‌داری نداشت؛ علاوه بر این، آلل T عامل خطر برای بیماری MS بود (02/0P=).
نتیجه‌گیری: نتایج ما شواهدی را برای ارتباط احتمالی بین پلیمورفیسم ژن XRCC7 و بروز بیماری MS در جمعیت ایرانی فراهم می‌کند؛ البته برای تأیید نتایج این تحقیق، به مطالعات بیشتر با افزایش حجم نمونه نیاز است.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم پایه
دریافت: 1401/10/30 | پذیرش: 1402/2/23 | انتشار: 1402/6/4
دریافت: 1401/10/30 | پذیرش: 1402/2/23 | انتشار: 1402/6/4
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
